Before I Die !

Chapter 1 (the truth)

Rommel's POV

Yessss!!!! bakasyon nananaman ... san kaya pwedeng magstay? ayw ko kasi sa bahay laging alang tao ... simula kasi ng pumanaw si mama lagi na lang bc ang mga tao sa bahay.. si papa nga minsan ko na lang maabutan sa bahay eh... sa sobrang bc niya sa work .. si kuya renz naman laging naggagala palibhasa walang sumusuway sa kanya!

habang nag-iimpake ako ng damit ko para sa gagamitin ko sa pag alis ko ay biglang sumakit ang ulo ko na para bang binibiyak ito.. sa sobrang sakit napahiga ako sa kama ko... >_< anu ba ang nangyayari sakin ... dumadalas ang pananakit ng ulo ko ..

dahil sa nangyari kaniana .. ay naisipan ko na magpacheck-up para malaman ko kung bakit ako nagkakaganto..pumunta ako sa tito ko ... isa kasi siyang Doctor..

"oh rommel napa dalaw ka ?" o_0 gulat niyang tanong

hahaha .. mahabang panahon na din kasi simula nong dumalaw ako kay tito..kaya hindi na nakakagulat na ganto na lang ang reaction niya ng makita ako.. pero nagulat na lang ako ng niyakap niya ako ng napakahigpit na akala mo ay pipigain na ako sa sobrang higpit

"ahmf wala lang po tito ... teka di po ako makahinga..."

pagkasabi ko non ay natauhan si tito at tinanggal ang pagkakayakap sakin ... whoh ! kala ko katapusan ko na ... pero ramdam ko sa mga yakap niya kung gaano niya ako namiss ng husto...dahil nangalay kami sa pagtayo .. pinaupo ako ni tito at siya naman ay kumuha ng makakain namin

"nga pala ano ba ang sadya mo dito? may dala ka pang bag ah? siguro naglayas ka noh!"

sunod sunod na tanung ni tito... hahaha naku si tito talaga kung anu anu ang iniisip..

"ahmf kaya po ako nandito .. kasi may itatanung lang po ako.. at chaka di po ako naglayas noh .. magbabakasyon lang po ako sa resort namin bakasyon na po kasi eh..."

sakot ko sakanya

"ahmf siguraduhin moh lang .. oh sige .. anu ba ang itatanung mo?"

saad niya sakin

"ahmf tito kasi dumadalas na ang pananakit ng ulo ko eh..tapos minsan nagsusuka ako kahit na hindi pa ako kumakain ?"

nakakapagtaka ang mga naging reaction ni tito nung sinasabi ko ang mga nararamdaman ko .. para bang may mali ?? nakakatakot tuloy parang ayaw ko ng malaman kung ano ang sakit ko? >_<

"kaylan nagsimula yan ?" seryosong tanong niya sakin

"simula nung nag15 po ako...hanggang ngayon po.. pero mas malala po ngayon hindi tulad ng dati?"

sagot ko sakanya ..

ilang minuto ay nagsalita si tito

"wag kang mabibigla ah..." seryoso nyang sabi

lalong tumindi ang kaba ko ng sinabi nii tito yon.. minsan lang kasi siyang magseryoso ..tumango na lang ako sakanya

"ahmf base sa mga nararamdaman mo .. mukang may lung cancer ka? "

sa mga narinig ko hindi ko napigilang umiyak .. T_T siguro nagkasakit ako dahil sa pagka lulong ko sa bisyo... tsk.. dala kasi non ng pagka matay ni mama .. hindi ko kasi matanggap na wala na siya .. kaya .. minabuti ko na lang na magpaka lulong sa bisyo..

"pero hindi pa naman natin sure eh.. kaya wag ka ng umiyak...ipapatest kita ngayon .. para malaman natin kung meron ka ngang cancer.."

saad niya at niyakap niya ako... ilang sandali lang ay pumunta na kami sa hospital .. para makapagpatest na ako .. pagkatapos namin ay pumunta na kami ni tito sa bahay nila .. ..dun nadin ako pinatulog ni tito ...pumayag na ako ... syempre para mahintay na din yong resolt ng test na ginawa sakin ..

knock! knock! knock!

"rommel gising na .. "

nagising ako sa pagkatok ni tito .. lakas ksi eh .. >.<

"opo tito..lalabas na po ako .. "

naligo muna aqoh bago ako lumabas ...

Pagkatapos naming mag almusal ay dumiretsyo na kmi sa ospital para malaman ang resulta
.. Duon ay nakunpirma nmin na may sakit ako
At ilang araw na lang ang. Itatagal ng buhay ko