GÖKYÜZÜ UÇURTMASI -BAEKYEOL-

☆TANITIM☆

Keyifli okumalar~

Hafifçe atıştıran yağmur damlaları karanlık ve mum dolu odama kadar ulaşıyordu. Her ne kadar dışarıda koşmak istesem de kilitli kapım engeldi bana. Pencerenin arkasına gizlenmek zorunda kalmıştım. Uzaktan eşlik ediyordum. Yavaşça elime aldığım çakmakla yeni bir mum daha yakmaya hazırlanırken yağmurun şiddetlenen sesi kulağıma doluşmuştu. Tam o sıralarda gözümden firar eden yaşa engel olamamıştım. Sırasıyla yağmur damlaları gibi şiddetlenen gözyaşlarım akmaya devam etmişti.
Hızla kapının önüne geldim. Oysa ne yapmam gerektiğini bile bilmiyordum. Bekledim sakince. Gözyaşlarımın dinmesini dilerken yağmurun azalmaması için dua ediyordum.

"Aç." Kısık çıkmıştı sesim. Ben bile zor duymuştum. Öksürdüm ve tekrar denedim.

"Aç lütfen kapıyı." Fısıltıyı andıran sesime cevap gelmemişti. Tekrar, tekrar, tekrar söylendim.

"Aç"

"Aç."

"Açsana"

Oysa ne kapı açıldı ne de açılmayacağını söyleyen biri geldi. Dinmeye yüz tutmuş yaşlarım yine durduramayacağım kadar hızlanmıştı.

"Lütfen.."

"Aç kapıyı"

Ağlıyor, kapıyı yumrukluyordum artık. Açılmadı.

"Aç lütfen kapıyı" Yalvarıyor gibi çıkmıştı sesim. Tekrar öksürdüm.

"AÇSANA ŞU LANET KAPIYI." Evet sabrım tükenmişti. Yağmur yavaşlıyor gibi geldiği her an dayanamıyordum kapının ardında kalmaya.

"AÇ DEDİM AÇ, AÇ ŞU KAPIYI." İşte şimdi duymuştum ayak seslerini. Merdivenlerden geliyordu. Sonunda biri yukarı çıkıyordu. Bekledim. Bekledim. Hatta çok uzun süre bekledim. Çöktüm sonra kapının dibine. Kısılan sesimle konuşmaya çabaladım sakince.

"Kapıyı açar mısın? Lütfen. Benim çıkmam gerek. Benim dışarıda beklemem gerek. O gelecek. Bu yüzden benim yağmur altında beklemem gerek. AÇ ŞU KAPIYI ARTIK."

"O gelmeyecek Baekhyun. Lütfen uyu."

--------------

^Kanadı kırık bir kelebek gibisin. Uçmayı arzuluyorsun fakat yapamayacağını biliyorsun. Canın acısada yine de deniyorsun. Başarısız oluyorsun ama vazgeçmiyorsun. Kanadı kırık bir kelebek gibisin. Her şeye rağmen gülümsüyorsun. Her şeye rağmen yaşamaya çabalıyorsun.
Özür dilerim...

* Seni tarif ederken hep gri derim. Belirsizliklerle dolusun çünkü. O kafan hep karışık sanki. İçerisinde anlamlandıramadığım şeyler dönüyor. Yorgun gibisin. Dinlenmeye ihtiyacın var gibi. Bende dinlenmek ister miydin ki? Ya da için bu kadar gri iken gökkuşağım olmayı nasıl becerdin ki?
Özür dilerim...

^ Gel desem gelir miydin? Özledim Yeol. Gel.

* Gitmeden sarıldım ya hani sana, hâlâ burnumda kokun. Öpücüğün izi hâlâ dudaklarımda Hyun. Özledim. Gel.

Merhabalar ☆
Uzun zaman sonra yeni bir kurgu yayımlıyorum. İlk hikayemden güzel dönüşler aldım ve bu beni cesaretlendirdi. Umarım seversiniz ve desteklersiniz. ♡♡