((((((( مزاد مش علنى ))))))
#لولو_محمد
الحلقه الثانيه
محمود / اصل مراتك زاكره سمك نسيت انها اول ما اشترتهم مشيت تعاير فى حريم الحته و تتباهى بمجايبك
احمد / دا كيد حريم يابا امال يعني هتقول جايبه دهب قشره
محمود / ماشي بيني و بينك الجواهرجى
احمد / جرا ايه يابا انت بتكدبنى و لا ايه
محمود / ما انا مش هخش السجن و اتبهدل فى اخر ايامى عشانك و اخرتها تديني ضهرك
احمد / اخص عليك يابا انا برده اعمل كدا طب اسال سحر كدا اسالها قالتلى هتعملك جمعيه تقبضها الاول و ليك عليا من دلوقت هنزل ورديتين بدل واحده
احمد يقوم
محمود / انا كلمت المعلم فارس و اتفقت معاه على تمن التاكس بالليل هيجيب العقود و نمضي ما تصيعش عليا
احمد / ان شاء الله يابا ان شاء الله عن اذنك عن اذنك
احمد يقوم يجرى يركب التاكس و يمشي و محمود متابعه
.........................
فى اوضه حنان
حنان قاعده على السرير بتقرا فى الكتاب وفاء تفتح الاوضه
وفاء / العشا ... لحق يجرك لسكته
حنان / سكه ايه
وفاء تدخل تقعد جنب حنان
وفاء / هو انا حكيتلك عن عبد الله قبل كدا
حنان / جوز بنتك الله يرحمها بس
وفاء / عبد الله و بنتى طول عمرهم الباب فى الباب مع بعض فى المدرسه و مع بعض فى الجامعه
حنان / الله قصه حب حقيقيه زى بتاعه السيما
وفاء / ههههههههه اه زى ما بتقولى كدا ... كان الاول على دفعته و انه يبقي معيد امر مفروغ منه فجه و خطب بنتى و انا ما كنتش هلاقيلها احسن منه ... بس منهم لله ضربوله التقدير فى اخر ترم عشان يعينوا ابن رئيس القسم
حنان / و هو سكت
وفاء/ رفع قضيه بس اخرتها ايه اكتئب شويه و بعدين الدنيا لازم تمشي ما هو وراه مسؤوليات برده نزل يدور على شغل مفيش طبعا رجع الجامعه و بقي يساعد الطلبه و يشرحلهم او يساعد المعيدين و الدكاتره فى الابحاث و الرسايل بتاعتهم و بدا يقلب رزقه هو من يومه دوده كتب ... كتب اول كتاب ليه و فضل يجرى بيه على دور النشر ما حدش عبره و فى منهم اللى حاول ينصب عليه و ياخد منه فلوس عشان ينشرله و يوزعله وقتها بنتى كانت حامل و الدكتور بتاعه عرض عليه مبلغ كويس وقتها فى الكتاب المبلغ كان هيقضي مصاريف الولاده و يعيشهم مرتاحين لحد ما يظبط اموره فباع الكتاب
حنان / باعه ازاى
وفاء/ الراجل سجل حقوق الملكيه و نشره باسمه و اخد جوايز كمان على الكتاب
حنان / دى حاجه تقهر
وفاء / و الله قولناله بلاش بس هو عمل اللى فى دماغه و البت ولدت فى احسن مستشفى و عمل عقيقه كبيره لا و الدكتور جه و نقطه و اتفق معاه على شغل كتير
حنان / عشان كدا ما بيحبش حد يلعب فى المكتب
وفاء/ اكل عيشه
حنان / بس هو كدا بيظلم نفسه
وفاء / النصيب
حنان / طب يحاول تانى يجرب يشوف النت ده
وفاء / انا بحكيلك كل ده عشان تعرفى انك بتتعاملى مع واحد حط عمره كله فى الكتب و الكتابه
حنان / الكتاب كمان حلو اوى و يشد
وفاء / يا لهوى عليكي الاكل زمانه برد قومى قومى
حنان / كنتى قولتيلى كنت عملته انا
وفاء / يا اختى من ساعه ما مسكتى الكتاب غطستى ما قبينيش قومى زمانهم مسحوا الاكل
الاتنين يضحكوا و يطلعوا بره
......................
