1.BÖLÜM Asi kız

217 5 6
                                    

Ben küçükken karanlıktan korktuğum için ağabeyim ile aynı odada kalırdım.Çoğunlukla abimle birlikte yatardım.Çok bağlıydık birbirimize..

Ağabeyim olmadığı günler uyuyamadığım için Ağabeyim bana bir ayıcık vermişti.Üstüne kendi tişörtünü giydirmişti."BENİM OLMADIĞIM ZAMAN BUNUNLA UYU"diyip elimi elinin üstüne koyup kalbime bastırmıştı."ÇÜNKÜ BEN HEP BURDA OLACAĞIM"diyip alnımdan öpmüştü."ZATEN İKİNİZiN ARASINDA FAZLA FARK YOK"diyip gülerek aşağıya koşmaya başladım."GEL BURAYA BÜCÜRÜK"dedi ve peşimden koşmaya başladı.bücürük kelimesini sevmediğimi biliyordu. Kaşlarımı çatarak"BEN BÜCÜRÜK DEĞİ-"dememe kalmadan beni gıdıklamaya başladı.Kahkahalarım arasından durması için yalvarıyordum Ama beni dinlemiyordu.Çok mutluyum o zamanlar.Hiç bir şeyden haberim yoktu.

O gece içimde çok kötü bir his vardı.Akın'a-ağabeyimin aldığı ayıcığa (abimin adını koydum)daha sıkı sarıldım.Sanki bu gün birşey olacakmış gibi hissediyordum. Ağabeyim gelmişti.Sonra kapı açılma sesini duydum. Ağabeyim sendeleyerek odadan içeri geçti.Birden nefes almıyormuş gibi öksürmeye başladı.Çok korkmuştum ne yapacağımı bilmiyordum.Anneme bağırdım yere oturup saçlarını okşadım.Durmaksızın ağladığımı fark etmişti.ağabeyim göz yaşlarımı silip "AĞLAMA"dediğinde fark ettim."BU DÜNYA AĞLAMAK İÇİN ÇOK KISA"zorlukla konuşuyordu bu kalbimi param parça ediyordu."BENİM SENİ ÇOK SEVDİĞİMİ SAKIN UNUTMA"oda ağlıyordu,çaresizce bağırıyordum."ABİ BENi BIRAKMA BEN KARANLIKTAN
KORKARIM!"dedim hıçkırarak. Sesim sonlara doğru kısılmıştı."KORKMA SAKIN"dedi.son kalan gücüyle elini elimin üstüne koyup bastırdı.Burukca gülümsedi. Çok terliyordu ve titriyordu."KORKMA"dedi."ÇÜNKÜ BEN HEP BURDA OLACAĞIM"dedi.Gözlerini kapatmadan hemen önce"SENİ SEVIYORUM BÜCÜRÜK"dedi ve bana bir zarf uzattı.Ağabeyime sesleniyordum ama gözlerini açıp cevap vermiyordu.Yavaşca titremesi geçti ve elimi tutan eli gevşedi.Bağrıyordum ama duymuyordu .Yavaşça başımı kaldırdığımda babamın ambulansı
aradığını ve çaresizce yere yıkıldığını sulu gözlerle abime baktığını gördüm.Annem ise duvarın dibine oturmuş hiçbir tepki vermeden titreyip abimi izliyordu.Sonra adamlar ağabeyimi kucağımdan alıp sedyeye oturttu .Ağabeyimin boynuna dokundu .Kafasını yavaşça salladı. Babam bağırıp odadaki eşyaları dağıtıyordu.Annem yine aynı pozisyondaydı. Ben ağabeyimin aldığı ayıcığa yani Akın'a sarılıyordum.
Benim bakıcım ve ağabeyimi büyüten Nejla teyze ağlayarak beni yan odaya götürdü.Bir yandan ağrıyan kafamı okşuyordu ve öpüyordu.Bir yandan da ağlayordum başımı sağa sola sallayıp eski anıları kafamdan kovmak istiyordum.Ağladığımı fark edip siyah tişörtün kollarına göz yaşlarımı sildim. Çok özlemiştim. Zamanla geçer demişlerdi .Ama geçmiyordu!Hergün özlemim ve acım dahada artıyordu.Okul forması yerine siyah pantolon siyah kazak giydim babam bu konuda müdürle konuşmuştu.-para verip çenesini kapattırmıştı-Kimse benimle konuşmak istemezdi .Benden korkarlardı ÇÜNKÜ geçen sene benimle uğraşan bir sürtük vardı.Surekli benle uğraşırdı .Sesimi çıkarmazdım. Bir gün yine sıramda otururken "GÖZLERININ ALTI ŞİŞMİŞ SENDE AĞABEYİN GIBI UYUŞTURUCU KULLANARAK GEBERMEK ISTIYORSUN"dedi.Ağzını gererek sakızını çiğnedi ve kaltakça güldü.Bu kelimeler benim çıldırmama yetmişti.Hızla ayağa kalkıp sırayı yere fırlattım ve kızın saçına yapıştım ve yere doğru ittim. Yerden güm diye bir ses çıktı saçından tutup kaldırdım .Karın boşluğuna yumruk attım düşmesine izin vermeden çenesine yumruk attım.Yan sıradan makası aldım ve saçlarını kestim kız zaten çoktan bayılmıştı. Müdür beni kolumdan tuttu ve babamı aradı.Sonra psikologlar,sakinleştiriciler,sinir hapları... Zaten sonra kız okul değiştirmişti.Diğer salaklar benden daha çok korkmaya başlamıştı.Zaten okula gelmemin tek nedeni abimin derslerime çok önem vermesiydi.Bu yüzden notlarım hep yüksekti.Aşağı inip hiçbirşey demeden evden çıktım. Motoruma bindim ehliyetim yoktu ama 16 yaşımdan beri araba ve motoru profosyenelce sürebiliyordum. Motor yarışları ve kafes dövüşlerine katılmıştım.Benim için stres atmak ve kafa dağıtmak için en iyi yollardı.Okula gidip motorumu otoparka bırakıp hiç bir yere bakmadan
Sınıfa çıktım ve yine her zaman oturduğum sıraya çantamı fırlattım ve oturdum kafamı sıraya koydum ve gözlerimi kapattım."MERHABA"dedi biri bana soylemiyeceğini bildiğim için kafamı kaldırdım. "HEY UYUYORMUSUN" dedi bir kız ve kolumu dürttü.Soğukça başımı kaldırıp."NE VAR" dedim.Bozuldu ama belli etmemeye çalıştı."SADECE ARKADAŞ OLMAK İSTEDİM"dedi."BEN HALİMDEN MEMNUNUM"dedim ve kafamı tekrar sıraya koydum."SINIFTAKİLER BENIMLE KONUŞMAMAN İÇİN UYARMADIMI SENİ " dedim soğukça."UYARDILAR"dedi."NEDEN BURDASIN O ZAMAN"dedim . Şuana kadar okulda en uzun konuştuğum insandı...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 14, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SENDEN ÖNCE BENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin