.บทที่ 3 การหลบหนี
หลังจากที่ทุกคนวิ่งมาถึงกุญแจนำทาง...
" เอ้า เด็กๆรีบเร็วมาครบกันแล้วรึยัง" อาเธอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่รีบร้อน
"มาครบแล้วค่ะ " ฉันตอบก่อนจะเดินไปที่จินนี่
"นี่ เฮอร์ไมโอนี่ เมื่อกี้เทอเปนอะไรหรือเปล่า" แฮร์รี่ถามฉัน
"อย่าเพิ่งเปนห่วงกันตอนนี้เรยรีบ จับกุญแจนำทางก่อน" รอนแทรกขึ้น
ฟรึบ!
ตุบ!
แล้วทุกคนก็รีบเดินไปที่บ้านโพรงกระต่าย
"เอ้า เด็กๆ รีบ เข้านอนกันได้แร้ว"คุนนายวิสลีย์พูดก่อนจะบอกให้เซดริกไปนอนกับรอน และเอม็อสมานอนห้องของเทอกับอาเธอร์
"เอ่อ เฮอร์ไมโอนี่ เทอยังไม่ตอบคำถามฉันเรย" แฮร์รี่พูด
"เอ่อ ฉันสบายดี" ฉันตอบแฮร์รี่ก่อนจะเดินไปที่ห้องของจินนี่
ส่วนแฮร์รี่ รอน เซดริก ก็เดินไปที่ห้องของรอน
"เอ่อ รอนนายจะให้ฉันนอนตรงไหน" เซดริกถามพรางหาววอดใหญ่
" นายนอนเตียงนั้นนะ ส่วนฉันกับแฮร์รี่จะนอนเตียงนี้" รอนตอบเซดริกก่อนจะล้มตัวนอนตามมาด้วยแฮร์รี่ และเซดริกแล้วไฟในห้องก็ดับลง
ณ ห้องนอนของจินนี่...............
"เอ่อ พี่เฮอร์ไมโอนี่วันนี้เป็นไงบ้างค่ะ" จินนี่ถาม
" ก็ทั้ง สนุก เหนื่อย แล้วก็ตกใจนะ"ฉันตอบจินนี่แล้วก็ยักไหล่เป็นเชิงคงงั้น
" 555 "จินนี่หัวเราะ
"นอนได้แล้วพรุ่งนี้ต้องไปฮอกวอตส์อีกนะ
"ฉันบอกจินนี่พรากหาววอดใหญ่
" ค่ะ ฝรรดีค่ะพี่เฮอร์ไมโอนี่" จินนี่บอกฉัน
"ฝรรดีจ๊ะ จินนี่" ฉันตอบจินนี่แล้วล้มตัวลงนอนแล้วไฟในห้องก็ดับลงแต่เมื่อฉันหลับตาก็เห็นภาพเซดริกที่พาฉันวิ่งตอนหนีพวกผู้เสพความตาย
"ทำไม ฉันต้องคิดถึงเซดริกด้วยเนี่ย" เทอคิดพรางหลับไป
#สนุกกันใหมเอ่ย
#โปรดติดตามต่อไปนะครับ....... ^_^
