Κεφαλαίο 1ο

10 2 9
                                    

Έχετε νιώσει ποτέ το συναίσθημα που δεν θέλετε να φύγετε από το σημείο όπου μεγαλώσατε και φτιάξατε τα παιδικά σας χρόνια.Λοιπόν έτσι νιώθω και εγώ .

Θα αναρωτιέστε ποιά είμαι . Λοιπόν είμαι η Elizabeth και είμαι 17 χρονών και τώρα θα παω 2α λυκείου.
Η ζωή μου πίσω στην Αμερική ήταν τέλεια μέχρι που μια μέρα η μάνα μου έμαθε ότι ο μπαμπάς μου την απάτησε με την γραμματέα του. Ναι ξέρω σκληρό.Είχα τους φίλους μου,την οικογένεια μου και να με τώρα μέσα στο αμάξι με την μαμά μου και με τα δύο μου αδέρφια να κατευθυνόμαστε προς το καινούργιο μας σπίτι.

Ο ένας είναι ο Max όπου είναι 13 ετών και τώρα θα φοιτήσει στο γυμνάσιο και ο άλλος είναι ο Eric όπου είναι 18 ετών και θα πάει 3η λυκείου. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι το μόνο κορίτσι στην οικογένεια.

Η πόλη όπου θα πάμε είναι κοντά σε δασος νομίζω. Η μαμά σπάνια ανέφερε το πατρικό της σπίτι και τους παππούδες μας . Δεν ξέρουμε και πολλά για αυτούς . Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι η μαμά δεν τα πήγαινε καλά με τον παππού μιας και ο παππούς είχε και έχει αδυναμία στην θεία Bella . Πάλι καλά όμως δεν θα μείνουμε με την γιαγιά και το παππού μιας και μετακόμισαν.

Ξαφνικά μπαίνουμε στην τελευταία στροφή που βγάζει για το χωριό της μαμάς .

Η πόλη είναι φανταστική. Μπορεί να είναι μέσα στα δέντρα αλλά είναι πραγματικά υπέροχη.
Το τοπίο είναι σαν να βγήκε από ταινία.
Τα σπίτια είναι όλα ξύλινα . Μερίκα είναι μεγάλα και άλλα είναι μικρά. Και αυτά είναι σαν να έχουν βγεί από παραμύθι μιας και έχουν γύρω γύρω λουλούδια και αλλά φυτά.

Μετά από λίγο κάναμε στάση σε ένα μικρό cafe , με το που μπαίνουμε μέσα και καθόμαστε σε ένα τραπέζι ο υπάλληλος όπου ήταν εκεί και ερχότανε να μας πάρει παραγγελία μόλις είδε την μαμά χαμογέλασε το ίδιο και η μαμά.

Mattheo:"Ουάου η αγαπημένη μου πελάτισσα. Aurora Parker είσαι στα αλήθεια εσύ?" Ρωτάει αυτός ο Mattheo την μαμά έκπληκτος . Το ονομά του το ξέρω μιας και έχει ταμπελάκι με γραμμένο το όνομά του πάνω στην μπλούζα του.

Aurora:" Γεια σου Mattheo χαίρομαι που σε ξαναβλέπω" του απαντάει η μαμά χαμογελώντας.

Εκείνος γυρίζει και μας κοιτάζει ενώ παράλληλα μας χαμογελούσε.

Mattheo:"Aurora μην μου πεις ότι αυτά είναι τα παιδιά σου?" Την ρωτάει ενώ μας κοιτάζει .

Aurora:"Ναι από εδώ η κόρη μου η Elizabeth,ο Max και ο Eric που είναι ο μεγαλύτερος. Παιδιά από δω ο παλιός μου φίλος ο Mattheo." Μας συστήνει η μαμά και εγώ βαριέμαι ήδη .

The city of secretsOnde histórias criam vida. Descubra agora