Yüreğimi kurutan bir dehliz vardı.
Sessiz çığlıkların arasından bir sarmaşık uzandı, düşüncelerime...
Baygındı gözleri, etraf kalabalık.
İçine çekiyordu yalnızlığın esirini
Sanki zulüm görüyordu, ciğerleri
Birer birer yaktı sigara düşüncelerine
Yanıp, koktu ciğerlerin matemi...
Üzgünlük koktu bugün gökyüzü
Maviliği uçup gitti, pembeye...
Gözleri zulüm görür gibi kelimeler geçti.
Sığamıyordu içi içine, birleştiremiyordu kelimeleri.
Yakıp geçiyordu, ciğerlerini düşüncelerin...
Aktı birer inci yanağına
Dudakları titredi, tüyleri ürperdi.
Ne de içe sığmaz, hal bu...
Bırak yanında sözcükler kifayetsiz.
Sen, sen ol, üzülme...
