-Karıştırılmış bebek klasiği- *İsteğe göre bölüm gelecektir.*
18 yıl boyunca dedesinin yanında yaşayan, durmadan çalışan ve okula gitmeyen bir kız...
Dağılmış büyük bir aile...
Aslında her şey şimdi başlıyordu. Önceki hayatları sadece bir fragmandı...
"Geldiğimde üzerini giyinmiş ol! Dün gece o kadar dedim uyuyun diye ama yok siz anca çocuk gibi oyun oynayın!"
"Tamam giyindim."
Annemin sesi kesilince yataktan yavaşça çıkmaya çalıştım bakın çalıştım diyorum çünkü uykusuzluktan ölmek üzereyim. O son oyunu oynamayacaktık ya!
Zor da olsa çıktım yataktan. Şu anda yatağımı toplayacak halim yok yemin ediyorum. Uğraşmayacağım.
"O yatak toplanacak Beren hanım!" of cidden mi? O kadar zenginiz, eve çalışan tutacak paramız yok resmen! Neymiş evimizi başkasına temizletecek değiliz. Burası bizim evimiz, başkasının evimizde dolaşması olmazmış. Oldu! Haftanın iki günü belim kopuyor ya!
Zorlukla da olsa yatağımı topladım ve dün akşamdan hazırladığım kıyafetler- lan! Ben kıyafet ayarlamadım! Annem beni kesecek vallahi!
Hızlıca giyinme odasına gidip rasgele bir şeyler alıp giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ay rasgele diye seçtiğim şeylere de bakın! Mükemmel ya! Canım kendim!
Şimdi siz ne olduğunu tam anlamadınız, ben size her şeyi anlatayım.
Şimdi bundan tam 2 hafta önce ben aslında yaşamıyormuşum. Yani hayatım bir hata üzerine kurulmuş. 2 hafta önce beni aradılar ve DNA testi için hastaneye çağırdılar. DNA testinin sonucuna göre ben Uras ailesinin öz kızıymışım. 2 hafta boyunca da Uras ailesine alışmaya falan çalıştım ve çok iyi anlaştık. İlk hafta sıkıntılı geçti. İkinci hafta daha iyiydi ve benim ikizim varmış. Evet, evet ikizim. Kendisiyle tanışma fırsatım olmadı çünkü en büyük abim olan Hazar ile birlikte yurt dışında kalıyormuş. Bir de Yağız var, ikinci en büyük abim. O da Antalya'da yaşıyormuş. Ya bu Tuğçe ne yapmış bunlara! Koca bir aile yıkılmış resmen. Şu anda sadece Koray ve Batu abimi tanıyorum. Onlara sordum 'Tuğçe size ne yaptı diye', ama cevap yine aynı. 'Antalya'ya gidince kuzenlerin ve diğer abilerinle birlikte öğrenirsin.'
Şimdi de işte baba tarafıyla tanışmaya gidiyoruz Antalya'ya. Hava sıcak mıdır soğuk mudur bilinmez demeyeceğim çünkü sıcakmış.
Banyoya gidip rutin işlerimi hallettikten sonra odama geçip hafif bir makyaj ve parfüm sıktım. Evet, hazırız! Valizlerimle birlikte odadan çıkıp merdivenlerin başında bekledim. Yanıma gelen Batu abimi görünce hızlıca aşağı inmeye başladım çünkü her an üzerime atlayabilir.
"Beren! Kaçma boşuna! Dün gece senin yüzünden uyuyamadım ve bilirsin ki benim en sevdiğim şey uyku! Onu benden çaldın seni hain!" peşimden gelmeye başlayınca daha da hızlandım. O sıra da da konuşuyordum.
"Cansu ablamdan bile mi?" sorduğum soruyla birlikte durdu. Ben de durdum.
"Ne alaka şimdi? Lan senin yüzünden valizim yukarda kaldı! Bekle beni geliyorum." dedi ve yukarı çıktı.
"Gelirken benim valizlerimi de getir abilerin ponçiği!" durdu ve
"Valizlerim derken? Kızım zaten bir hafta falan kalacağız, kaç valiz var?" bir hafta için 2 valiz az bile canım!
"Ya fazla değil, beş tane var."
"Oha! Abrat istersen! Beş valizi ne yapacaksın ya? Yardım kampanyasına falan mı katıldın?" dediği şeyle birlikte gülmeye başladım.
"Şaka yaptım be! İki valiz tek var zaten. Merdivenlerin başında, getir gelirken!"
"İki tane de çok biliyorsun değil mi?" Salak mısın sen bakışı atıp konuşmaya başladım.
"Hayır." dedim ve aşağı indim.
Mutfağı geçtiğimde Selma teyzenin kahvaltılıkları hazırladığını gördüm. Şimdi diyeceksiniz ki yemekleri yapan biri var, annen ona bir şey demiyor mu? Demiyor. Zaten Selma teyze de yemekleri yapıp kendi evine gidiyormuş. Yıllardır Uras ailesiyle çalışıyormuş.
"Günaydın Selma teyze."
"Günaydın küçük hanım." deme desem de bana hep küçük hanım diyor. Ay çok ponçik ya!
Masa da duran tabakları alıp yemek odasına gittim. Masada sadece Koray abim yoktu. Elimdekileri masaya bıraktım ve babamın yanağından öpüp annemin yanına oturdum.
"Ne oldu anne? Durgun gibisin?" annem derin bir nefes aldı ve
"Koray abinle konuştum. Antalya'ya varmış. Yağız abinle tartışmış biraz. Ona üzüldüm." dedi. Koray abim Antalya'ya mı gitti? Ne ara ya?
"Koray abim Antalya'ya mı gitti?"
"Sabaha karşı gitti." sorumu cevaplayan Batu abim oldu. Oda oturduğunda başladık.
Sessiz geçen kahvaltının ardından evden çıkmış ve hava alanına doğru yola koyulmuştuk. Kulaklığımı takıp yolun geçmesini bekledim. Of Damla ya! Gelsen ne olurdu sanki? Neymiş ders çalışacakmış da bilmem neymiş. Madem ders çalışacaksın niye gideceğimiz yerin konumunu istiyorsun? Bir an gelecek sandım ama annesi izin vermemiş. Sanki yabancı yer!
Hava alanına ulaştıktan sonra uçağa bindik.
....
Giriş bölümünün sonu.
Oylamayı ve düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayınız.