فى شقه احمد
احمد / انا لو ما روحتش مش هسلم من ابويا
سحر / تروح فين طب و الله يا احمد لو بعت التاكس ما افضل على زمتك دقيقه واحده جرا ايه هو انت لاقيني فى الشارع و لا اهلى لاقيني لا دا انا غاليه اوى انا اما اتشال على الراس يا بالسلامه يا حبيبي
احمد / و حد جه جنبك بس و لا قالك تلت التلاته كام
سحر / الله مش ابوك طمعان فى حتتين الدهب اللى حيلتى و انت ناوى تخرب بيتنا و تبيع التاكس بص بقي يا احمد انت دلوقت اب و مسؤل عن أسره ابوك مش هينفعك
احمد / ازاى بس دا كل اللى احنا فيه ده من خيره
سحر / ليه هو كان ابوك هيعرف يوقع لاختك عرسان سقع زى دول لولايا انا و ابويا لولاكش بس اختك الناقصه اللى يا عالم دلوقت بايته فين و مع مين
احمد / ما تقوليش عنها كدا
سحر / دافع يا خويا عنها دافع ما دلعكو فيها هو اللى جاب عنيكوا فى الارض و خلى سيرتكوا على كل لسان ايه يعني اما سافرت لقت العريس متغير هى يعني كانت حبت الاولانى و لا تعرفه ما تمشي امورها و تبلف الراجل و تجبلها منه عيلين تلاته طب دا انا اسمع ان اللى بتتجوز ثرى عربى دى بترجع محمله شئ و شويات مش اختك جايه بالعبايه معاهاش حتى حق التاكس اللى جابها من المطار
احمد / مش سهله برده و كمان الراجل كان عجوز اوى
سحر / يا خويا خدنا ايه من الشباب غير الفقر و شيل الهم
احمد / كدا يا سحر دى اخرتها
سحر / بقولك ايه يا احمد انت هتاخدنى دلوقت و نطلع على المستشفي و انا ليا واحده صاحبتى تمرجيه هناك هخليها تظبطنى و اتحجز و نضرب لابوك المعاد بتاعه ما اكيد مش هتسيب مراتك ام ابنك مرميه و تروح تبيع التاكس
احمد / ما هيجي بكره و لا بعده يجبلى الراجل تانى
سحر / ليه هى مش المستشفي دى هتحتاج فلوس ابقي قوله ساعتها انك اولى بفلوس التاكس و ما يبقاش شعرى على ست ان ما استخسرهم فيك و قالك ما تبيعوش
اجمد يبصلها
سحر / انا هقوم اللبس و انت انزل طلع التاكس و لما نظبط كل حاجه فى المستشفي ابقي اتصل بامك و عيطلها قال تبيع التاكس قال دا احنا ما صدقنا بدانا نشم نفسنا
سحر تدخل الاوضه و احمد قاعد يفكر
......................
