Litter warning ⚠️
လွှတ် !! လွှတ်လို!!!
ခင်ဗျား နားလေးနေတာလား လူစကားနားမလည်တာလားး!!"သူကိုယ်ကိုပခုံးပေါ်ထမ်းတင်ထားတဲ့လူရဲ့
ကျောပြင်တွေကို ထုရိုက်ရင်း အော်ဟစ်ပြစ်မိသည်။ သူ့အပြုအမူေတွကို ဂရုမစိုက်တဲ့လူသားက သူကိုယ်ကို မွေ့ယာထူထူပေါ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပြစ်ချလိုက်သည်။ဒီလို ပြစ်ချခံရတာနဲ့ သူကိုယ်ကို ကုတင်ခေါင်းရင်းပိုင်းသို့ တိုးကပ်မိရင်း တဖက်စားပွံခုံပေါ်၌ရှိသော ညအိပ် မီးအိမ်လေးကို ဆွဲကိုင်လိုက်ကာ
ကုတင်ပေါ်တက်လာတဲ့ လူသားကိုရွယ်ထားလိုက်သည်။"မင်း ရူးသွားပြီပဲ!!"
"အလိုဖြစ်ေအာင်ခင်ဗျားတို့ပဲလုပ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလား!!"
မျက်ရည်တွေကြောင့် အမြင်တွေဝေဝါးသွားလို့ လက်မောင်းဖြင့်မျက်နှာကိုသပ်ချကာ
လက်ထဲကမီးအိမ်ဖြင့် ကိုယ့်ခေါင်းကို ရိုက်ခွဲရန်သာ ပြင်သည်။"အ့!!"
ဒါပေမယ့် သူရည်ရွယ်ချက်တို့ မအောင်မြင်လိုက်ပါ။လက်တွေကို လိမ်ချိုးထားခြင်းခံလိုက်ရလို
မီးအိမ်လေးဟာကုတင်ေအာက်သို့လွှတ်ကျသွားသည်။ သူဇွဲမေလျာ့ဘဲအားကုန်သုံးကာ ရုန်းမိပြန်တော့ သူလက်တွေကိုကျောဘက်သို့ကပ် ကာ ချုပ်ကိုင်ထားခြင်းခံလိုက်ရသည်။"လွှတ်!!!! လွှတ်လို!!!! "
ဒီလိုချုပ်ကိုင်ထားခြင်းခံရသည်တိုင်
နှုတ်မှ ရူးနှမ်းစွာအော်ဟစ်မိတုန်း သူနှုတ်ခမ်းတွေပေါ် ရောက်လာခဲ့တဲ့ ခပ်အိအိအထိတွေ့ !!"အွင်းးး~~"
နှုတ်ခမ်းတစုံရဲ့ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ခြင်းကို
ခံလိုက်ရသည်ကို အသိဝင်သည်နှင့် အထိတ်တလန့်ဖြစ်ကာ
မျက်နှာကိုတဖက်သို့ လွဲရန်ပြင်သည်။
သို့ပေမယ့်
သူနှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဖိကိုက်လာတဲ့ သွားချွန်ချွန်တွေ ကြောင့် မရုန်းသာမတွန့်သာ ဖြစ်ခဲ့ရတော့သည်။
YOU ARE READING
Same But Different ☑️ Complete
Fanfictionမင်းကသူမဟုတ်မှန်းသိပေမယ့် ကိုယ်အနားက ထွက်သွားခွင့် မပြုနိုင်ခဲ့ဘူး ၊ မင်းကို သူထက်ပို ချစ်သွားလိုထင်ပါရဲ့ ။