.บทที่ 1 การพบเจอที่บังเอิ้น บังเอิน
ณ บ้านโพรงกระต่าย
" เอาละ ทุกคนเส็ดกันรึยังได้เวลาแล้ว รีบๆจะได้ไปกันซักที " เสียงอาเธอร์ตะโกนเรียกพวกเด็กๆที่ทำภาระกิจส่วนตัวไม่เส็ดสักที
" เส็ดแล้ว ครับ/ค่ะ" พวกเด็กๆตอบพร้อมกัน
แล้วอาเธอร์ก็พาพวกเด็กๆเด่นไปซักพักนึง
" อ้าวไง เอม็อส " อาเธอร์เรียกเพื่อนของเค้า
" ไงอาเธอร์ เป็นไงสบายดีไหม" เอม็อสถามเพื่อนรัก
" อ้าวทุกคน นี่ เอม็อส ดริกกอรี่ เพื่อนฉันเอง" อาเธอร์กล่าว
"เฮอร์ไมโอนี่ ระวัง" รอนและแฮร์รี่ตะโกนพร้อมกัน
ตุบ!
พลั่ก!
"โอ๊ย ! " เสียงเฮฮร์ไมโอนี่ร้อง เทอรนู้สึกได้ว่าเทอล้มลง เพราะมีใครสักคนกระโดดลงมาจากต้นไม้ แต่ด้วยที่เขาคนนั้นพยายามที่จะไม่โดนเทอ ทำ
ให้เขานั้นเสียการทรงตัวแต่เค้าก้อดันไปจับเฮอร์ไมโอนี่เพื่อที่รักษาการทรง
ตัวไว้ แต่ทว่าเทอก้อเสียการทรงตัวเช่นกัน เลยล้มทับเขา ก้อเลยนอนทับกันอยู่นี่ไง
"โทดที เทอเป็นอะไรรึป่าว เจ็บตรงไหนมั้ย" ชายหนุ่มปริศาถามขึ้นอย่างรู้สึกผิด
"เอ่อ ไม่เป็นไรหรอก"เทอตอบพร้อมเงยหน้าขึ้นเผยให้เห็นใบหน้าอันหล่อเหลา นัยน์ตา เป็นสีน้ำตาลเข้ม ริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆ สีผมเป็นสีน้ำตาล ซึ่งเมื่อนำมารวมกันแล้วถือว่าหล่อมาก และในตอนนี้ใบหน้าของเขาและเทอห่างกันไม่ถึง 30 เซนด้วยซ้ำ >///
"เฮอร์ไมโอนี่ เทอเป็นอะไรมั้ย " แฮร์รี่ถามพร้อมยืนมือเพื่อช่วยให้เฮอร์ไมโอนี่ลุกขึ้น
"เอ่อ มะ..ไม่เป็นไร ฉันโอเค" เทอตอบแฮร์รี่
"อ้าว พอหนุ่ม คราวหน้าคราวหลังก็ระวังๆหน่อยละกัน"เอม็อสพูดพร้อมชายปริศนาลุกขึ้น
"นี่ ทุกคนรี่ เซดริก ดิกกอรี่ ลูกชายเอม็อส" อาเธอร์กล่าว
"หวัดดีฮะ ผมแฮร์รี่"
"หวัดดี ผมรอน"
"หวัดดี หนูจินนี่"
"หวัดดี ฉันเฮฮร์ไมโอนี่"
"หวัดดีฉัน เฟร็จ"
"หวัดดี ฉัน จอร์จ"แฮร์รี่ รอน จินนี่ เฮฮร์ไมโฮนี่ เฟร็จ และจอร์จแนะนำตัวเองหลังจากนั้นทุกคนก็เดินกันต่อเพื่อไปที่กุญแจนำทาง
#โปรดติดตามตอนต่อไปน่าาาา
