ტალღები გადაგვფარავენ (გარყვნილი)

MORNING

სავარძელზე გამეღვიძა... თავი მოავტრიალე ნუ რას ველოდი
მოღრეცილ პოზაზე მეძინა.
არც ნიკუშა და არც ბექა არ ჩანან.

ძლივსძლივობით ავდექი, მაგიდიდან ცარიელი ლუდის ბოთლები გავიყოლე და ნაგავში ჩავყარე.
ჩემს საძინებელს მივადექი და ისეთი კვნესის ხმა ისმოდა თვალები კეფაზე გადამივიდა.
ოღონდ ბექა მანდ არ იყოს ღმერთო
ვფიქრობ გულში და ოდნავ ღია კარში თვალს ვაპარებ.
იქ რა მხვდება?
ნიკუშა და ვიღაც გოგო... დილის სექსით დაკავებულან.
ჩუმად გამოვდივარ სამზარეულოში
ყავისთვის წყალს ვადუღებ.

პარალელურადვფიქრობ სადაა ბექა...

ყავას ვიკეთებ ისე რო არც ნიკუშას და არც იმ გოგოს არ ვეხმაურები,
თანაც ჩემს საწოლზე სხვა ათავებს ფუ კაი რააა.
არც ვიცი ვინაა' შიტცი 'რო ქონდეს? კაი დამშვიდდი ლიკუნა დაწყნარდი
ალბათ ნიკუშამ გართობა გადაწყვიტა.

ღრმად ვსუნთქავ დასავიწყებლად და არც მინდა რო Ხელი შევუშალო
რაღაც მხრივ ეს გოგო ჩემზე სექსუალურად კვნესის და ამას ნიკუშას "ძროხასავით ხვნეშას თუ დავუმატებთ " სასიამოვნოა დასაᲜძრევად.
Მაგრამ ყველაფერს აფუჭებს ის ფაქტი რო ვერ ვბედავ ბექას მივწერო სად არის... თანაც გუშინ ისეთი საყვარელი და გულღია იყო... არვიცი რა...
ამ ყველაფრის გაფიქრება და კარზე ზარი ერთი იყო...
სამზარეულოს ბარის სკამიდან ჩამოვხტი და კართან მისულმა ცხოვრებაში პირველად ვიკითხე "ვინ არის?"
- მე ვარ მე ... გოგო გამიღე კარიიიი- ყვირის ბექა...
მეც სიტყვის უთქმელად კარს ვაღებ.
ბექა შემოდის ლუდის ბოთლითხელში .
- ნიკუშა სადაა? - მეკითხებაა და თავზე ხელს ისმევს- პახმელიამაქ მიდი ყავა გამიკეთე რა.

მისაღებში შესული, ვერავის ხედავს. სავარძელზე ჯდება და ჩემი ოთახისკენ თვალს აპარებს საიდანაც კვნესის ხმა გამოდის
მერე მე მიყურებს, მე კი მეცინება და ვეუბნები ჩუმად იყოს.
- ვერ მივხვდი ესე უცებ რამოხდა... დივანზე ჩაგეძინა მე, ნიკუშა და სალი ვსვამდით, მერე ლუდი გამიგველია და მოსატანად გავედი. ეს უბნის მარკეტი დაკეტილი იყო და ქვევით მომიწიაჩასვლა მეორე ქუჩაზე
კაროჩე რაა...
- სალი ვინ არის?
- მეღადავები?
- ნუ... არა
- გუშინ, ნიკუშამ დაურეკა ამოდიო და დილამდე მასთან ერთად ვსვამდით.
არ გახსოვს?
- გრინჩის ყურების შემდეგ არაფერი მახსოვს. - ვამბობ და ყავას ბექას ვუწვდი.
- აუფ...