Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kısaca arda 2 yıl önce bu planda olmak istemedi.Sende onu ikna edemedin diye 2 yıldır burdasın öylemi pamir?"
"Evet aynen öyle beril."
"Patron iyice kafayı yedi.Onun yüzünden zarar gördüm.Buraz da zarar gördü.Patron ona her ne dediyse gece ye bir adım yaklaşmıyor.Suratı asık geziyor.Eren desen.O çok kötü ama o kadar da güçlü.Patron ne zamandır adamlarına zarar veriyor pamir?"
"Patronu kimse anlıyamıo beril.Sadece beklememiz gerek."
Düşündüm.Gece..2 yıldır patronun peşini bırakmadığı benim ise günler içinde kardeşim olmuş kız..Boraya ireme geceye ihanet ediyordum.Allahım alsaydın canımı da bu ihanete girişmeseydim.
Kaç dakikadır düşünüyorum bilmiyorum.Ama artık boranın yanına gitmem lazımdı..
"Beni geri götür pamir.Ayrıca burdan nasıl çıkıcağımızı da söyle."
Bora
Hay sikeyiim..Beril yarım saattir yok.Onu bırakmamalıydım.Ona bişe olursa bütün dünyayı..Hay sikeyim.
2 dakika sonra beril çiçeklerin arasından çıktı.
"Beril.Allah kahretsin nerdeydin?Çıldırdım burda.Bi daha seni asla bırakmicam söz söz.Hay sikeyim seninde yanımda olman lazımdı."çok sakindi beril.Bu beni sinirlendirdi.Fkat madem böyle davranacak bende öyle davranırım.
"Bora..Ben çıkış yolu buldum.Herkesi bulursak senin gittiğinmavi ışığın arkasında bir kapı var ormana çıkıyor.Ordan otoban yolunu bulursak 100 km falan sonra Denizli de oluruz."
"Biliyorum..Oraya gittiğimde bunu gördüm diğerlerini çağıralım.Ama dikkatli ol.Polisler gitmemiş olabilir.
Arda
Gece.. Her şeyden habersiz o kadar masum ki..Ona ihanet ediyor olmak beni delirtiyor.Ona aşık olmuştum ama patron duysa beni yaşatmazzdı.
Her kapının arkasında başka şeyler olduğunu biliyorum.Biz kumsallı olana girmiştik.Gece bora gelene kadar her yeri aradı.Beni de peşinden sürükledi tabi.Beril bir kapı bulmuş.Ona kapıyı pamirin söylediğine eminim.
Gece
Evet şimdi ormana girdik.Her yerde polis sirenleri.Ama orman tek çıkış yolu şuan otoban yolu uzaktan gözüküyor.Otoban yoluna geldiğimzde ciddi ciddi denizliye kaç km olduğu yazan tabela ve geçen arabalar vardı.Bir siyah koca jeep geçerken durdu.
"Çocuklar denizliye mi?"eren hemen atladı.
"Evet abi ya bizi bırakabilir misin?"
"Tabiki bırakırım atlayın bakalım"
Yolculuk çok sessiz geçiyordu.Jeep çok güzeldi.Ve yiyecek yoktu.Çok açtım ama benzinliğe kadar beklemeye başladı.Adam benzin alacağını söyleyerek bizi bıraktı.Hemen markete girdim.Arkamdan arda geliyordu ama onu çok umursamadım.Çikolatalar aldım ilk.Çokça soğuk sandiviç soğuk kahveler alırken aklıma gelen şey ne zamandır kabuslarımda gördüğüm soğuk ihanet bıçağı.
Tüylerim ürperdi.Arda gelip koluma dokundu ve marketin ortasında durduğumu fark ettim.Hızlı adımlarla kasaya gittim.Ödedim poşete doldurdum ve aynı hızlı adımlarla arabaya gittim..
SAATLER SONRA
Denizliye geldik.Hmen bi otele yerleştik.Abimle ben kalıyorduk.Uyumuş numarası yaptım her zaman ki gbi.Çünkü neler olacağını biliyordum.Bu gece patron dedikleri adam ilk soğuk ihanet bıçağını saplatacaktı askerlerine.Bu gece güvende değildim..Abimin abim olduğundan bile şüpheliydim.Her şeye hazırlıklıydım.
Beni salak,hiçbir şeyin farkında olmayan saf kız sanıyorlar.Her şeyin farkındayım.Hemde en başından beri.
-
-
-
Kendime dikkat edemedim ve dudağım morarmaya başladı.İşte şimdi ilk Soğuk ihanet bıçağı saplanmıştı.
Yorum yok..Her şey sırayla.Bu yapbozu çözecez.Yavaşyavaş.Acı ile birlikte