على العشا عند حنان
عبد الله / لحقتى قريتي كل ده
حنان / الكتاب يشد اوى بصراحه و القصص اللى فيه كلها جميله و مليانه عبر و مناسبه لكل الناس تقدر تفهمها كبير و صغير
عبد الله / لما تخلصيه هديكى كتاب حول الرسول هيعجبك برده
حنان / ماشي انا اصلى بحب القرايه اوى مره اخدت من صحبتى روايه جيب كدا بس اخويا لقاها و فتن عليا و ابويا قطعها و ادانى علقه موت
عبد الله / انا ممكن اجبلك روايات كويسه بس مش هتستفيدي منها كتير تعرفى ... ما دام بتحبى القصص انا عندى مجموعه كتب تاريخيه هتعجبك اوى
وفاء / ما بتعتقش .. خف على البت دى مش قدك هتدخلها بالتاريخ و الفراعنه هتكره البت فى القرايه من اولها
عبد الله / ايه الكلام ده يا ماما بس بقي حضرتك اللى بتقولى كدا
حنان / على فكره انا بحب التاريخ اوى انا كنت ناويه ادرس تاريخ و كان نفسي ابقي مرشده سياحيه و اللف الدنيا انا كان نفسي اوى اكمل تعليمي و ادخل الجامعه بس بابا قالى اكمل فى بيت جوزى و ما كملتش انا بحب زمان و حكايات زمان و ناس زمان زمان ما كانوش الناس كدا
وفاء / زمان ما كانش فى حاجه كدا
عبد الله / صحيح بس الدنيا ما كانتش وردى و ده اللى هتستفيديه من التاريخ انك هتعرفى المشاكل اللى كانت موجوده فى كل عصر حروب اوبئه مجاعات و ازاى الناس قدروا يتغلبوا عليها ... انا هسالك فى حوار الجامعه حد من الدكاتره اللى اعرفهم بس ما اعتقدش هينفع الا اما تكملى الواحد و العشرين عشان حوار وصايه اهلك عليكي دى
وفاء / هو ما ينفعش خط نجده الطفل دى ينفعنا ما دام البت قاصر
حنان / هبلغ عن اهلى انا زعلانه منهم اه بس ما اقدرش ائذيهم
عبد الله / نجده الطفل لحد تمنتاشر سنه بس حنان ما عادتش طفله بدليل انهم قدروا يجوزوها
حنان / طب و انا بين التمنتاشر و الواحد و عشرين اروح فين مين يساعدنى فى التلت سنين دول
عبد الله / تقدرى تقدمى بلاغ فيهم عادى و تحكى اللى عملوه بس غالبا هينتهى بالصلح و ترجعيلهم
حنان / بس ساعتها هيعرفوا مكانى هنا
عبد الله / كدا كدا هيعرفوا مساله وقت مش اكتر
حنان / لا انا مش عاوزه اعملكوا اى مشاكل
وفاء / و لا يقدروا يعملوا حاجه ... بقولكوا ايه كفايا كلام بقي خلونا ناكل اللقمه فى هدوء
عبد الله / انا برده هحاول اسال فى الموضوع لعل و عسي
وفاء / قولت خلاص بقي
الكل يبص لبعضه و ياكلوا فى صمت
....................
فى شقه سحر بعد ايام
احمد / يعني اعمل ايه يابا ما على يدك الدنيا باظت منى و حضرتك عارف الظروف
محمود / يعني اخر الكلام هتعمل ايه هتقف جنبى و لا هتسيبني اتحبس
احمد / يابا انا ما اتاخرش عنك بس هعمل ايه ... انا والله رتبت جمعيه مع واحد صاحبى هقبضها اول الشهر كنت عاملها للولاده خدها حلال عليك و البركه فيك بقي و فى امى تكملوا الباقي
محمود / منين يا موكوس يا ابن الموكوسه ما المحل بقي كوم تراب
احمد / اديك قولتها المحل كوم تراب ما بيدخلش فلوس فبدل بقي ما نبيع التاكس اللى بيجيب فلوس و فاتح بيوت عشان اصرف على محل هيحتاج توضيب و شهور على ما يدخل منه جنيه
محمود / امال اجوع انا و امك
احمد / ليه بس يابا ما التاكس موجود و حضرتك سواق قديم و التاكس بينا انا ورديه و انت ورديه و بيع المحل ده و سد القرض و الباقي ادفعه مقدم تاكس تانى و من شغلنا على التاكسيين نسدد اقساطه و شهر فى التانى تبقي انت اطخن من المعلم فارس
محمود يفكر فى الكلام
احمد / ما دام سكت يبقي اقتنعت
محمود / بس التاكس المشترى جاهز انما المحل و على الوضع ده هجيب حد جاهز منين
سحر تطلع جرى من جوه
سحر / عندى يا حمايا
محمود/ الصحه ردت اهى ما شاء الله
سحر / و انا كان ايه اللى تعبنى يا حمايا غير المشكله اللى انتوا فيها منها لله اللى كانت السبب اما لو اطولها اقرقشها بسنانى
محمود / خلينا يا اختى فى المشترى اللى عندك
سحر / لا مش عندى انا عند ابويا ليك عليا اكلمهولك و فى ظرف يومين يكون جايبلك المشترى التمام بس ما تنسانيش بقي فى الحلاوه
محمود / دا غير حلاوه ابوكى اللى بتقطم ضهر الواحد
سحر / هو انا يعني حلاوتى بحطها فى جيبي ما هى على بيت ابنك و حفيدك انت ليك غيرهم فى الدنيا يا حمايا
محمود / اما نشوف كلمى ابوكى و انا هكلم كذا حد بس بسرعه الراجل بتاع البنك مش هيصبر عليا
سحر / حالا اقوم اكلمه
......................
