ᴍᴇʀᴀᴋɪ - ʙʟ [completed]

05

මෙනත් අයියයි මමයි දෙන්නා හෙමින් හෙමින් පාරේ ඇවිදන් ආවා. එයා හැමදාම වගේ මම බස් එකට නගිනකන් ඉඳලා තමයි අනික් පැත්තට ගෙදර යන්නේ.

'අනුල... මල්ලි...' 

මම එයා දිහාට ඔළුව හැරෙව්වා. 

'මට පොරොන්දු වෙන්න ප්ලීස්... මේ වගේ දේවල් ආයේ කරන්නේ නෑ කියලා.' 

මම මුකුත් කිව්වේ නෑ. මට ඒ දේ පොරොන්දු වෙන්න බෑ කියලා මම දැනන් හිටියා. කවුරුත් දන්නේ නෑ කළු පාට හැඟීම මනස ආක්‍රමණය කරහම මට දැනෙන වේදනාව. ඒ වේදනාව නැති කරන්න පුළුවන් මම මටම රිද්ද ගන්න එකෙන් විතරයි කියලා මම කොහොමද අයියට කියන්නේ?

'මම... ලොකු තුවාලයක් කර ගන්නේ නෑ... මම පෙ‍ාරොන්දු වෙන්නම්.' මම මැතිරුවා.

'අනුල!' මෙනත් අයියා ටිකක් සද්දෙන් කිව්වේ වටේ හිටපු මිනිස්සුන්ගේ අවධානයත් අපිට හරවගමින්. 'මට ඔයාගේ අයියව නැති වුණා වගේ ඔයාවත් නැති කරගන්න බෑ. මෝඩයෙක් නොවී ඕක නතර කරන්න!' 

මම උත්තර නොදී නිහඬව හිටියේ ඇත්තටම මට කියන්න කිසිම දෙයක් නොතිබුණ නිසයි. 

'මල්ලි, අපි යමු මොනවා හරි බොන්න.'

'මං ගාව බස් එකට විතරයි සල්ලි තියෙන්නේ.' මම මිමිණුවා.

මෙනත් අයියා මගේ වැලමිටෙන් අල්ලලා අත තද කළා. 'මම ගෙවන්නම්. කට වහගෙන එන්න යන්න.' 

අපි දෙන්නා ගියේ ළඟම තිබ්බ පෙරේරා ඇන්ඩ් සන්ස් එකට. 

'ඔයා ගිහින් වාඩි වෙන්න මම අරන් එන්නම්. මගේ බෑග් එකත් තියන් අතන කොණෙන් ඉන්නකෝ.' එයා කිව්වේ කොණේම තිබ්බ මේසේ මට පෙන්නන ගමන්.

මම ගිහින් එතනින් වාඩි වුණා. මෙනත් අයියා අත හෝදගෙන පිඟන් දෙකක් උස්සන් මේසෙට ආවා. 'ගිහින් අත හෝදන් එන්න. මම ඔයාට සෞඛ්‍ය පුරුදු පවා කියලා දෙන්න ඕන නැහැනේ?' 

මම ඇස් කරකලා ගිහින් අත හෝදගත්තා. මම ආයෙත් වාඩි වුණහම මෙනත් අයියා මං දිහාට පිඟානක් තල්ලු කළා.

චොකලට් ඩෝනට් එකයි අයිස් කොෆී එකයි. 

මගේ කැමතිම කෑම.

මේ මනුස්සයා ඒකත් දන්නවා.

'මල්ලි... අහන්න... ඔයාට මොනවද තියෙන ප්‍රශ්න කියලා ඔයාට මට කියන්න බැරි නම්... ඒවා කියන්න පුළුවන් කාටම හරි ඒක කියන්න. ඒත්... ඔයාටම රිද්ද ගන්න එපා. ඒකෙන් මුකුත් හොඳක් වෙන්නේ නෑ කියලා ඔයා දන්නවනේ?' 

මම බිම බලාගෙන බීම බටෙන් කෝපි කෝප්පේ ඇලුමිනියම් කොලේට ඇන්නා. 'මම දන්නෑ.'

‍එයා බීම උගුරක් හිමින් සැරේ උගුරට ගත්තා. 'මෝඩ වැඩ කරන්න එපා මල්ලි... ඔයා නිකන් හිතන්න ඔයාගේ අයියා හිටියා නම් මොනවා කියයිද කියලා. එයා ඔයාට ‍ගොඩක් ආදරේ කළා. ගොඩක්... ඔයා නොදන්නවා වුණාට... මම දන්නවා ඔයාට ඔයාගේ නොවන පවුලක් එක්ක ඉන්න එක අමාරු ඇති කියලා. ඒත් මේක ජීවිතේ. අපිට ලේසි දේවල් හම්බෙන්නේ ඉතාම කලාතුරකින්. ඉතින්... පුළුවන් තරම් උත්සාහා කරන්න... ජීවත් වෙන්න.'

මම බිම බලාගත්තේ මගේ ඇස්වලට යන්තමින් කඳුළු උනන්න වගේ ආපු නිසයි.

'අනුල. මම දන්නවා. හැමදේම අමාරුයි කියලා. ඒත් මල්ලි... ඔයා වටින කෙනෙක්. ඒ වටිනාකම ගන්න පුළුවන් කෙනෙක් මේ ලෝකේ වෙන නෑ.' 

____________

'ඔයා ගොඩක් අමාරු දේවල් මැදින් ගිහින් තියෙනවා. මට කියන්න තියෙන්නේ ඔයා සෑහෙන්න ශක්තිමත් කියලා විතරයි. ඔයාට වුණ දේවල් මට වුණා නම් මම සෑහෙන වැටෙනවා.' 

____________

Meraki 

2021 - 12 - 18