Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌸
Hiç olmadığı kadar gergin hissediyordu kendini, yeni yıla başlamak istemiyordu fakat mecburdu, mezun yılıydı ve güzel anılara sahip olmak istiyordu. Jeongguk hemen yanında parmakları direksiyonun üzerinde ritim tutar hâlde trafik ışığının yeşile dönmesini bekliyordu. "Bebeğim." diye seslendi Taehyung, ona en çok bu şekilde seslenmeyi seviyordu. Geçmişi geride bırakmış olsa bile ona asla bu şekilde seslenmeye cesaret edemediği günlere inat, her zaman sesleniyordu. "Dersine geç kalmayız." Jeongguk seslenme sebebini yanlış anlayarak onun derse geç kalmaktan endişe ettiğini sanarken uzandı ve onun direksiyonda olan elini tutarak dudaklarına götürdü.
Avuç içine dokunan sıcak dudaklar onu huylandırarak kıkırdamasına sebep olurken Taehyung onu izleyerek mutlu oluyordu, Jeongguk güldüğünde küçük bir çocuğa benziyordu adeta. Parmaklarını birbirine geçirerek ellerini kucağına çekti Taehyung, başını camdan dışarıya çevirerek akan trafiği izlemeye koyuldu. Jeongguk'un elinin sıcaklığını teninde hissetmek onu mutlu ediyordu. Yaz tatili boyunca sosyal medyaya fotoğraf atarken yorumları kapatmış, kendisine gelen istekleri geri çevirmiş, moralini bozabilecek her türlü durumu uzak tutmaya çabalamış ve başarmıştı. Sevdiği adam yanında, onun elini tutuyor, her saniye sevdiğini söylüyor ya da hissettiriyordu. Mutluydu, iliklerine kadar hissediyordu bunu ama gergindi de, okula gelmek, insanları görmek istemiyordu.
Jeongguk arabayı otoparka soktuğunda mecbur elini bırakmak zorunda kalmaktan hoşlanmadı, arka koltuktaki çantasına uzanarak aldı. Sabah ne de güzel başlamıştı; Jeongguk'un kolları onu sarıyor hâlde uyanmış, nişanlısını uyurken izlemiş ve dudaklarını onu uyandırmamaya dikkat ederek teninde gezdirmişti. Okulun ilk günü olduğu bile aklından sıyrılmış haldeydi. Jeongguk uyandığında kokusunu içine çekmiş, onu öpmüş ve "Okula gitmemiz lazım." diyerek tüm mutluluğun ortasına bir gülle savurmuştu. Kahvaltıyı beraber hazırlarken ellerinin titremesine bir an bile engel olamamıştı. "Sevgilim." demişti Jeongguk arkadan ona sarılarak, ellerini karnında birleştirmeden tişörtünden içeri sokmuştu. Jeongguk'un dudakları ensesinde gezmiş, kendini onun kollarına bırakmasına sebep olmuştu. Tek bir dokunuşu bile mutlu ediyordu Taehyung'u. "Ben yanındayım bebeğim, her şey güzel olacak. Bu kez konuşmalarının tek sebebi kıskançlık olacak, seni bu kadar seviyor olmama deli olacaklar." Taehyung iç geçirerek onun kolları arasında dönmüş, ellerini Jeongguk'un çıplak omuzlarına koyarak dudaklarını birleştirmişti.
Parmaklarına dolanan parmaklar ile sabahın anılarından sıyrılarak yaşadığı ana döndü, otoparkı terk ederek okul binasına girdiklerinde garip hissediyordu. Geçmiş ile şimdiki zamanı karşılaştırmadan durmak çok zordu. Herkesin bakışları onların üzerindeydi sanki, öyle hissediyordu. Jeongguk başını onun omzuna doğru yatırdığında onun bu minik hareketi bile iyi hissetmesini sağlamıştı. Jeongguk'u çok seviyordu, onun tüm hatalarını görmezden gelmesinin tek sebebi buydu, onu kaybetmek istememişti hiçbir zaman. Kalbi aşkı ile yanıp tutuştuğu için susmayı tercih etmişti. Yanlış yaptığının farkındaydı, Jeongguk'un onu anlayabileceğine ve kendini düzeltmek için çaba harcayacağına güvenmemişti hiç. Ondan ayrı kalmak uğruna sonunda sınıra dayanmış ve bitirmişti ilişkilerini, Jeongguk ona gelerek yaşadığı aşkın en güzel halini sunana kadar.