فى شقه عبد الله
عبد الله قاعد فى المكتب بيشتغل بين الكتب الباب يخبط و يتفتح و حنان واقفه على الباب شايله الكتاب فوقيه صينيه عليها فنجان قهوه و كبايه ميه عبد الله يقوم ياخد منها الصينيه
حنان / انا خلصت الكتاب و جاهزه للامتحان
عبد الله يبصلها و يبتسم و يروح يجيب كتاب فى التنميه البشريه و يديهولها
حنان / كنت فاكره هتديني كتاب تاريخ
عبد الله / هنوع
حنان / طب ما هتمتحنى
عبد الله / ممكن وقت تانى لانى مشغول جدا
حنان / تمام عن اذنك
حنان تاخد الكتاب و تمشي و عبد الله يرجع يكمل شغل
...................
فى شقه محمود بعد كام يوم
محمود / دا استهبال ابيع المحل بربع تمنه ليه ايه للدرجادى الناس بقت بتاكل فى بعض
سحر / ما الراجل قالك يا عمى لو عاوز ترفع السعر وضب المحل لان الفرق الراجل هيدفعه فى التوضيب و حضرتك اكيد عارف التوضيب بيتكلف قد ايه
محمود / دا كدا التاكس جايب اكتر من المحل يا سحر و بعدين توضيبات ايه اللى تتكلف كل ده المحل متكسر مش محروق يعني لو هيغير النشاط كدا كدا هيشيل كل ده و بعدين ما انا لو معايا اوضب المحل ما كنت فتحته و كلت منه هو ايه الافترا ده
احمد / انا بقول نستني و اكيد ربنا هيبعت زبون تانى
محمود / ياض ما فيش وقت و مرعوب للمعلم فارس هو راخر يستغل الموقف و يبخس حق التاكس
احمد / يابا ادينا بس يومين و باذن الله ربنا يكرم بمشترى تانى
سحر / و كدا كدا يا حمايا لو ما اتباعش و سددت القرض الحكومه هتحجز عليه
محمود / دا انا اتحبس اهون هو اللى بيروح للحكومه بيرجع يعني ابو باكو يبقي بشلن و فجاه الاقيهم اخدوا اللى ورايا و اللى قدامى و سابونى على الحميد المجيد
سحر / خلاص يبقي ابنك على كتفك و تدور عليه ما تبيع و تمسك القرش فى ايدك تسد القرض و بالباقي
محمود / باقي ايه ما السعر اللى ابوكى جايبه ما يخليش فيها باقي يا اختى
سحر / و الله ده اللى ربنا قدره عليه مش هيضرب الارض يعني يطلعلك مشترى لا و كمان بالسعر اللى على كيفكوا
محمود / ربنا يحلها بقي من عنده ... انا هنزل اقعد على القهوه شويه اتخنقت
محمود يقوم و يمشي و يرزع الباب وراه
سحر / دا ماله ده ... هى امك فين صحيح اما اقوم اطمن عليها
سحر تقوم تلاقى فتحيه قاعده فى اوضه حنان و بتطبق فى هدومها و تعيط فى هدوء
سحر / و دا من ايه ان شاء الله
فتحيه / عاوزه حاجه يا سحر
سحر / اللى زى دى ما يتبكيش عليها دى يتكسر وراها مليون قله
فتحيه / جينا عليها كتير اوى ظلمناها و سودنا دنيتها فى عنيها
سحر / و الله ما حد عيشته اسودت غيرنا هو انتى مش شايفه الهم اللى احنا فيه بسببها ادينا خسرنا كل حاجه و الخمسين باكو العمى اللى استكترتهم علينا المعلم طفحهملنا اللوفات مؤلفه باللى عمله هو و رجالته فى المحل و اديكوا اهو مفيش فى جيبكوا جنيه كل ده ليه عشان الهانم الصايعه عديمه الربايه
فتحيه تصرخ بعلو حسها
فتحيه / احمد ... يا احمد
سحر / مالك يا حماتى فى ايه الله
احمد يدخل ملهوف
احمد / فى ايه ياما ... انتى كويسه ياسحر
فتحيه / خد مراتك و روحوا مراتك تعبانه محتاجه ترتاح بكره ربنا يتملها بالسلامه و تبقي ام و ساعتها تفهم ... تحس
سحر / طب و الله عندك حق دا انا ضهرى بيتكسر قومنى يا احمد قومنى يا خويا
سحر تقوم و تدلع على احمد بيسندها يمشوا و فتحيه متابعاهم
فتحيه / يا ترى يا بنتى انتى عامله ايه دلوقت
فتحيه تتنهد و تحضن الهدوم
...................
