{နတ်ဘုရားရဲ့သတိုးသားလောင်း }

part -19

{နတ်ဘုရားရဲ့သတိုးသားလောင်း }

Part -19

အရာရာငြိမ်သက်သောသက်ခွင်းပြင်ထဲမှာရှိသလို
လောကတခွင်းဟာမဲမှောင်နေပြီ မြူးခိုးတွေ
ရစ်သိုင်းထားကြသည်။
ကြီးဆိုးနေသောအမှောင်ထုထဲတွင်
လူတစ်ယောက်က လမ်းစမမြင်ပဲ ရပ်မြဲရပ်နေ၏။

ကျတော် တစ်ယောက်ထဲ ဘာလိုဒီနေရာကို
ရောက်နေလဲမသိဘူး ၊
အမှောင်ထုထဲ တွင်ရှောင်ပိုင် ဟာ
အလင်းနေရာသို့ဦးတည်ရှာဖွေနေသော်

" ဘယ္သူရွိလဲ....ရှိရင်ထွက်လာခဲ ကြ! "
". ....."
" ပြောတာကြားလား..,. ဘယ်သူရှိလဲလို့ "
" ........."
သူထက်ပြီအသံပြုတယ်...... ဒါမယ့်
တိပ်ဆိတ်ခြင်းကလွှဲလို့ဘာသံမှထွက်မလာ
ထိုအခါ ရှောင်ပိုင်တစ်ယောက်ကြောက်စိတ်က
တဖြေးဖြေး လွှမ်းမိုးစပြုလာတယ်

" ရွယ်လီ.....လုရန်း.....
ဘယ်ရောက်လဲ.....ငါဘယ်လိုလုက်ဒီရောက်
နေတာလဲ..!"

". ......."

အမှောင်ထဲမှာ ငူငူလေးရယ် ဖြစ်နေတဲ့ရှောင်ပိုင်
မျက်ဝန်ထဲ မှမျက်ရည်စတွေက ရစ်သိုင်းစီးဆင်း
လာနေပြီ ၊ သူတစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေတဲ့
အမှောင်ထုထဲ မြ ဘယ်မှသွားမရသလို
အထီးကျန် ကြောက်စိတ်တွေ
ခြောက်လန့်လိုလာတယ်...ထိုအခါ
အလင်းတန်က သူ၏နေရာသို့ထိုးကျလာသောခါ
မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားခဲတယ်
သတိကပ်လာတော့ ပြီတော့ဘေးပတ်ဝန်ကျင်ကို
ကြည့်မိရာ...... ငါးလှမ်းကွာမှာ
လူတစ်ယောက်မြေပြင်မှာ
လှဲလျောင်နေတာတွေ့လိုက်ရသည်။
ထိုလူဘယ်သူဆိုဒါသူမသိပေ၊ ဒါကြောင့်
ရှင်းလင်စွာမြင်ဖို့ ထိုလူနားသို့ကပ်သွား၏
အနားရောက်တော့,နုတ်မှ
အာမေဋိဏ်သံထွက်ပေါ်ခဲ့၊

" ဟင်း.....ပါးပါး ပါလား....."
ဘယ်လိုလုက်ဒီရောက်နေတာလဲပါးပါးက

" ပါးပါး.....ထပါအုံး......ထအုံး....ပါးပါး
ကြားလား..... ကျတော်ခေါ်နေတာ....ပါးပါး ရေ! "

သူ ၏ ခေါ်ရာကအရာမထင် တဖတ်မှလှုပ်ရှားမှု
ပုံသဏဏြျဏ်ဏ္႑နရွိပရွောငမွပှပေ ဒါကြောင့် ပါးပါး
ခန္ဓာကိုယ် အားလှုပ်နိုးခြင်းရပ်လိုက်ပြီ
ခန္ဓာ ကိုယ်အနှံကြည့်လိုက်ရာ.....
ခန္ဓာ ကိုယ်ပေါ်မှပဲ ရင်ဘက်ထဲတွင်
ဓားတန်လန်နှင့် မြင်မကောင်းအောင်
လျှံထွက်လာခဲတယ်
သွေးအိုင်ထဲမှာ ပါပါး ကိုငေးကြည့်ရင်း
စိတ်တွေလှုပ်ရှားမှုတို့နဲတူ........