FIRTINA

ARASLA BİR GÜN

Gözlerimi açtığımda hiç görmediğim eşyaların bulunduğu bir odanın içindeydim. Birden kalktım ve etrafa baktım. Nasıl geldim buraya? Kim getirdi beni? Burası neresi? diye düşünürken kapı aniden açıldı. Ve içeri A-

Aras mı ? Bunun ne işi ver burda. Uf kafayı yiyeceğim birazdan.

Senin ne işin var burda ? dedim. Bana alayla gülerek

Kendi evimde olmam tuhaf bir şey mi? dedi. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Kendi evi mi ? E ozaman benim be işim var burda.

Burası senin evinse benim ne işim var burda? dedim. O da bana sinirli bir şekilde bakarak

Dün gece barda Efeyleydin hatırlamıyor musun ? dedi. Bunu diyince hafıza mı biraz yokladım ve dün gece Efeyle barda olduğum aklıma geldi. Evet hatırladım. Bayılmıştım. Ve en son bir tanıdık ses "miray" demişti. Bu ses demek ki Arasmış.

Tamam. Hatırladım. En son bayılmıştım. dedim. O da

Efeyle ne yapıyorsun barda? dedi. Neden sordu ki bunu şimdi? Hem ona cevap vermek zorundamıyım?

Sanane dedim ve yataktan kalktım. Üzerimde dünki kiyafetim vardı. Ama malesef gece mavisi elbiseme şarap dökülmüş olmalıki ıslaklık vardı. Topuklu ayakkabımı elime aldım ve kapıya doğru ilerledim. O an Aras kolumu tuttu ve

İlk önce Efeyle neden orda olduğun beni ilgilendirir çünkü dedi ve bir cümle bulmayı düşünüyormuş gibi durdu ve tekrar söze başladı

Çünkü Efe benim düşmanım. Neden düşmanım olduğunu sorma çünkü uzun hikâye. İkincisi ise şu üstündekine bak. Şarap lekeli süper mini abiye bir elbiseyle dışarı mı çıkmayı planlıyorsun? dedi. Aslında bir düşününce haklıydı. E ne giyeceğim ben?

Arasta ne düşündüğümü anlamış olacak ki

Merak etme. Kardeşimin eşyaları sana olur heralde. Onları vereyim bekle burda dedi ve odadan çıktı.

O çıkınca bende etrafa bakmaya başladım. Tam dönmüştümki gözüm odadaki bir kapıya takıldı. Banyo mu diye kapıyı açtım ama karşımda resimlerle dolu bir oda vardı.

Bu-burası harika. Resimleri tek tek inceledim. Bazıları manzara bazıları aşkı anlatan resimlerdi. Ama sanki profosyonel biri çizmiş gibiydi. Birden Arasın sesi odada yankılandı

Ne yaptığını sanıyorsun? Bu odaga girmek için benden izin aldığını hatırlamıyorum. Şimdi çık odadan dedi. Biraz(!) kalbim kırılmıştı. Neydi bu öfke? Ne var alt tarafı bi odaya girdim.

Tamam çıkıyotum. Niye kızıyorsun alt tarafı bir odaya girdim dedim. O da

Bu oda benim içkn özel. Daha önce kimse bu odaya girmedi. Çünkü girdirtmedim. Burası benim özelim. Şimdi çık dedi. Bende başımı salladım ve odaya döndüm. Bana elindeki kardeşinin giysilerini verdi ve

Bunları giy ve aşağı gel. dedi ve odadan çıktı. Şuan çok mutluydum. Çünkü Arasın yatağında yatmıştım. Onun kokusuyla yatıp onun kokusuyla uyanmıştım. Bu düşünce içimdeki Hatçenin halay çekmesine sebep oluyordu.

Kıyafeyleri goydim. Bana tam olmuştu. Kapıyı açıp aşağı indim. Aras koltukta uyuya kalmıştı. Ne kadar da tatlı ya diye geçirdim içimden. Ama sonra tekrar kendime geldim ve Arasın yanına gidip dürtmeye başladım.

Aras... Aras hadj kalk. Hey! diye dürttüm ama kalkmadı. Ay ne uykucu bir çocukmuş ya. Davar gibi yatıyor. Artık tek bir yol kalmıştı... su dökmek. Sinsice sırıttım. Sonuçta bir bahanem var. Napabilirim ? O da uyansaydı.