فى شقه وفاء
حنان قاعده بتقرا الكتاب ايمان ( بنت عبد الله ست سنوات ) تدخل تجرى
ايمان / حنان حنان حنان تعالى شوفى بابا جابلك ايه تعالى تعالى
حنان تقفل الكتاب و تقوم تجرى تبص تلاقى وفاء بتقلب فى عبايات بيت و لبس خروج
وفاء / تعالى يا حنان شوفى و اتفرجى ... و الله حلوين اوى يا عبد الله تسلم مجايبك
عبد الله / ايه مالك مش عاجبينك و لا ايه
حنان / هو دول عشانى
عبد الله / الحمد لله بعت الكتاب الجديد اللى كنت شغال عليه ... وشك حلو علينا
حنان / ايوه بس دول كتير اوى
عبد الله / ما انتى مش هتفضلى حابسه نفسك فى البيت عشان معاكيش لبس و الهدوم اللى اخدتيها من امى اكيد كبيره عليكي و مش مريحه فى الحركه
وفاء / طول عمرك لماح و بتفهم يا عبد الله ربنا يسعدك يا ابنى زى ما فرحتنى كدا
ايمان / قيسي و فرجينا يلا بابا قال هنروح الملاهى
حنان / بلاش انا المرادى روحوا انتوا و انبسطوا
عبد الله / لا ما انتى لو بتنجزى فى الكتب عشان تقبضي فلازم تفهمى انى دفعتهم كلهم مقدم فى اللبس
حنان / ابدا و الله انا بس ... انا خايفه حد يشوفنى انا هنا مداريه و حلوه خليني احسن
عبد الله / مفيش الكلام ده خشي اللبسي و هنروح كلنا نتفسح يلا اتحركى
وفاء / انا شخصيا جايه و هخش اللبس يلا يا ولاد يلا نلبس يلا
وفاء تاخد العيال و يدخلوا اوضه
حنان / خليني المرادى انا بجد مش مرتاحه و بعدين انتوا ما ينفعش تربطوا نفسكوا بيا انا عاجبنى الكتاب و هقعد اقراه انتوا بقي عيشوا حياتكوا
عبد الله / طب و حياتك يا حنان
حنان / دى جنه ربنا يديمها نعمه و يحفظها من الزوال و لا كنت احلم بربع اللى انا فيه دلوقت
عبد الله / طب فكرى تانى
حنان/ معلش مره تانيه
عبد الله / اللى يريحك
حنان تبتسم و تاخد الحاجه و تدخل الاوضه و عبد الله متابعها
......................
عند المحامى بعد ايام
محمود بيعد فلوس و فى اتنين رجاله بيقروا عقود و يتكلموا مع محامى قاعد و احمد واقف وراه
محمود / مظبوطين
المحامى / يعني نمضي بقي العقود
محمود / على بركه الله
المحامى يدى لمحمود العقد محمود يمضي و احمد يقفل الشنطه و يشيلها
الراجل الكبير / تمام يا استاذ محمود نتقابل بكره باذن الله نسجل العقود و تاخد باقي المبلغ
محمود / باذن الله بكره الصبح علاطول
محمود يقوم و ينزل مع احمد يروحوا يركبوا التاكس
احمد / رتبتك بقي على حته تاكس نطلع نعربن عليه علاطول
محمود / روحنى اعين فلوس القسط فى البيت عشان اللحق ادفعها فى البنك بكره قبل ما اطلع مع الراجل فى الشهر العقارى
احمد / دا البنك ده يوم لوحده خلينا ننجز فى حوار التاكس لسه اجراءات التقسيط مقرفه
محمود / روحنى بس يا احمد انا اصلا مخنوق و مش طايق روحى الراجل خنصر كمان عشرين باكو قال ايه تسجيل و فيلم هندى انا ماليش دخل بيه و قال ايه البجح وقت الكاش الغالى يبقي ببلاش
احمد / ما عندهمش لا دم و لا ضمير يابا بيستغلوا حوجه الناس
محمود / حسبي الله و نعم الوكيل
احمد / اه و الله يابا
...................
فى الصالون عند عبد الله
عبد الله / بتهزرى يا امى صح
وفاء / ليه بس البت طيبه و غلبانه و حلوه و العيال بيحبوها
عبد الله / و صغيره صغيره اوى يا امى
وفاء / و ماله ما انت كمان صغير لولاكش بس الهم التقيل اللى وراك
عبد الله / اديكي قولتيها كمان اهو الهم اللى ورايا هى بقي ذنبها ايه تعيش الهم ده
وفاء / حباه و متهنيه فيه يا ابنى البت عاوزه تعيش
عبد الله / انا بصراحه مش فاهم حضرتك انتى كل شويه تجيبي عروسه و تزنى عليها و لا كانى تقيل عليكى اوى كدا
وفاء / اه بصراحه رزيه اتجوز بقي و عيش حياتك و اللحق شبابك و سنك و صدقنى البت حلوه و تتحب
عبد الله / لنفرض انى مشيت وراكى هعمل ايه فى اهلها
وفاء / يا سيدي نمشيها خطوبه و لما تتم سن الرشد ابقي اتجوزها
عبد الله / ازاى و البطاقه كدا كدا قبل ما نفكر فى اى حاجه لازم نلاقى حل مع اهلها
وفاء / خلاص انا هروحلهم
عبد الله / بلاش يا امى خطر عليكي
وفاء / يا ابنى انا هجس نبض اشوف الدنيا ماشيه ازاى مش هعمل حاجه قولى انت بس انك موافق و سيب الباقي عليا
عبد الله / و الله حضرتك فاجئتيني ... بس هى ... هو العيال بتحبها و هى فعلا بنت حلال بس ... انا مش عارف اقول لحضرتك ايه ... انا ... هو بغض النظر عن كل حاجه بس ما اقدرش استغل حوجتها لينا ما اقدرش اقولها اتجوزيني اخاف تهرب او تضايق او توافق حتى
وفاء تستغرب
عبد الله / ايوه يا امى ليه لا توافق عشان محرجه من اللى عملناه معاها او خايفه تبقي فى الشارع حضرتك ما تضمنيش رد فعلها
وفاء / بص انا هروح الاول اشوف اهلها دول و بعدين على اساس كلامى معاهم هحدد انتوا هتعمل ايه
عبد الله / انا خايف نكون بنظلمها
وفاء / اللى فيه الخير ربك هيقدمه ما تشغلش بالك
..........................
