I Met an Alien

Chapter 1

It's a perfect morning to roam around the subdivision with my dog, her name is Lili.

Breathing fresh air, walking on Earth's clean ground, sun rays are touching my skin and hearing birds' soft whistle.

A very perfect morni--

"SAM!" tss. Perfect na sana, panira.

Liningon ko naman siya mula sa likod ko. Agad naman siyang nakatabi sa akin at umupo't kinausap si Lili.

"Good Morning Lili." sabi niya sa aso ko sabay hawak sa ulo ni Lili.

"Arf arf!" tugon naman ni Lili.

Agad naman siyang tumayo.

"How many times will I tell you stop calling me Sam? I have my birth name. It's Rouisette!" kainis talaga 'tong lalaking 'to.

"Ayoko nga, gusto ko SAM, short for Sira Ang Mukha. Hahahahahahahahaha-- aray." binatukan ko. Kainis eh. Eto na naman siya.

"Sabi ng hindi naman ako panget eh." I stopped for a moment and look around. Hah! I found a guy who's busy with his phone. Papalapit na siya sa amin. Actually, makakasalubong na namin siya.

"Excuse me. Am I ugly?" tanong ko naman sa kanya. Mukhang nagulat naman siya kasi hindi agad siya nakapag-salita.

"A-actually, y-yo-you're perfectly g-gorgeous." utal-utal na sabi niya at nakatulala.

Agad ko namang tinalikuran yung lalaki and I faced the guy who called me SAM.

"O, see?" I said confidently.

"Maybe he's just being a gentleman. Maybe he doesn't want to hurt your fee--" ugh he and his reasons.

"Oo na lang." bored na sabi ko at tinalikuran ko na siya.

Agad naman siyang sumunod sa amin. Kelan pa siya naging buntot at kelan pa ako nagkabuntot? As far as I know, may buntot pa naman si Lili.

"Saan nga pala kayo pupunta?" tanong niya.

"Not your business." sabi ko naman.

"Stop being a brat best friend." There he goes again. Okay fine, he's my best friend, unfortunately.

His name is Matthew Verdeflor. Kasing age ko lang. Taga dito rin siya sa subdivision na 'to. Childhood bestfriend ko siya. Actually, he's my one and only friend slash best friend.

"Okay fine, we're just taking a walk. Maya-maya uuwi na rin kami. Happy?" sabi ko at inirapan siya.

Agad naman siyang napailing.

May nakita akong grupo ng mga teenager na nagjajogging.

"Hi." bati ko sa kanila and I smiled.

Pero yung mga lalaki medyo natutumba na nakatingin pa sa akin na medyo nakanga-nga at yung mga babae naman sinasalo sila.

What's with them?

"May dumi ba ako sa mukha? Panget ba ako? Bakit ganun na lang parati ang mga reaksyon ng tao kapag bumabati ako sa kanila. Minsan nga nahihimatay pa, eh wala naman akong bad odor." tanong ko naman sa bestfriend ko.

"Wala ka namang dumi sa mukha. At oo, panget ka talaga. O nasagot ko na mga tanong mo."

Bumusangot naman ako sa sinabi niya. Kahit kelan kontrabida 'to eh. Paano ko nga ba 'to naging best friend? Pero hindi rin ako kumbinsido sa sinagot niya. Ewan ko ba.

"Ah nga pala, pupunta ako sa mall mamaya. May bibilhin lang. Sama ka?" pag-aaya niya sa akin. Matatanggihan ko ba ang mall? Haha.

"Sure." bihira lang kasi akong lumabas ng bahay. Hindi naman sa strict ang parents ko it's just that ayoko lang talagang lumabas. Lalo na kapag walang kasama. Medyo may pagka-introvert din kasi ako eh. Kaya nga si Mat lang only friend slash bestfriend ko.