Benim Hayatım

5.Bölüm -Kalp Atışları-

YENİ BÖLÜM ÇOK ÇOK GECİKTİ BİLİYORUM AMA... TELAFİSİ SON BÖLÜMLER OLACAK INSALLAH.

IYI OKUMALAR! BU HIKAYENIN DEVAMINI SORANLARA TESEKKUR EDERIM! ILGILENENLERE ÇOK ÇOK TEŞEKKÜRLER! 

:3:3:3:3:3

---------------------

Sabah yine yerimden sıçrayarak uyandım.
Neden olacak! Hep o siktiğim saat yüzünden!

Alarm sesini değiştirmezsem bir gün elimde kalacak bu saat..

neyse tamam sakinim...

Yorganı yere fırlatıp,kalktım.Gözlerimi ovuşturdum.Ve bir anda gözüm dedemle oturduğumuz kanepeye kaydı. Dedemle konuşmalarımızı hatırladım.Babamı hatırladım daha doğrusu...Ve yine hüzünlendim.

yerimden kalktım,Önce bir banyoya gittim elimi yüzümü yıkadım.

Ardından odama döndüm.

Beyaz büyük gardolabımdan,Okul eteğimi çıkardım.

Külotlu çorabımı,bacağımdan geçirdim,eteğimi ve gömleğimide giydim.Tarakla saçlarımı taramaya başladım..

Saçlarımı tararken,aynada kendimi incelemeye başladım.

Acaba tipimde biraz olsun babamı andırıyormu ???

Ve o sırada bir ses "Uyandın mı Berna?"

annemin o dik sesi.

"Evet çoktan uyandım" diye yanıtladım.
"tamam.seni aşağıda bekliyorum" dedi annem ve merdivenlerden inişini duyduğumda ardından aşağı inmek için çıktım ve dedemle burun buruna geldik 

"Günaydın Berna" dedi dedem

bende "günaydın dedeciğim. Rahat uyudun mu?" diye sordum.

Dedem "Enfes bir uykuydu ;)" dedi göz kırparak.

Gülüştük.

Dedem aniden ciddileşti.

"Dün ki konuşmalardan sonra asıl sen rahat uyuyabildin mi?" diye sordu dedem.

bende "İlk başta uyku tutmadı.Ama sonra uykuya dalmışım" dedim gülerek.

Dedem de güldü "Herşey eskisi gibi olacak inan bana! babanı bulacağız." dedi 

Bende iç çektim "Umarım" dedim.

ve sonra dedem önde ben arkada aşağı indik.

dırdırcı annem sofrayı TEK BAŞINA kurmuştu.

Benim alıştığım bir manzaraydı  ama dedem bizimle kalmadığı için bu manzaraya alışık değildi.Sinirli görünüyordu "Kızım tek başına mı hazırladın bunları? Anneni uyandırsaydın ya? Bir işe yarasaydı" dedi dedem.

Annem alışılmadık bir sakinlikle "hahaha babacığım sorun yok.bunların hepsi hazır gıdalar.bana sadece sofrayı hazırlamak kalıyor" dedi.

Dedem dahada sinirlendi "Hiç sağlıklı beslenmiyorsunuz Derya.Bu çocuk bu yüzden bu kadar zayıf." 

Bu sefer annem sinirlenmiş bana öldürücü bakışlar atıyordu.

Ben naptım arkadaş ya??

Diyorum ya bu kadın ruh hastası!

Aceleyle kahvaltımı ettim ve annemin "Söylenmeleri" eşliğinde evden çıktım.

Yolda etrafa bakına bakına yürürken burnuma bir damla düştü.

sonra bir damla daha veee...

YAĞMUR!!!!

Aman tanrım! bendeki şans tamamen eşşek şansı!