Chapter 9

809 35 10
                                    

Continuation....

Lei's pov

I just woke up and feeling better ayoko din naman na hindi maka sali sa party mamaya kaya buti nalang okay na ako kitang kita ko yung pag aalala ni Irene kanina she really blame herself. Mag 6pm na and maya maya mag start na yung party nag ayos nalang ako at para makababa nadin .

Pag baba ko wala sila siguro nasa backyard sila nag set up , naglakad naman ako papunta dun and tama ako nag aayos sila ng table yung mga bata naman kalaro ni sandro at gia , lumapit naman ako kay Irene .

" Okay kana ba ? Kaya mo na ? " she asked

" oo mas better na yung pakiramdam ko " i said

" eh bakit parang ang tamlay mo parin ? " she asked

Hindi ko na sinagot yung tanong ni Irene niyakap ko nalang sya agad I don't know feeling ko kasi hinahanap ko sya paggising ko kanina , napatingin silang lahat sa ginawa ko at nagulat .

" Just hug me please I need you now " bulong ko niyakap naman nya ako pabalik

" ANONG EKSENA YAN COMEBACK NABA????? " tanong ni ate imee

" Mama tignan mo yung dalawa oh parang miss na miss isat isa ganyan sila dati diba ma " narinig kong usapan nila ate at mama

" pwde ba tayong umalis saglit may pupuntahan lang tayo " i said

" okay sige balik din tayo agad ha kasi magstart na maya yung party " umalis ako sa yakap namin at hinawakan ko kamay nya

" Guys alis lang kami saglit ha may pupunthan daw kami ni lei '' irene said

" ohh mag iingat kayo ha lalo na sa pag dadrive " ate said

" oo ate saglit lang kami sasabhin ko mamaya kung saan " i said

" kids after nyo maglaro mag bihis na kayo okay , gia ikaw muna bahala sakanila " ngumiti naman si gia at mga bata at umalis nadin kami

Hiniram ko yung sasakyan ni kuya bonget and gusto ko na ako ang mag drive nag hesitate si Irene nung una pero sabi ko part yun ng gagawin ko.

( car )

" San tayo pupunta ? Okay na ba sayo mag drive dito hindi kana natatakot ? " ang daming tanong naman hininto ko yung sasakyan sa sa gilid

" Diba dito ako na aksidente natatandaan mo yang patay na puno nayan jan ako nabangga that night alam ko naman yung ginagawa ko kaso lang hinayaan ko yung sarili ko na dumeretcho hindi ko naisip yung kambal medyo may pagsisisi ako sa part na yun dahil nahirapan kayong lahat , gusto kong balikan yung mga lugar sa gabing yon na nakasakit saakin part to ng pag momove ko sa nakaraan " inaya kong bumaba si Irene at tumayo sa harap ng puno kung san ako nabangga

" I'm sorry for letting myself almost dying back then , inuna ko yung galit ko hindi ko naisip mga anak natin alam ko sasabihin mo na kasalanan mo naman pls wag mo na sisihin sarili mo napatawad na kita handa na ako ulit pakawalan yung sarili ko " umiiyak si Irene sa mga snbe ko

" I'm sorry too kasi napagdaanan natin yun alam mo kung gano kita kamahal at kung gaano ko pinagsisisihan yung nagawa ko , thankyou for letting me stay " hinawakan ko yung kamay ni irene habang mag kaharap kami

" And thankyou din kasi mas pinili mo parin kami ng mga anak natin nag mamatigas lang ako pero ramdam ko yung pag bawi mo samin " i hug her and she hugs me back

" Tara na sa next na pupunthan natin kalimutan na natin yung part na dito at ang dapat na maalala mo nalang eh yung etong moment " she smiles at me and pumunta na kaming sasakyan

When Love LastsWhere stories live. Discover now