Paris de bir ev

188 6 1
                                    

Merhaba! Senin hiç en iyi arkadaşın oldu mu? Benim oldu. Ama onunla 1 ay beraber kaldık. Babamın işi yüzünden her yıl başka yerlere taşınıyoruz. Eee bunun sonunda arkadaşlarımı yarı yolda bırakıyorum.

En sonunda gece oldu. Bende yarın yeni okul ve sınıfımda hangi sakarlıkları yapcam diye not almaya başladım. Çünkü her yeni taşındığımız yerde yeni okula başlarım. Oraya gidince miğdemde kelebekler uçuşur. Ama bence bu farklı olacak diye umuyorum:( . Off bunları düşünürken uykum geldi. Hemen yatağıma yattım. Bi bu yana bi o yana döndüm durdum en sonunda uyudum. Hayırr, sabah olmuş. Başladı sakarlı bi okul günü. Hemen giyindim çünkü ilk gün okuldan geri kalmak hiç hoşa gitmezdi.

Ne yazıkki okula vardım.

Sınıfa sessizce girdiğim ama aslında sesliymiş. Çünkü herkez bana bakıyordu. Utanmamış gibi yerime geçmeye çalıştım ama kazağım kapıya sıkışmış ileri gitmeye çalıştığım da acayip komik ses çıkarıyordu. Sonra öğretmen yanıma geldi. Bana yardım etti ve hiç bir şey olmamış gibi bana gülümseyip yerime kadar eşlik etti. Arkamda oturan iki şımarık kız bana bakarak sinsice güldüler. Sanki bitmiş gibiydim.

Dersi yarım saat kadar işleyince öğretmen öğlen yemeyi yemek için gruplara ayrılmamız istedin. Bende şu arkadamdaki kızlarla grup oldum ne şanş ama. Yemek yedik. Sonra herkez dağılırken bende onların peşimden takıldım, tam kalkarken bizim kızların oturduklarını fark ettim. Bende kalktım masadan. İki adım yürüdüm. Ve ne olduğunu tahmin edemezsiniz. Masa örtüsü kazağıma sıkışmış ben kalkınca oda kalkmış. Hayatımın en kötü sahnesiydi. Hemen eve gitmek istiyordum. En sonunda okul bitti, tabiki bende bittim. Sonra kapımı bir kişi çaldı?

- kim o???

-Merhaba ben julia karşı komşunuz. Size bir şeyler yaptım. Kapıyı açar mısın ?

-Özür dilerim. Hemen açıyorum.

- Merhaba!

- Merhaba. İçeriye gelebilir miyim?

- Gel.

Kızla inanmıyacaksınız ama kanka olduk. Çok samimi çok tatlı bir kız gerçekten. Ama şanş işte kız yarın buradan başka ülkeye taşınıyormuş. Valla bendeki şans başka kimsede yok anlaşılan. Kız en sonunda evine gitti, yani julia. Ama birbirilerimise söz verdik her akşam saat 6'ben onu yada o beni işte kim ilk ararsa. Sonra babam geldi. Şok bir haber aldım. Yarın buradan taşınıyormuşuz. Aa yeter ama 2 ay kaldık burada. Ama neyse baba işte yapacak bir şey yok o ne derse o olur. Annem öldüğü için.

                                    BÖLÜM İKİ

Selam! Şu an Amerika dayız. Taşındık dün. Gene bir yeni hayat. Yeni okuluma daha karar veremedik. Eee 5 tane okul değiştirdim. Ama bu sefer son çünkü babamla artık burada 5 yıl yaşayacakmışız. Ama 5 yıl az değil mi? Keşke 11 yıl olsa yani ömür boyu ama nerdee? O şans bi bize uğramadı ki. Aa elim ağrıdı günlüğe yazmaktan. Hadi bay bay akşam devam ederim öptüm♥♥

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 04, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

En İyi Arkadaşım Olur Musun?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin