One Last Time (Gimme 5 fanfic)

Chapter 11 (effort)

"Ha?!? Siyempre hindi! Nagpapaniwala naman kayo sa kanila." Tas bigla silang nagtawanan.

Medyo napahiya etong si Hayley, napahiya man sila pero masaya kami sa narinig namin.

"Pero bakit karamihan sa twitter sinasabi eh oo daw?" sabat pa Jenna

"Eh gumawa gawa lang sila ng kwento? Yun kasi yung mga fans namin na ewan mababaliw na ata?" N

"Oo nga inaway pa nga ng mga kapatid ko yun eh! Kasi naninira pa sila ng mga ibang kapwa fangirls nila." B

Grabe. 'di naman pala totoo tapos 'di pa kami natulog para dito halos masiraan na kami ng bait tapos it was all a lie lang pala. Wow

"Next time kasi 'wag kayong magpapaniwala sa kanila ha? At tsaka bat naman kami manliligaw eh sobrang focused lang kami sa trabaho at studies namin." nako Joaquin nagsesermon na ata to

Nagsorry si Jenna sa kanila. Pati kami. Pero ang saya ng nangyari ngayon! Kahit na nagkagulo doon sa mall ayos lang samin. Atleast may naexperience kaming hirap.

Kailangan na naming umalis bago pa kami tambangan ng mga yon (hahahaha).

And ye. We got home. Twitter agad as usual. I opened my twitter and sabog yung notifs ko.

"Sorry sa mga sinabi namin Princess."
"Sorry sa mga ginawa namin"
"Ang blessed niyo! Inakyat kayo sa stage I'm so happy for you guys."

Aba may puso rin pala sila? Pero siyempre tao rin naman sila, kaya pinatawad ko nalang sila at ayun nakipagkaibigan.

*vibrates*

From Jenna:
Ate nakikita mo ba yung tweets nila? Himala ano? Ang babait pala nila kahit papano.

From Hayley:
Bat ganon yung mga tweets nila ate? Plastik ba yon?

Tapos parang ganon na lahat ng mga texts nila sakin. Pero iisa lang yung reply ko sa kanila.

"Patawarin niyo nalang sila, tao rin sila. Makipagkaibigan nalang kayo kasi ang mga ka fandom natin family natin yan."

Yan lang ang reply ko.

As days go by. Parang nababawasan na yung mga sakit na nakatago puso ko. Gumaan yung pakiramdam ko, namin pala.

Magkaayos na kami ng mga ka fandom namin, patuloy parin kaming nagfafangirl. Edi wow! Ang saya diba.

Napagplanuhan ko nga palang bigyan ng regalo si Joaquin. Humingi ako ng pera kila Papa pero ang sinabi ko pambibili ko ito ng pagkain. Palusot muna siyempre!

Kaya ayon pumunta ako sa mall. Balak ko siyang bilhan bracelet. Ewan ko pero gusto ko yung simple lang? Gusto ko lang sana kasing magpasalamat sa kaniya dahil sa nga ginawa niya para sa akin.

Hanggang sa..

May humablot sa wallet ko. Tangina.

Hinabol ko ng hinabol yung lalaki! Sinabi ko rin sa mga guards kaya hinananap nila yung lalaki.

Eto yung masaklap. 'Di nila nahanap yung lalaki. Wala na. Wala na akong pera, wala na yung ipambibili ko ng regalo. Pano ko to sasabihin kay papa? Jusko.

Kaya naisipan ko nalang na maglakad umuwi. Buti nalang nasa work pa sila papa at mama. Grabe mga 30 minutes akong naglakad. Pagod na pagod na ako.

Pagdating ko sa bahay humiga agad ako. Tinulog ko nalang yung iyak ko. 'Di ko na alam yung gagawin ko. Kaya ayun maaga nalang akong natulog.

~