John un ilanı aşkının üzerinden tam bir hafta geçmişti. Sherlock başka hiçbirşeye odaklanamıyordu. Aklınd dönüp dolaşan tek şey vardı John ve John un o gece ona söyledikleri.
John, Sherlock a yeni bir dava alması için adeta yalvarıyorum. Çünkü o da biliyordu ki bu dinginliği gidermek için kendini zehirlemeye başlaması an meselesiydi. Sherlock da mecbur kabul etti. Sevdiği adama nasıl hayır diyebilirdi ki.
Sherlock hayatının en verimsiz araştırmasına başladı. Normalde buna vakit ayırmazdı bile. Ama aklı orda olmayınca işler değişiyordu. Daha şimdiden Scotland Yard onu geçmişti ama bunu umursamadı bile.
°°°°°
Sherlock ve John evdeyken Lestrade geldi. Sehlock hemen odasına kaçtı. John, Lestrade nin yardım almaya geldiğini sanmıştı. Sherlock un çözemediği vaka çok zor olmalıydı.
"Yeni gelişmeler mi var?" Diye sordu John
"Aslında o dava kapandı. Belgeyi çalan, maktülün kuzeniymiş. Cinayete gelirsek asıl hedef o değil babasıymış. Fincanlar karışmış. "
John bunları duyunca herşey yerine oturmuştu bir şey hariç Sherlock bu olayı nasıl çözememişdi.
John şaşkınlığını gizlemeye çalışarak,
"T- tamam. Bunun için mi geldin."
"Şey aslında Shelock için endişeleniyorum bu kadar basit bir olayı çözememesiz garip değil mi? Neyse bence onunla biraz konuş. Beni gerçekten korkutmaya başladı."
Lestrade gider gitmez John odada fink atmaya başladı. Nasıl bu kadar kör olabilirdi, dostunun bu değişikliğini fark etmezdi. O sırada gözüne Sherlock un vaka notlarını yazdığı defteri ilişti. En azından Sherlock un durumu hakkında fikir verirdi. Kim bilir belki de olayı çökmüştür ama payaşmamıştı. John olayların böyle olmasını istediğini gayet iyi biliyordu. Defteri açtı o da ne John a yazılmış şiirler. Aşk şiirleri. Sherlock bunları kendisine mi yazmıştı. Daha önemlisi Shelock un bir kalbi mi vardı? Üstelik o kalbi John a aitti.
Lestrade nin gittiğini fark eden Sherlock salona geri geldi. Tam da John, ona yazdığı gizli şiirlerini okurken. Sherlock un nefesi bir an kesildi sonra hemen odasına geri gitti ve kapıyı sertçe kapattı. John, Sherlock a yakalandığını anladı hemen özür dilemek için yanına gitti. Sherlock yatağına uzanmış elinde olmadan göz yaşları döküyordu. Aslında John da onu seviyordu ama ya o yanlış anlamışsa ya o itiraf sadece alkolün bir etkisiyle. Aralarındaki ilişki bir daha asla eskisi gibi olmayacaktı.
John
"Sherlock ben özür dilerim."
" "
"O yazılarına bakmamalıydım. Beni affet."
Dostuna baktığında o ağlıyordu. John onu ilk defa ağlarken görüyordu.
Sherlock azının içinde bireyler geveledi.
"Sherlock seni anlamıyorum."
Sherlock
"Seni seviyorum. Seni çok seviyorum. İlk günden beri. Bunu hiç söyleyemesemde seviyorum. Sen anımda olduğun sürece ben senin sadece arkadaşın olarak kalmaya razıydım ama bu katlanamayacağım raddeye geldi."
"Sherlock bunun şaka olduğunu söyle.
Bu bir şaka!"
"Seni istiyorum. Artık sonum umurumda değil. Sadece seni istiyorum."
"Sherlock"
"Öp beni!"
"Ne!"
Sherlock hiç yanıt beklemeden John un dudaklarına yapıştı. Karşılık vermemesinden çok korkuyordu ama karşılık verdi. Birbirlerini tamamliyorlardı John un cüvetkarliğı ve Sherlock un acemiliği. Birbirlerinden ayrılmayı hiç istemiyorlardı ama mecburdurlar.Nedennn zorunda değilseniz durmayın😋 Umarım sevmişsindir.💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
johnlock X / oneshot
ContoSherlock un hiç açıklayamadığı ( veya ne olduğunu bilmediği ) hislerine sonunda engel olamaz , John ise hep bildiği ama söylemekten korktuğu gerçekleri korkusuzca itiraf ederse... Bu benim ilk kitabım umarım seversiniz. Seviliyorsunuz💜