သာယာတဲ့နံနက္ခင္းမွာလူအမ်ားကေပ်ာ္႐ႊင္စြာနိုးထေပမယ့္ မွိုင္းအတြက္ေတု႔စိတ္ရႈပ္စရာေန႕တစ္ေန႕ပင္။ဒီေန႕မွိုင္းသိပ္ခ်စ္ရတဲ့အမ်ိဳးသားနဲ႕လက္ထပ္ရမည့္ေန႕ပင္ျဖစ္သည္။သို႔ေပမယ့္မွိုင္းမေပ်ာ္ရသည့္အေၾကာင္းမွာသိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူရဲ႕မိဘေတေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။
''အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလားမွိုင္း
''အဆင္သင့္ဘဲေမာင္
''မ်က္ႏွာလည္းမေကာင္းပါလားမွိုင္း
မေပ်ာ္လို႔လား
''ငါေမာင့္အသိုင္းဝိုင္းထဲမဝင္ခ်င္ေသးဘူး
ေမာင္
''ဘာေျပာလဲမွိုင္း
''ေမာင္ၾကားတဲ့အတိုင္းပဲေမာင္၊ေမာင့္အသိုင္းဝိုင္းအေၾကာင္းေမာင္အသိဆုံးေနမွာပါ
မွိုင္းေမာင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔အရာရာကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာေမာင္သိတယ္မွတ္လား
''ဟုတ္ၿပီေမာင္သိၿပီမို႔သြားၾကမယ္ အခုေနာက္က်ေနၿပီ
ေမာင့္မ်က္ႏွာကမလွမပျဖစ္ေနခဲ့သည္။
ဒါပေမယ့်မတတ်နိုင်ဘူးမောင်၊မောင့်အသိုင်းဝိုင်းကသိပ်ပူလောင်တယ်၊သိပ်အတ္တကြီးတယ်ငါ့ကိုယောက်င်္ကျားဖာလို့ပြောတာတောင်ငါမမှုဘူးမောင်၊ဘာလို့လည်းသိလားမောင့်ကိုသ်ိပ်ချစ်လို့ဘဲမောင်၊မောင်သာငါ့ဘက်ကရပ်တည်ပေးရင်ငါအရာအားလုံးကိုရင်ဆိုင်နိုင်တယ်မောင်။
''ေရာက္ၿပီမွိုင္း ေမာင္ေတာင္းဆိုျပရေစမွိုင္း
ေမာင့္မိဘေရွ႕ေမာင့္အသိုင္းဝိုင္းေရွ႕ေမာင့္မိေဆြေတေရွ႕မွာမရိုင္းဘူးလို႔
''ဘာေျပာတာလဲေမာင္၊ ငါကရိုင္းတယ္ ေအာ္ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္းေမာင္လည္းငါ့ဘက္မွာရွိမေနခဲ့ဘူးဘဲ
''မဟုတ္ဘူးမွိုင္း ေမာင္ေျပာတာအဲ့လိုမဟုတ္
ဘူး
''ဟုတ္ၿပီေမာင္ မွိုင္းနားလည္ၿပီမို႔အိမ္ထဲဝင္ၾကမယ္
''ေမာင္...ေတာင္း
ေမာင့္ရဲ႕ေတာင္းပန္စကားကိုမၾကားခ်င္တာနဲ႕မွိုင္းကားေပၚကဆင္းခဲ့လိုက္သည္။အိမ္အေပါက္ဝတြင္ေမာင့္ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့ေမာင့္အမ်ိဳးေတေမာင့္မိတ္ေဆြေတေမာင့္မိဘေတမွိုင္းကိုလည္းျမင္ေရာ မ်က္ႏွာကမတူမတန္သလိုျဖစ္သြားၾကသည္။ဒါကိုမွိုင္းမမႉပါ ဒါကေတာ့ေမာင့္ေၾကာင့္ပဲ ဒီေန႕ကေမာင့္ကိုပိုင္ဆိုင္ရမယ့္ေန႕ဆိုေတာ့အရာအားလုံးကိုသည္းခံလိုက္မယ္။ဒါေတအားလုံးကေမာင့္ေၾကာင့္ဘဲ။
