LUNA'S UNIVERSITY DORM

CHAPTER ONE

Isang babaeng nag ngangalang Catarina Heil Naruka ang laging sangko't sa gulo. lagi itong nakikipag basag ulo at pariwala sa buhay. Hanggang sa nalaman ng mga magulang niya ang ginagawa niya.

"What did u do rina!?" galit na sigaw ni Mr.Naruka. habang ang dalaga ay chill na chill lang habang naka upo

"What? wala akong ginagawang masama dad, sila ang nangunguna. nakakainis ang mga mukha nila kaya dapat lang sila bigyan ng leksyon" kalmadong ani. halos umusok naman si Mr.Naruko dahil sa sagot nang kaniyang anak

'wala nang modo kong walang modo kasalanan naman nila kung bakit ako nag kakaganto' ani sakaniyang isip

Habang si Mrs.Naruka ay walang magawa para pigilan ang kaniyang asawa. alam niyang may pag kukulang sila sa kaniyang anak kaya ito nag kakaganito.

"Hindi kana ba talaga mababago ha?! rina!" sigaw ni mr. naruka sakaniyang anak na si catarina

Nag init ang ulo ni catarina dahil sa tanong na binigay sakaniya ng kaniyang ama feeling niya ay umakyat lahat nang dugo sa ulo niya. inis siyang humarap kay mr. naruka at napatayo sa kinauupuan.

"I don't know. if mommy and you are giving me a little bit of attention malamang hindi ako ganto, Am I right?" sigaw niya din pa balik sa kaniyang ama. natigilan si Mr.Naruka sa sinabi ni catarina, kahit si Mrs.Naruka ay hindi makaimik dahil sa sinabi ng kaniyang anak

'She's right' ani ni mrs.naruka sa kaniya isip

"What? bakit natahimik ka dad? tama ako diba? tama ako. even my kuya na laging nakatuon saakin ay kinuha niyo at pinadala sa states para lang matulongan kayo dahil diyan sa BWIS*T NA COMPANYANG INAALAGAAN NIYO! habang ako dito? HA.HA.HA ni silipin man lang ako nung baby ako ay hindi niyo magawa. hanggang sa tumanda nalang ako. Nasisilip at nakikita niyo nga ako pero puro mali ko ang idinidikta niyo saakin! Uuwi kayo dito para lang pagalitan ako dahil sa pagiging miserable ko sa buhay! Hindi ba pwedeng kamustahin niyo muna ako? kung ayos lang ba ako? kung nakakapag aral ba ako nang maayos? kung may award ba ako? Dad, mom. Nung gumadruet ako nung grade 6 unang tungtong ko sa stage madla cumlaude ako dad! kahit isang congrats galing sainyo ay hindi niyo manlang nagawa!" sigaw niya nag kakarerahan ang mga luhang bumabagsak galing sa mga mata niya.

Sobrang sakit ng dinanas niya, bukod sa galit at nasasaktan siya sa ginawa ng magulang niya ay namimiss niya na din ang kuya niya na siyang nag alaga at nag palaki sakaniya. pag gising niya ay wala na ang kuya niya sa kwarto nito, nalaman niya lang na pinadala siya nang mga magulang niya sa states nung makitang may sulat sa ibabaw nang table nito. Sobra ang galit ng dalaga sa kaniya mga magulang.

"I can't believe it" naibulong ni mr.naruka

hindi siya makapaniwala, hindi niya alam na ganun ang nangyare sa kaniya anak. sa kabilang banda si mrs. naruka ay nakatakip lang nang kamay ang kaniya bibig pinipigilan kumawala ang hikbi, nagsisisi siya na hindi manlang niya nasubay-bayan ang paglaki nang kaniyang anak mas pinili niya ang career kesa sa bunsong anak niya. hindi manlang niya naparanas sa kaniyang anak ang feeling ng meron isang inang nag aalaga sakaniya

Lumapit si mrs.naruka sa dalaga na ngayo'y nakayuko habang nakaluhod at hawak hawak ang kaniyang dibdib dahil sa sakit nang dulot nito, sobrang sakit nang dinanas niya.

'Gusto ko lang naman makuha ang attention niyo para mapansin ako eh! ang sama niyo'

Ngunit kahit pa masama ang loob nito sakaniyang mga magulang ay mahal na mahal niya parin ito. siguro ay sobrang nasaktan lang siya.

Pag lapit ni mrs.naruka ay agad niyang niyakap ang kaniyang anak at paulit ulit na sinasabit ang salitang 'patawad'

"I'm sorry baby. I'll really sorry. we didn't know. We didn't expect that your hurt because of us. I'm sorry baby! please forgive us. i'll promised i will pay all of my mess." ani ni mrs.nakura na tila nag mamakaawa sa kaniyang anak dahil sa mga pag kukulang nito