Si Kuyang Naka-Green

Chapter 5

CIARA'S POV

So I now got 4 red roses and 3 white roses. But still. Hindi ko alam kung anong nangyayari.. Nadami na din ang mga tao dito sa canteen. Fck. Ano ba tong palabas na to? >< Asan na si Miles? Pickles naman oh!

" Ciara! Last na ko. Haha. Oh eto. May nagpapabigay sayo. " at ibinigay niya saken yung white rose. Wait what? Last na siya?

" Kung anoman yang nasa isip mo, mamaya na yan. May magpapasabog pa. Haha. " si Chester. Yung pinsan ko.

" Chester ano ba to? Anong trip to ha? "

" Just wait.. And you'll see. " at tinap niya ng marahan ang ulo ko. Then he left.

Suddenly.. I've heard a beautiful voice.. Dun siya nanggagaling sa likod na daanan sa canteen.

Wtf? He's singing my favorite song.. Oo. Lalake. Base sa kanyang boses. Ang ganda ng boses niya.. Shit.

IF YOU'RE NOT THE ONE BY: DANIEL BEDDINGFIELD

If you're not the one, then why does my soul feel glad today.

If you're not the one then why does my hand fit yours this way.

Tumayo na ako nun at pinapakinggan lang ang pagkanta ng lalaking iyon.

Nako! Pag nakita ko talaga to kakalimutan ko na si Mark. Eto na crush ko. Haha. Sayang yung 4 years kong pagkakagusto sa kanya ng palihim. Alam ko namang hindi niya ko magugustuhan.

If you are not mine then why does your heart return my call.

If you are not mine will I have a strength to stand at all.

Masyado din kase akong malayo sa may likod na daanan sa canteen kaya di ko makita kung sino yung nakanta, and besides, ang daming tao. Napapalibutan na ito ng iba't-ibang year level. Kasi nga diba, recess. So probably madaming pupunta dito.

Pero ang pinagtataka ko e, bat sila natili? Lumakas kasi yung ingay. Unlike kanina, maingay sila dahil nagkukwentuhan, but this time.. Maingay sila dahil sa tili at sigaw.

I never know what the future in, but I know you're here with me now.

Lalo pang nalakas ang sigawan..

We'll make it through and I hope you are the one I share my life with.

Unti-unting humahawi ang mga tao sa harap ko at unti-unti ko din nakikita..

Ang may-ari.....

Ng napakagandang boses na iyon.

Im in the state of shock. Wala akong masabi. Nakatulala lang ako sa kanya.

Si Mark.

I dont wanna run away but I can't take it I don't understand.

If I'm not made for you then why does my heart tells me that I am.

Palapit siya ng palapit sa akin. Shit. Naiiyak ako.

Is there any way that I can stay... in your life..

Tumigil na siya dun pagkatapos ng chorus.. Yung mga estudyante.. Walang humpay ang pagtili. May iba pa nagvivideo..

Nilapitan niya ako at pinaharap sa likod.

" PWEDE BA KITANG LIGAWAN CIARA "

Yan yung naka sulat sa mga poster na nakikita ko.

I was still in the state of shock..

Umalis siya at pumunta sa mga ka-team niya sa basketball na may hawak ng poster..

Tinanggal niya yung Jersey niya. May T-Shirt siyang green sa loob.

Kaunting katahimikan ang namalagi sa canteen.

"?" Eto yung nakaprint sa green t-shirt niya.

" Basahin mo ulit. " sabi ni Mark.

At binasa ko naman ulit.

Sabay sa pagngiti ko ang pagsigaw ng mga estudyante.

Tumahimik naman ulit ng umimik si Mark.

" So I guess an angelic smile of yours is accepted as a Yes? " sabi niya sakin pero nandun parin siya sa mga ka-team niya.

Tumango ako bilang sagot.

Muli, nabuhay ang tilian sa canteen.

Pasimple nang nag-act si Mark nung pose na Yes. Yung pag nakakashoot ng bola ng 3-points yung expression dun. Basta yun. Haha.

Lumapit siya sakin at bumulong...

" Finally.. For 4 years of being a coward at pagiging torpe. Naamin ko na din. "

At bigla naman akong nabigla sa sinabi niya..

For 4 years????

--------------

Yehey! Finally! Nakaisip din ng concept. Haha. Pasensya na po sa mga readers ko. On the spot ko po kasi to ginawa. Kaya.... You know.. Kailangan ko pa pong magbrain blast. Haha.

So! Do you like it? Hehez Hindi ko po hihilingin na magvote or comment kayo. Sobrang saya ko na po na may oras kayong nilaan para mabasa itong story ko.

Again.. Thankyou very much po. :)

- akoangauthor

P.S. : For those who are interested, please check out my other stories and if you are willing to fan me, then go. It is such a privilage. ∩__∩

Thankyou again. :)

Peace all over the world and on its axis xoxo

- ako ang author

Copyright © 2015