මං අදත් උදෙන්ම ඉස්කෝලෙ යන්න කළින් ආවේ හැමදාම වගේ මගේ සුපුරුදු රාජකාරිය වෙච්ච සිම්ශන් වීදිය ඇතුලු අවට වීදී වල ගෙවල් වලට පත්තර බෙදන්නයි.කළින් දවසෙ මුහුණ දෙන්න වුනු දේවල් එක්ක තවමත් මගේ මුලු ඇගම රිදුම් දෙමින් වේදනාවෙන් පෙලුනත් අමාරුවෙන් හරි මේ දේ කරන්නෙ අද දවසට ඕන මුදල උපය ගන්නයි.වෙනදට වඩා මට අද පත්තර බෙදන්න වෙලාව ගියෙත් මේ නිසයි.කොහොම හරි ඔක්කොම අමාරුකම් පැත්තක දාලා පුලුවන් තරම් ඉකමනින් මං ඉස්කෝලෙට එන්න උත්සාහ කළා...
"ජෙයෝන් ජන්කුක්...මේකද තමුන් එන වෙලාව?"
උදෙන්ම තිබ්බෙ මං ආසම විෂය.සංගීතය.ඒත් සිද්ද වෙච්ච පොඩි ප්‍රමාදයක් නිසා සර් මට අදත් හැමෝම ඉස්සරහා කෑගහන්න ගත්තා.මං අද විතරයි ප්‍රමාද.වෙනදට මං වරදක් නොකළත් බැනුම් අහන එක අදත් ඉවසන් ඉන්නවා කියලා හිතුවා.අද මං ඇත්තටම ප්‍රමාදයි.පංතියේ දොර ඉස්සරහා හිටගෙන හිටපු මං...
"සමාවෙන්න සර්...ටිකක් පරක්කු වුනා..."
"හහ්...ටිකක්නේ?"
"මේ අහනවා...මේ ඉස්කෝලේ ඉගෙන ගන්නෙ හුගක් වැදගත් විදිහට හැදෙන දරුවො.තමුන්ලා වගේ කමකට නැති උන් නෙමෙයි.තමුන්ගෙ දක්ෂතාවය නිසා අද තමුන්ට මේ ඉස්කෝලෙට එන්න වාසනාව ලැබුනට තමුන්ලා වගේ උගෙ නැහැදිච්ච හැසිරීම් වලට මෙතන ඉඩ දෙන්නෑ...බලනවා තමුන්ගෙ මූණ දිහා...හැමතැනම තුවාල...පේනවා තමුන්ලගෙ හැසිරීමේ තරම."
"සමාවෙන්න සර්...ආයේ එහෙම වෙන්නෑ..."
"ඒ දේවල් වැඩක් වෙන්නෑ...අද තමුන්ට පංතියෙ ඉන්න බෑ...යනවා එළියට..."
"ඒත්...ඒත් සර්..."
"එක සැරයක් කිව්වම කියපු දේ කරනවා."
එයා ගුරුවරයෙක්.ඒත් මේ හොද විනීතයි කියන ළමයි අතරෙ ඉන්න නැහැදිච්ච එකා මං.සල්ලි,තත්වය කියන දේවල් වලට මොනවද වෙනස් කරන්න බැරි.මිනිස්සුන්ගෙ ඔලු විකෘති කරන්නෙ මේ දේවල්.මට මෙහෙම වුනේ කවුරු නිසාද?ඒ දේවල් වැඩක් නෑ...උඩින් බලලා මං වැරදියි කියලා එයාලා නිගමනය කරනවා.ඔව් මට එයාලට තියන දේවල් නෑනේ.ගුරුවරයා එක්ක හරි,වැරදි කතා කරන එක කොහොමත් හොද දෙයක් නෙමෙයි.ඒත් වැරදි නොකර නිහඩව ඉන්න එක තවත් අපහසුතාවක්.ඒ වුනාට මට මේ වෙලාවේ කරන්න වෙන දෙයක් නෑ මං ඉගෙන ගන්න ආසම දේ ඒක.ඒත් අදත් මං එළියෙ.
KAMU SEDANG MEMBACA
TEACHER | (On Hold)
Fiksi Penggemarපමා වී හෝ ලස්සන මල් පූදිනු ඇත...☘︎ "I'll Meet you, but in a world without rights, Among people who claim ownership without love. I love you without rights ..." Story By @Bucket_Cat Written By @Kimvero01 Copying without the author's permi...
