.บทที่ 6 การก่อกวนของเดรโก
หลังจากที่เซดริกขอเฮอร์ไมโอนี่เป็นแฟนทั้งคู่ก้อเดินไปเที่ยวที่
"ร้านไม้กวาดสามอัน"
และก้อไปที่โต๊ะที่ว่างอยู่ซึ้งตรงนั้นเป็นมุมที่ๆไม่มีคนเยอะ
"เฮอร์ไมโอนี่ จะเอาอะไรหรอ" เซดริกถามฉัน
" ฉันเอาบัตเตอร์เบียร์ใส่ขิง" ฉันตอบก่อนยิ้มให้เซดริก
" งั้นเด่วฉันไปสั่งให้นะแปปนึง " เซดริกพูดก่อนเดินหายไปฉันนั่งคอยเค้าเพื่อไม่ให้อยู่เฉยๆเลยหยิบหนังสือพิมขึ้นมาอ่าน แล้วก็มีคนมานั่งตรงหน้าฉัน
" เซดริกนายกลับมาเร็วจัง" ฉันพูดก่อนเงยหน้าขึ้นๆ
0_0 ....................................................................................................????????????
" มัล..ฟอย" ฉันอึ้งเพราะเดรโกมานั่งหน้าฉันแล้วยิ้มให้
" ไงเกรนเจอร์" เขาเอ่ยขึ้น
" นายมาที่นี่ทำไม" ฉันไม่ตอบแต่ยิงคำถามไปแทน
" ก็คนจะมาหาอะไรดื่มมาไม่ได้รึไง" เขาตอบก่อนจะยกบัตเตอร์เบียร์ใส่ที่เขาเอามาด้วย(ตอนใหนไม่รุ)
" แล้วทำไมต้องมานั่งตรงนี้" ฉันถามพร้อมกับสีหน้าที่โกรธ
" ก็ฉันอยากจะนั่ง ทำไม" เขาตอบด้วยสีหน้ากวนๆก่อนยิ้มมุมปาก
" ไม่ทำไมหรอก แต่ตรงนั้นมีคนนั่งแร้ว" ฉันตอบเสียงเรียบเพราะไม่อยากจะอาละวาดกลางร้าน
(เอ่อ แต่อยู่มุมร้านไม่ใช่หย่อ)
" ไหนฉันไม่เห็นใครสักคน" เขาตอบเสียงกวนๆ
"ก็...." ไม่ทันที่จะพูดจบเซดริกก็เดินมานั่ง (ข้างฉัน)
" ไง มัลฟอย" เซดริกเอ่ยก่อนจะนั่งลงช้าๆ
"นี่ของเทอ" เซดริกเอ่ยแล้วยื่นแก้วบัตเตอร์เบียร์ให้ฉัน
"ขอบคุน" ฉันตอบ
" อ่ะ...แอ้ม." เสียงเดรโกรดังขึ้น
" แล้วไม่ไปกับคู่นายหรอ" เซดริกยิงคำถาม( ปิ้วๆ )
" คู่ฉันหน้ารำคานไม่รู้วิ่งไปไหนแล้ว" เขาตอบเสียงเบื่อหน่าย
"แล้วแพนซี่ไม่ โกรธนายหรอ" เสียงฉันดังขึ้น
" ช่างมันเถอะ ฉันไม่อยากคิด" แล้วเดรโกก้อยิ้มให้ฉัน
0_0 อะไรของมัลฟอยเนี่ย แต่รอยยิ้มนี่มันแปลกๆเพราะเค้าพึงยิ้มให้ฉันครั้งแรกเพราะมันเป็นรอยยิ้มมที่ป่นไปด้วยความรัก(รักกกกกกกกกกกกกกกก) บ้าไปแร้ว
"เซดริกเราไปกันดีกว่า" ฉันเอ่ยขึ้นก่อนจะดึงเซดริกให้เดินไปหน้าฉัน
แต่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"โอ๊ย" อยู่ๆมัลฟอยก็จับมือฉันดึงลงไปนั่งตรงตักเขาพอดี
"ปล่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แต่พอฉันจะลุกขึ้นมัลฟอยดันเอามือโอบเอวฉันทำให้เซดริกที่มองเหตุการณ์ที่โกรธยุนิดๆโกรธใหญ่ขึ้น
(เวรแล้วไง คุณมัลฟอย)
"มัลฟอย" เซดริกเอ่ยก่อนจะดึงฉันขึ้นไป แล้วง้างมือจะต่อยมัลฟอยแต่ฉันดึงมือเอาไว้(แรงเยอะมากกกกกกกกกกก)
"ไปเถอะเซดริก" ฉันเอ่ยขึ้น
" นายอย่ามายุ่งกับแฟนฉันนะ" เซดริกพูดก่อนเดินออกไป
การกระทำของมัลฟอยเมื่อกี้ทำให้ฉันรู้สึกหน้าร้อนผ่าวแปลกๆ เป็นอะไรก็ไม่รู้ แต่เหมือนรู้สึกแบบเซดริก ิตอนแรกๆแต่มันแรงกว่า
" อะไรกัน" ฉันพึมพเบาๆขณะเดินกลับฮอกวอตส์
"อะไรหรอ เฮอร์ไมโอนี่" เซดริกพูดเพราะเสียงของฉันเมื่อกี้นี้
" ป่าวๆๆๆๆ ไม่มีอะไร" ฉันตอบปัดๆเพราะไม่อยากให้เซดริกรู
้
"งั้นรีบไปกันเถอะ" ฉันพูดขึ้นก่อนเดินไป
โดยที่มีคนๆนึงเดินตามไปด้วยความรู้สึกที่สุขใจที่ได้แกล้งเซดริกและได้ใกล้ชิดเฮอร์ไมโอนี่ถึงแม้จะป็นเวลาสั้นๆก็ตาม"
#เอ่อกว่าจะแต่งเสดอะก้นานพอสมควร
แต่ไลน์ก้น้อยจนแอดดน้อยใจแบ๋วว
#ชวนเพื่อนๆมาอ่านบ้างนะ
@ dachochai <3 ^_^
