{နတ်ဘုရားရဲ့သတိုးသားလောင်း }

part-5

          {နတ်ဘုရားရဲ့သတိုးသားလောင်း }

Part -5

နေ့တစ်နေ့ကိုစတင်ဖို့.....တိမ်ညွှန်တွေကြား
ထဲ ထိုးဖောက်ကာ.....သူမသူတဲ့အလင်းရောင်ကို
ပေးစွမ်းနိုင်ဖို့တွက် သူရိန်နေမင်းကြီးက
တရိတ်ရိတ်ဖြင့် ပေါ်လာပြန်ပါပြီ။

မင်ကျန် အိပ်ယာမှနိုးသောခါ
မယ်တော်နန်းဆောင်ကိုသွားဖို့တွက် စတင်လိုက်တွေး
တောလိုက်သှ် ရင်ခွင်ထဲ က လူသားပေါက်လေး
တစ်ချက်ဝေ့ကြည့် အိပ်ယာမနိုးသေးသော
မျက်နှာသွင်ပြင်လေးက မင်ကျန်စိတ်ကို
ဆွဲငင်နေခဲတယ် ၊  ဖြောင့်ညွှန်ကောက်နေတဲ့
နှာသီးလေးကို ကြည့်မိရင်း.
အသဲယားမိသောစိတ်ကြောင့်.....
အိပ်ပျော်နေသောသူရဲ့ နှာခေါင်းကို သူလက်ဖြင့်
မနာအောင်ဆွဲလှုပ်မိလိုက်သည်။
နာသွားလို့ထင်တယ်
သူနှာခေါင်းလေးပြန်ပွတ်ပြီ တဖက်ကိုလှည့်ကာ
ပြန်အိပ်ပျော်သွားလေ၏ ။

သူဘဝတစ်လျှောက် လုံး စစ်ရေး
စစ်ရာတွေနဲ့ဖျက်သန်းလာတော့ နူးညံ့တဲ အပြုံးတို့
ဘဝရဲ့ကြည့်နူးမှုတွေက ငယ်ဘဝကနေကြီးတဲ့ထိ
ဘာမှန်းရေရာ မသိနိုင်ခဲဘူး။ အခုနောက်ပိုင်း
ထိုလူသားပေါက်လေးကို နန်းဆောင် ခေါ်ချိန်
ကစလို့ သူရဲ့အပြုမှုတွေဟာ တဖြေးဖြေး ပြောင်းလှဲ
ကာနေစလို့....မပြုံး ဖူးတဲ့....
အေးမြသောအပြုံးကို မျက်နှာတော်ထက်အပြုံးကို
စတင်ဖြစ်ပေါ်လာခဲတယ်။

" သခင်လေးဗျ ဘယ္သြားမလိုလဲ? "
ရှောင်ဒူ တယောက် လမ်းဖျက်သွားရင်း
သူ့သခင်လေးနဲ့ ဆုံသောကြောင့်....မေးခြင်း

" အေး,အတော်ပဲ မင် တို့ရဲ့ မိဘုရားလောင်း
အိပ်ယာကနိုးလာရင် ဘာလိုရှိရှိ
မင်ဆောင်ရွက်ပေးလိုက်...ငါ့နန်းဆောင် ကိုကိစ္စ
ရှိလို့ သွားလိုက်အုံးမယ်..... , ငါစိတ်ချမယ်
ရှောင်ဒူ ကြားလား....!"

"ဟု,ဟု, သခင်လေးဗျ...... စိတ်...စိတ္ခ်ပါဗ် "

မှာစရာရှိတာမှာပြီသူ့သခင်လေးဟာ သူရဲ့
မြင်ကွင်းမှ မြူငွေ့တွေလို့ ပျောက်ကွယ်သွားလေတယ်။

သခင်လေးအိပ်နန်းဆောင်ဘက်
ညအချိန်မတော်...ငလျှင်တွေဘာတွေလှုပ်သလား
မသိဘူး ငါတို့ရဲ့မိဘုရားဆိုပါလား...ဟ
တညတာလေးကူးသန်းလာတာ
အဲလောက်တောင် အပြောင်းလဲကြီးက
မြန်လှချည်လား.... ဟင်း~~~~
မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ငါ့ သခင်လေးက
ဒါမျိုးတွေကိုစိတ်ဝင်းစားမှာမဟုတ်ဘူး......
ဟုတ်တယ်.....သူကြောင်းကောင်းကောင်း......
သိ...သိ.....