៚ redamancy | levi ackerman [✓]

1.0

"Bizim bir..." duraksadı, derin bir nefes aldı. "Şansımız yok mu?"

Carmen onun gözlerine bakmadı, hep yerdeydi. "Bizim bir şansımız vardı, Levi." Elleriyle oynamaya başladı. "Ama sen onu yok ettin. Bana güvenmedin ve beni bırakmayı tercih ettin."

"Ben," diyerek oturduğu yerde daha da dikleşti Levi. "Ben o haberi duyunca..."
derin bir nefes aldı ve göz yaşlarını bastırmaya çalıştı. "Ölecek gibi hissettim."

Carmen gülümsedi ve gözlerini mavi irislerle buluşturdu. "Ve beni terk etmeyi seçtin? Acımızı beraber paylaşmak yerine ikimize de daha çok acı çektirmeyi seçtin değil mi?"

Levi'ın çenesi titredi. "Bir hataydı." fısıldayarak söyledi. "Çok, çok büyük bir hataydı."

Carmen ayağa kalktı. Vücudunun arkası Levi'a dönükken konuştu. "Çocuğunu kaybeden tek kişi sen değildin Levi, değilsin. Onu dokuz ay boyunca taşıyıp yalnızken onunla konuşan, dertlerini ona anlatan kişi de sen değildin."

Sonunda bir damla yaş firar etti adamın pürüzsüz yanaklarından. Ayağa kalkıp arkası dönük olan kadına yaklaştı. Onun önüne geçti ve yüz yüze gelmelerini sağladı.

"Carmen," diye mırıldandı elini kadının ıslak yanağına doğru uzatırken. Carmen karşı çıkmadı, sadece kafasını hafifçe öne doğru eğdi.

Levi elini ıslak yanakla buluşturdu. Onu bir kez okşadı. Ardından diğer elini Carmen'in kafasının arkasına götürdü ve onu kendi göğüsüne doğru çekti.

Carmen buna da karşı gelmedi. Kollarını adamın sırtında birleştirerek ona sarıldı. Levi yanağındaki eli onun beline sardı ve onu kendisine daha çok bastırarak sarıldı.

Carmen'in hıçkırıkları odayı doldururken Levi onun saçlarını okşuyor, kendisi de sessiz sessiz ağlıyordu.

Uzun sürmeyecek denilen konuşmada 25 dakika 13 saniye boyunca sarıldılar.

Carmen'in hıçkırıkları azaldı ve sonunda kesildiğinde yavaşça geri çekildi ve Levi'ın yüzüne baktı.

Yıllardır beraber olduğı ve tanıdığı adamın ağladığını ilk defa görüyordu. O gün bile görmemişti.

"Levi," dedi ağlamaktan kızarmış gözleriyle ona bakarken. İki kırmızı göz, birbirine aşkla bakıyordu.

Carmen iki elini Levi'ın yanağına koydu ve parmak uçlarında yükselerek onu inceledi. Özenle her hafta kestiği saçları, ince kusursuz kaşları, koyu mavi gözleri, kaydırak gibi burnu, orantılı pembe dudakları, pürüzsüz cildi, uzun kıvrımlı kirpikleri.

Dudaklarını onun dudaklarıyla buluşturduğunda ikisi için de dünya sanki durmuş gibiydi.

OPUSTULER LAN NE