The Untold Story of Lenoir Zorei Flammia (On-Going)

Chapter 1: The Beginning

Chapter 1: The Beginning

" You are freak!!!"

"You do not belong here!!"

"YOU ARE A LIVING CURSED!!"

"Hindi ka nababagay dito, Red hair!!"

Pagkatapos ay pinagbabato nila ako ng kung ano ano.

Do I deserve this kind of ko treatment? Do I?

Those are the words they always said whenever they saw me.

Dahil ba kakaiba ako sakanila kaya sila ganito? But it's not my fault if I'm different, right? Hindi ko pinili 'to.

Araw-araw naman nila akong nakikita hindi pa ba sila nasasanay? I sighed. Kasi ako? Sanay na sanay na sa mga masasakit na salitang binabato nila...verbally and literally. 

Pasalamat nalang ako at nasa unang stage palang sila sa pagiging Etherian kung kaya't limited palang din ang alam nilang powers but if not... It's the end for me... At mabuti na rin na nahihiwalay kami sa mga Stage 2 and 3 Etherians dahil for sure that would be a riot.

Why they just can't leave me in peace? Kung ayaw nila sa'kin mas ayaw ko sakanila.

Have you ever wondered why they treating me like this?

Dahil ako lang ang naiiba sakanila.

They all had white hair while I'm the only one who had a red hair.

They all have green eyes while mine is blue.

That's why they called me the "red hair" "freak red hair"

"Cursed"

Ang mga batang Etherian gaya ng mga kasama ko ngayon ay wala talagang kinikilalang mga magulang dahil isinisilang lang sila ng mahiwagang puno na kung tawagin ay ang sacred tree of life...but mine is different.

Dahil hindi ako isinilang sa puno kundi galing ako sa isang kakaibang bulaklak na makikita sa Celgan, this flower is very rare dahil tuwing red moon lang daw ito nagbo-bloom. Makapal ang petals nito and hindi mo talaga mapipitas kung hindi pa red moon as if the flower turned to be stone sa sobrang tigas. But the truth is, this crimson flower is just protecting the baby, which is me.

Sa lahat ng mga Crimson flower sa Celgan, ako ang kahuli-hulihang inilabas ng bulaklak pagkalabas ng red-moon and what surprised others was that... Ako lang talaga ang may pulang buhok at may blue eyes dahil ang mga isinilang ng ibang crimson flowers they all had green hair, white hair, at blue hair, pink, and blonde.

Pinaka-common na ang white, green at blue hair sa mga Etherian that's why gano'n nalang ang galit nila sa'kin dahil daw isa raw akong salot sa Mavia Etheria, which is our place.

Kung ganoon nalang lagi ang pag-iisip nila, they think uunlad ba sila? I mean, so what if I'm different? Is that makes me a less  Etherian?? Hindi naman diba? The only difference I had is the color of my hair and the color of my eyes pero above all... I'm still an Etherian.

"Well, well, well... Kumusta ka naman, Lenoir? Nagustuhan mo ba ang breakfast mo today?" Natatawang sambit ni Tatiana, the so-called queen.. May kasama siyang mga alipores niya kaya malakas ang loob.

"The breakfast? Kamukha mo ang breakfast ko—its pretty.ugly.gross.nasty breakfast."  Mabagal at may diin ang bawat pagkakasabi ko pagkatapos ay tinitigan siya sa kanyang mata at nginisian.

Alam ko naman na sila ang may gawa no'n eh. Are you intrigued with what they had done?

She's pertaining to the food na hindi mo alam if matatawag pa bang pagkain, I ordered raouia— a kind of pasta na may halong sihjpo, at bibsin pero what I get is a plate of worms na kulay pink at isang howala, a fucking howala na pagkain ng mga Sonliens. That's ultimately gross!