Kısa Korku Hikayeleri

Resim

Bugün yine hobilerimden olan resim çizmekle uğraşıyordum.Ahh!Gerçekten çok seviyordum resim yapmayı.Resim yaparken bir şey farkettim.Hep doğa resimleri çiziyordum.Hiç insan resmi çizmiyordum.Bende bir kız çizmeye karar verdim.Kafama göre bir kız çizecektim.Bir tane çizdim ardından bir tane daha.Sonra erkek yapmaya karar vererek erkek çizmeye başladım.Bir kaç tanede erkek çizdim ve kız yapmaya devam ettim.Bir süre sonra elimin ve boynumun ağrıdığını hissettim.Saate baktığımda yaklaşık üç saattir resim insan çiziyordum.Yorulduğumu fark ederek resim yapmayı bıraktım.Bütün yaptıklarıma dikkatlice baktım. Gayet güzel olmuştu.Bütün günümü resim çizmeye ayırdığım için çok yorulmuştum.Hava daha kararmamıştı.Bende biraz hava almaya karar verdim.Yaptığım resimlere bir kez daha bakıp evden çıktım.Soğuk hava anında tenime işlerken titredim.Montuma biraz daha sarıldım.O sırada etrafıma bakarken bir kız gördüm.Gözlerimi ovaladım ve tekrar baktım.Ama.....bu..bu benim çizdiğim kızlardan birisiydi.Korkarak etrafıma baktım.Daha dikkatli bakınca bütün çizdiğim insanları gördüm.Ardından çizmediklerim haricinde olan insanların yok oluşunu izledim.Sonra benim çizdiklerim etrafımda toplanıp elele tutuştular ve bir şeyler söylemeye başladılar.Ne dediklerini anlamıyordum.Sonra hepsi susup kafalarını eğdi.Geri kaldırdıklarında hepsinin suratı inanılmaz derecede korkunçtu.Hepsi kan içindeydi.Bir gözü patlamış ya da dişleri dökülmüş insanlar vardı.Bir gözü olanlar bile vardı.Sanki...sanki ölüpte dirilmiş gibiydiler.Çok korkmuştum.Diğer insanlar neredeydi?Nereye kaybolmuşlardı?Aphh lanet olsun!Sonra telefonuma ardı ardına mesajlar gelmeye başladı.Açmamayı düşündüm ama etrafımdakiler hareketsiz durunca bunla bir alakası vardır diye düşünüp korkarak telefonu elime aldım.13 farklı mesaj ve numara yok.Ahh korkudan ölecektim şimdi!Hepsini teker teker açtım ve bu mesajları görmemle boku yedim diye geçirdim içimden.Mesajlar etrafımdakilerin ölü olduğunu hepsinin sebepsiz yere öldüklerini söylüyordu ve hepsinin öldüklerinin resmi vardı.Peki ben bunları tanımıyordum bile nasıl çizmiştimki.En son bir mesaj daha geldi ve o resimleri çizdiğim için kendime lanetler okudum.Mesaj etrafımdakilerin intikam istediklerini insanlığa bir son verip huzura kavuşaklarını sölüyordu.Ne yani herkes ölücekmiydi.Hayır ölmek istemiyordum.Hıçkırarak ağlarken başımı kaldırdım.Hepsi bana doğru yaklaşmaya başlamıştı.Daha çok ağlamaya başladım ve "Hayır,gelmeyin"diye bağırdım.Ama hala yaklaşıyolardı.Ahh kahretsinki insanlığın sonunu kendi ellerimle çizmiştim.Daha çok yaklaştılar.Oysa ki bugün çok mutlu uyanmıştım.Bunların olacağı aklımın ucundan bile geçmemişti.Yaklaştılar ve yaklaştılar bu hayattaki son dakikakarımi yaşıyordum.Belkide son saniyeler...Biraz daha yaklaştıklarında yere eğildim ve başımı dizlerime gömdüm.Bir adım ötemde olduklarını anladığımda içimden son kez geçirdim.Bu Dünya'yı bir kaç resim mi bitirmişti?Ardından etrafı çığlıklarım doldurdu ve yere düşerek bilincimin tamamen kapanmasını bekledim.
*******
Bu bölüm arkadaşım kız resmi çizerken aklıma geldi.Ona teşekkür ediyorum.Kitabımı okuyanlara sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum.Umarım beğenmişsinizdir.Hepinizi çok seviyorum.