فى شقه محمود بعد فتره
سحر / اه خلاص الدكتور حدد معاد الولاده خلاص
محمود / على البركه
فتحيه / فى حاجه نقصاكى
سحر / و الله يا حماتى انا ما عارفه اقولك ايه
احمد / مش وقته يا سحر
سحر / الله هفضل ساكته لامتى اديك شايف و بعدين دول اهلك يعني
محمود / فى ايه يا سحر
سحر / فى انى ما جبتش اى حاجه للنونو يا حمايا يرضيك يرضيك ان اول حفيد ليك يلبس لبس قديم مشحوتله عشان ابوه معاهوش يجبله
محمود / ايه الكلام ده يا احمد
سحر / قالى جمعيه و فلوس العمليه و هتولدى فى احسن مستشفي
احمد / ما انا خفت اقبضها بدرى تتصرف منى قبل الولاده و اديني بكلم كذا حد يسلفنى
سحر / و تذل نفسك للغريب ليه بس يا احمد
محمود / لينا بيت نتكلم فيه اسكتى بقي
سحر / يا حمايا انا عارفه ان قسط التاكس تقيل على حضرتك بس انا ما اقدرش اقول لابويا اديني فلوس عشان جوزى و اهله معاهمش يولدونى دا انا لو هتجيبولى دايه ما امدش ايدي و أطلع سر جوزى بره انا برده بنت اصول
محمود / هى الولاده هتتكلف كام
سحر / خمستاشر لعشرين الف
محمود / كام !!! ليه هتجيبي ايه
سحر / هجيب حفيدك يا عمى الله
محمود / و انت هتقبض الجمعيه امتى يا شملول
احمد / كمان شهرين
محمود / شهرين !! شهرين يا اهطل يا ابن الاهطل ليه هتولدها فى الحداشر
احمد / ما انا اتلخبطت فى الحساب بقي هو انا دماغى كانت فيا وقتها ما حضرتك اكيد فاكر الظروف
محمود / طب سبها لله هتصرف
فتحيه / منين دا انت بتور طول النهار على قسط التاكس
سحر / جيب السبع ما يخلاش يا حماتى و بعدين هو فى اغلى من حزومبل اللى جاى
فتحيه / لا ما فيش
فتحيه تبص لمحمود و تتنهد و تكمل اكل
……………….
فى شقه عبد الله
حنان تخبط على المكتب و عبد الله بيشتغل
عبد الله / ادخل
حنان تفتح الباب و فى ايدها صينيه القهوه
حنان / عملت القهوه
عبد الله / تسلم ايدك حطيها عندك
حنان تحط الصينيه على ترابيزه صغيره فى جنب جنبها كرسيين و تقف
عبد الله / عاوزه حاجه و لا ايه
حنان / بصراحه اه ... انا ما بفهمش فى شغلك بس بيصعب عليا تعبك و كافيتك على الورق و الكتب طول الوقت و فى الاخر
عبد الله / فى الاخر ايه
حنان / تعبك يروح كدا بالساهل لناس تانيه يعلو و يتشهروا على قفاك و انت محلك سر
عبد الله يبتسم و يقوم يقعد على كرسي و يشاورلها تقعد على التانى حنان تقعد
عبد الله / انا كمان ساعات بضايق
حنان / طب ما تحاول تنشر باسمك زيهم
عبد الله / حاولت كتير حاولت كتير اوى كمان دور النشر معظمهم نصابيين بينقوا اللى زيي عشان يمصوا دمهم ياخد منك الكتاب و ياخد تمن الطباعه و يقولك هوزع و هعمل و فى الاخر لا يطبع ولا ينيل و ان طبع ما يوزعش او ما يتابعش الكبار بس اللى بيهتموا بيهم انما احنا لو اتنصب علينا فى فلوس الكتاب مين هيدور علينا
حنان تبصله بعدم فهم
عبد الله / انا لفيت على دور النشر دار دار و قعدت سنين احاول بس انا مش بطولى مش شاب بيبدا حياته انا عمرى ما كنت الشاب اللى بيبدا حياته ... المسؤليه بتخاليكي تقدمى تنازلات و تختارى سكك تمشي فيها غصب عنك ...اكيد كاب كان نفسي بنتى لما تقف فى المدرسه تقول ... بابا كاتب او باحث بس بخليها تقول بابا عنده محل بقاله و على فكره المحل ده اتفتح و اتملا بضاعه من فلوس الكتابه دى البيت ده مفتوح من فلوسها انا بكسب كويس منها
