When Love Lasts

Chapter 3

Continuation......

Ashley's pov

Buong araw akong wala sa sarili kakaisip sa napag usapan namin ni jo. Eto nanaman ako nagiging mahina nanaman ako pero tama naman si joanne kaylangan kong mag patawad para tuluyan kong mapalaya ang sarili ko. Dahil hindi ko masisimulan ang pagmamahal ko sa sarili ko kung hindi ko sisimulan sa pag papatawad.

Nag desisyon na akong umuwi bago pa makauwi yung kambal nag pirma lang dn naman ako ngayon natapos ko naman din kaya wala na akong gagawin.

" jo uwi nako umuwi kana din masydo kanang subsob sa trabaho sabay na tayo" i said

" sige boss salamat ayusin ko lng tong mga gamit" inayos naman nya at hinintay ko lng sya

After mag ayos ni jo ng gamit bumaba na kami at hinatid ko nadin siya sa bahay nila lumipat nadin kasi sya ng condominium.

"gsto mo pumasok muna?" aya ni jo

"hindi na kelangan ko kasing makauwi bago dumating mga bata salamat sa alok jo" i said

" Sige mauna na ako ha see you nalang sa office salamat sa pakikinig sa mga drama ko"

Nag yakapan kami ni joanne at umalis nadin ako hindi naman ako natagalan sa byahe eh dahil walang traffic.

(Home)

Naabutan ko si irene na nag aayos ng stocks ng groceries siguro nga nag punta sya kanina ng market.

"Irene" napalingon naman sya sakin

" Oh anjan kana pala diko alam na maaga ka uuwi, nag merynda kana ba?" she asked

" Ah okay lng ako wag kana mag abala, pwde ba kitang makausap" biglang lumaki mata nya sa sinbe ko alam kong biglaan pero diko na kaya kimkimin kaylngan ko ng ilabas to.

" sige tapusin mo muna yan mag bibihis pa naman ako sumunod ka nalang sa kwarto" i said

" okay sige saglit nalang to" ngumiti sya at umakyat nadin ako

Tama ba tong gagawin ko?? Kaya ko nabang kausapin sya. Habang nag bbhis ako diko maiwasan mag isip isip.

"Lei" pumasok na si irene

"maupo ka dto" inaya ko sya umupo sa bed

"Diko alam kung kaya ko na pero gsto ko ng makipag usap sayo about sa nangyare satin" i said

" please lang this time maging totoo kana ayoko na makarinig ng hindi totoo" magkaharap na kmi ngayon

" Ginusto mo ba yung nangyare sainyo ni greg?" i asked

Alam kong masasaktan nanaman ako pero kaylangan ko mismo marinig sakanya lahat.

" ahmm aaminin ko natukso ako sakanya at hinayaan ko na makapasok sya sa buhay ko at yung mga nangyare oo ginusto ko rin alam kong mali sorryyyyy lei" umiiyak na sya diko din mapigilan umiyak dahil nasasaktan ako ang sakit sakit

" Bakit? Bakit mo nagawa sakin yun? Nagkulang ba ako sayo? Lahat ng pangarap ko para sayo at sa mga anak natin pero bakit mo padin ginawa yon😭" this time mas kinakalma ko na sarili ko pero yung iyak ko sobra sobra

" Bakit irene sumagot ka. Hindi ba ako sapat sayo hindi ba kami sapat ng mga anak mo 😭" nag iiyakan na kaming dalawa ang sakit sakit

" Lei I'm sorry naging marupok ako nagpatukso ako god knows kung gaano ko pinagsisihan yung nagawa ko hinding hindi ko napatawad yung sarili ko dahil ako dahil ng pagkasira natin sana mapatawad mo ako😭😭" Hinawakan ni Irene yung pisngi ko sobra na yung iyak ko.

" Patawarin mo ako lei handa akong gawin lahat para lang maibalik sa dati pleasee I'm sorry" 😭😭😭😭😭

" TIWALA KO YUNG SINIRA MO IRENE ALAM MO BA NA HANGGANG NGAYON NAIISIP KO PARIN YUNG NAGAWA NYO SAKIN NAUBOS AKO IRENE! SOBRA KITANG MAHAL PERO GINAGO NYO KO EH PATI ANAK KO NILOKO NYO!" Diko na talaga kayang pigilan yung galit ko sumabog nako

" HANGGANG NGAYON TINATANONG KO PADIN ANG SARILI KO KUNG SAN BAKO NAG KULANG IRENE GINAGO NYO KO!!! " 😭😭😭😭

( gagi wait lang guys diko makita tong tinatype ko umiiyak na ako shuta)

Lumuhod si irene sa harap ko dahil napatayo ako sa sobrang galit ko 😭

" Sorry na lei plsss sorry sorry sorry sorry " paulit ulit nyang binibigkas yun habang nakaluhod sa harap ko

"tumayo kana jan" pinatayo ko sya at pinaharap ko sya skin

" Pinapatawad na kita pero hindi ko pa kayang ibigay yung tiwala ko sayo at buong pagmamahal ko" bumuhos yung iyak naming dalawa habang magkaharap at niyakap nyako.

"Mahal na mahal kita sobra lei handa akong maghintay hanggang kaya muna ulit ibigay sakin yung pagmamahal mo at tiwala mo" irene said while mag kayakap kami niyakap ko rin sya ng mahigpit I can't deny na namiss ko din sya.

" Hanggang pag kakaibigan muna ang mabibigay ko sayo ngayon para sa anak natin sana maintndhan mo ako" nakayakap padin kami sa isat isa ghad namiss ko to bakit ang hirap mong iwasan

Hinayaan kong maging mahina ulit pero this time para maging malakas ako para makawala ako sa sakit ng nakaraan. Hinayaan kong patawarin si Irene dahil yun yung nararapat tao lng din ako at okay na sakin na naging tapat sya at alam kong bumawi sya sa anak namin.

" Tatanggapin ko yung desisyon mo at rerespetuhin ko yun salamat sa pag papatawad mo" bumitaw ako sa yakap namin at pinunasan ko yung luha nya

" Wag kanang umiyak baka dumating n yung mga bata kelangan pa natin sila kausapin para maintndhan nila kung ano ang sitwasyon natin" i said

"Thankyou ulit lei" this time gumaan na yung nararamdaman ko napalaya ko yung galit ko sa sarili ko at galit ko saknya.

* Skipped time *

Irene's pov

Masaya ako dahil napatawad na ako ni lei dahil dun kaya ko narin patawarin ang sarili ko, sana ito na yung simula ng pag aayos namin. Rerespetuhin ko kung ano man ang meron samin ngayon masaya na ako sa pag kakaibigan. Yung mga yakap ni lei antagal kong hinintay yun ang sarap sa pakiramdam na okay na kami.

After namin magusap at nag ayos ng sarili bumaba nadin kami para makapag handa ng merynda ng mga bata.

Maya maya dumating nadin sila sinalubong namin sila ni lei ng yakap. This time wala ng pag papanggap nagtinginan kami ni lei habang yakap ang kambal at ngumiti.

Tbc................