STRAWY |R18

Chapter 4

Chapter 4

"Who. are. you." madiing tanong ni ninong kay Carlo.

"He is Carlo po!" sagot ko.

Pumikit si ninong at tumingin sa akin ng masama. Why na naman, wala naman akong ginawang masama kaya ngumuso ako.

"I didn't ask you Strawy, get in the car right now!" 

"No! I want you to know my new friend first he is so good to me po and funny right Carlo?" I happily said at tumingin kay Carlo, ngumuso ako ng makita ko siyang pilit na ngumiti.

Nakita ko naman na nanginginig yung kamay niya, is he cold? Kaya kinuha ko para malaman kung giniginaw ba siya.

"This is it!" 

Ninong angrily said at bigla niya akong hinila kaya napabitaw ako kay Carlo.

"Ninong why? Wait lang po I want to talk to him pa po." 

Sabi ko kay ninong habang hila niya ako, napalingon naman kay Carlo na ngayon ay ngumingiti habang kausap niya yung mga bodyguards ni ninong. 

May bigla naman akong naalala.

"Ninong don't hurt him po, he's a good guy hindi po siya kagaya ng iba." I plead.

"How can you say that? Maraming tao ngayon ang mapagpanggap for heaven's sake! At tumakas kapa para lang dito? I told you that I can accompany you but let's just rest first!" 

Napalunok naman ako sa sinabi niya humigpit ang hawak niya sa pulso ko, naiiyak na ako. Gusto ko lang naman kumain ng Strawberry. And I don't need to rest di naman ako pagod.

"Bakit ka sumisigaw? Wala naman akong ginawang mali mabait naman talaga si Carlo." I stated madilim pa din ang aura niya habang nakatingin sa akin.

Tumingin ulit ako sa kinaroroonan ni Carlo na ngayon ay tumatawa habang hinahampas ang dibdib ng isang bodyguard ni ninong napatingin naman siya sa akin at nag sign ng thumbs up, kumindat pa siya sa akin. Kumunot naman ang noo ko.

"Eyes here lady." 

Napakurap naman ako at marahang tumingin sa kanya.

"But Carlo-"

"Fuck that Carlo! Get in the car!" napaigtad naman ako at nanubig ang mga mata ko.

"Ninong.." mahinang sabi ko.

"Get in." utos niya habang hawak niya ang pinto ng sasakyan pumasok naman ako at sumandal sa upuan sumunod naman siya at umupo malapit sa akin.

He's fuming mad silence filled inside the car tanging tunog lang ng sasakyan habang umaandar ang naririnig. I sob like a lost child. I didn't meant to make him that angry. But I just did. I feel so sorry, did I disturb him because I escaped? 

Sana pala nakinig nalang ako sa kanya kung nalaman ko lang na ganito siya kagalit, I even drag someone I feel so sorry to Carlo also.

Tumingin ako kay ninong na ngayon ay blankong nakatingin sa daan nanginginig ang kamay ko habang inabot ang balikat niya, I hug him tight while crying.

"I'm sorry, I'm so sorry I didn't mean to make you angry I'm sorry." hagulgol kong sabi humigpit ang yakap ko sa kanya.

Umangat ang katawan ko at ngayon ay nakakandong na ako paharap sa kanya, tinignan ko ang mata niya at may dumaang kung anong emosyon dito binaon ko ang mukha ko sa kanyang leeg at doon mas lalong umiyak.

"Do you know how mad I am right now baby? I'm so fucking mad. Do you heard that?" 

"Sorry n-na, I'm sorry."