Angelic Devil loves Devilish Angel

Chapter 6

ST>> The next update is here!!  ENJOY READING!! ^_^V

-------------------------------

CHAPTER 6

DANIEL’s POV

The party is over kaya andito aku ngayon sa bahay ni lolo. Sabi kasi ni mama may mahalaga daw sasabihin si lolo. Nandito aku ngayon sa sala nakaupo sa sofa na para bang akin ang bahay na ito, panu ba naman kasi nakapatong ang dalawa kung paa sa mesa tapos yong dalawa kung kamay nasa may sandalan ng ulo ku, nakikinig aku ng music ngayon, music is my life kasi. Nakalagay yong earphones ku tenga ku habang nakikinig ng music, nakapikit din aku, eh sa finifeel ku yong music, ginagalaw ku pa yong ulo ku. Nang may maramdaman akung kumalabit sakin, inalis ku naman yong  earphones ku.

“sir daniel, andito na po si sir rommel.” Sabi nung yaya habang nakayuko. Umupo naman aku ng maayos nung dumating na si lolo.

“Daniel. May idea ka ba kung bakit kita pinapunta dito?” tanung ni lolo sabay upo sa single na sofa sa tabi ku.

“wala po.” Aku.

“kung ganun, sasabihin ku na sayo ang dahilan kung bakit kita pinapunta dito.” Panimula ni lolo.

“siguro naman kilala mu ang pinaka matalik kung kaibigan na si Arman. Kanina kasi sa party meron kaming napagdesisyunang mahalagang bagay. At kasali ka sa mahalagang bagay na yon. Nameet ku kasi ang iba niyang kapamilya na hindi ku masyadong kakilala.” Sabi ni lolo.

Anu bang pinagsasabi ng matandang to? Wala naman akung kinalaman sa pagkakakilala niya sa pamilya ng matalik nyang kaibigan. Pag tumatanda na talaga yong tao, kung anu anong pinagsasasabi. Hay naku!

“dahil sa ayaw naming mawalan ng koneksyon, napagdesisyonan naming pag isahin nalang ang pamilya.” Dagdag ni lolo.

Pag isahin? Anung ibig niyang sabihin?

“napagdesisyonan naming pag isahin ang angkan natin at yon ay magsisimula sayo.” Sabi ni lolo

Huh?!

“anu ho?” tanong ku.

“gusto kung ipakasal ka sa isa sa mga apo ni arman sa lalong madaling panahon.” Sabi ni lolo.

Napatayo aku bigla.

“anu?! Lolo, pati ba naman sa bagay nayan mangingi alam pa kayo? Hindi na ba kayo kontento sa pangingi alam nyo sa buhay ku?” pagalit kung sabi.

“yon lang ang paraan para magka isa ang angkan ni arman at ang angkan natin.” Sabi ni lolo.

“yon lang ba ang rason nyo ha?” tanung ku ulit

“oo. At wala ka ng magagawa kundi sundin ang sinabi ku maliwanag?” sabi ni lolo.

Wala na akung sinabi pero nagmadali na akung umalis. Kahit narinig kung tinawag aku ni lolo. Lumabas na aku ng bahay ni lolo at sumakay na aku ng kotse ku tapos umalis na.

Hindi ku alam kung san aku tutungo, dire diretso lang akung nagmamaneho.  Tapos bigla nalang akung napalingon sa bandang kaliwa ku. Nakakita aku ng isang bar, at bigla ku nalang kinaliwa ang kotse ku at huminto sa bar na yon.

Dali dali akung pumasok ng nakakunot ang noo, at umupo sa high stool sa harapan ng isang bartender, sabay nag order.

“pre, yong matapang!!” sabi ku. At sigurado naman akung naintindihan naman ng bartender ang ibig kung sabihin kasi nag taas siya ng dalawang kilay. Ilang minuto lang ay binigay na ng bartender yong inorder ku. Ininom ku naman ito bigla.