"Λυπάμαι Νάθαν..." του είπε λυπημένη και εκείνος πιάνοντας το πηγούνι της, σήκωσε το κεφάλι της για να τον κοιτάει.
"Δεν έγινε τίποτα Λιζ..."
"Ε πως δεν έγινε... έχασες την ειδικότητα που κέρδισες με κόπο πέρσι..."
"Ναι αλλά αυτός ο καριολης πάει στρατοδικείο για τη πράξη του! Γάμησε την ειδικότητα!"
"Αν ήξερα τι έκανε όση ώρα περίμενα θα τον είχα σπάσει και εγω στο ξύλο!" πετάχτηκε ο Τζέρι ενώ ο Φάμπιο και ο Ζέιν άκουγαν όσα έγιναν έκπληκτοι. "Πάντως όταν μπήκα και σε είδα να τον έχεις από κάτω και να τον χτυπάς με τόσο μένος, ομολογώ πως τρόμαξα λιγάκι..." είπε προς την Ελίζαμπεθ
"Αφού είναι η καλύτερη... Δέκα άντρες δε τη φτάνουν!" Πήρε θέση ο Ζέιν για να ελαφρύνει το κλίμα "Καμία φορά σκεφτόμαι πως αν μπλέξουμε σε καυγά η Λίζι θα μας σώσει!" χαριτολογησε και εκείνη χαμογέλασε λυπημένα.
"Άντε φτάνει ... Πολύ αξία του δώσαμε. Ο Μάρτιν μου τηλεφώνησε πριν λίγο και είπε ότι θα τον διώξουν από το σώμα. Αυτό φτάνει"
"Ναι αλλά ..."
"Δεν έχει αλλά Λιζ! Τέρμα. Έγινε και τελείωσε. Δεν με ενδιαφέρει η θέση. Με ενδιαφέρει που δεν πήραν τη δική σου..."
"Δηλαδή από αύριο θα είσαι και εσύ μαζί μας;" τον πείραξε ο Τζέρι "Τέρμα πια οι διαταγές;!" είπε γελώντας δυνατά
"Εσύ θα τη φας στο τέλος και θα πονέσεις!" τον απειλησε ευθέως
"Λοιπόν! Εγώ λέω να βγούμε όλοι και να την αφήσουμε λίγο να ξεκουραστεί. Ήταν μεγάλη μέρα. Τι λέτε;" Πετάχτηκε ο Ζέιν . "Θα έλεγα να πάει στο δωμάτιο της μα σίγουρα θα κάνουμε φασαρία. Καλύτερα να βγούμε"
"Δεν χρειάζεται ειλικρινά... Είμαι εντάξει. Λίγο ζαλισμενη μόνο..."
"Το καριόλη. Σε πέτυχε ακριβώς πάνω στο νεύρο του ματιού..." φούντωσε πάλι ο Ναθαν σα τη κοίταξε
"Θα περάσει..."
"Λοιπόν έλα να σε βάλω στο κρεβάτι να ξεκουραστεις και βλέπουμε τι θα κάνουμε μετά εντάξει;"
"Να με βάλεις;" του είπε χαμογελαστή
"Ναι. Να κοιμηθείς!" της το έκοψε και εκείνη σηκώθηκε κατσουφιασμενη πηγαίνοντας προς το δωμάτιο με εκείνον να την ακολουθεί...
***
"Ώρες ώρες ακόμα δε μπορώ να πιστέψω πως θα γίνω κυρία Λίνκολν..."
Η Βίβιαν χάιδεψε το γυμνό του στήθος και εκείνος άφησε το βλέμμα του να χαθεί στο ταβάνι. Δεν ήταν όμως λευκό... "Τι κοιτάζεις;"
YOU ARE READING
The Protector 5 : Δεσμοί Αίματος
AdventureΟ έρωτας ποτέ δεν άφησε κανένα να τον δαμάσει... Έχοντας για κούκλες τους ανθρώπους επλαθε , έκοβε και έραβε καταστάσεις γελώντας είτε με το πόνο είτε με τη χαρά τους... Γιατί αυτός ήταν ο έρωτας... Δεν ήταν ικανοποιημένος ούτε με την αγάπη αλλά ούτ...