حنان / بس اقل من حقك
عبد الله / و مين فينا واخد حقه بصي حواليكي كدا ... مين واخد حقه
حنان / و ناوى ولادك لما يكبروا ... يعني اقصد ... هيجي يوم و هيسيبوا حقهم هم كمان هيتعودوا ... ما بابا كان بيبع تعبه و يسيبه يتنسب لغيره ... انا ما ليش ادخل انا نفسي ما عرفتش ادافع عن حقى بس انا مش زيك ... انا كنت لوحدى قدام الدنيا و صغيره و ما عنديش اى حلول و لا اى حاجه ... لكن انت لا انت مختلف انت اذكى و اقوى و عندك عيله فى ضهرك
عبد الله / انا بتنازل عن حقى عشان العيله دى
حنان / الدكان لوحده يفتح البيت ده على فكره و الارزاق على الله انا عارفه ان الكتابه بتجيب فلوس كويسه بس احنا ممكن نضغط نفسنا فتره و تجرب تانى .. تانى و تالت و عاشر ... اكيد فى مره هتوصل و احنا معاك
عبد الله / لما هيجي وقت قسط المدرسه و لا حد لا قدر الله يتعب
حنان / هنعمل جمعيات هنحوش هنربط الحزام فتره ... انا ممكن انزل اشتغل
عبد الله / انتى !! انتى ما بتخرجيش من بوابه البيت حتى
حنان تبصله بحزن
حنان / هنزل لو ده هيساعد البيت هنا هنزل
عبد الله / اللى على البر عوام
حنان / هتقدر انا متاكده ان كتابتك مميزه و الا ما كانوش اشتروها جرب و اكيد هتوصل استعين بربنا هيساعدك طبعا
عبد الله / القهوه بردت
عبد الله يمسك الفنجان و يشرب حنان مش بتقوم عبد الله يبصلها
عبد الله / هفكر فى كلامك حاضر
حنان / لا هتحاول
عبد الله يبتسم حنان تقوم تقف
حنان / انا لما اوصل واحد و عشرين كمان مش هفضل مكانى هقدم جامعه مفتوحه و اكمل دراستي و اخد شهاده و مين عارف مش يمكن اكتب انا كمان و انافسك
عبد الله يضحك و يحط رجل على رجل
حنان / مش هعطلك عم اذنك
حنان تمشي و عبد الله لسه عينه معاها
………………
فى شقه فتحيه
فتحيه قاعده تعيط و وفاء بتطبطب عليها
وفاء / اقسم بالله بنتك بخير و زى الفل و انا جيالك لانك امها و اكيك قلبك بيتقطع عليها
فتحيه / اقسم بالله ما كنا نعرف ان كل ده هيجرالها هناك بعتولنا صوره شاب كويس و غنى و الورق كان بيقول كلام زى الفل روحنا سالنا شيخ قال حلال قال يجوز الجواز بتوكيل احنا ما رميناش بنتنا منهم لله اللى ضحكوا علينا منهم لله
وفاء / طب ما هى رجعت عملتوا ايه
فتحيه / كنا مزنوقين و منصوب علينا و مديونين لطوب الارض مش هنكر لما سمعنا المبلغ عقولنا طارت ضغطنا عليها لحد ما وافقت زى ما ضغطنا عليها فى جوازتها الاولانيه بس و الله كان جواز شرعى بمازون طب تصدقى و تؤمنى بايه
وفاء / لا اله الا الله
فتحيه / انا كل يوم كان قلبي بيتقطع عليها كانت بتوحشني كل يوم كنت بكلمها و ما حدش بيرد عليا بس اقول يمكن زعلانه منى يمكن مش فاضيه يمكن فى فرق توقيت اللى بنسمع عنه كنت بصبر نفسي باى كلام كنت بضحك على نفسى عشان اريحها بس اقسم بالله ما ارتحت اقسم بالله فرحت برجعتها عليا اقسم بالله حاولت مع ابوها كتير بس غصب عننا و الله كان غصب عننا
فتحيه تعيط
وفاء / احنا ولاد النهرده البنت خايفه ترجع و مش عارفه تعيش حياتها عمرها هيتسرسب من بين ايديها
فتحيه / لا ما ترجعش اوعى ترجع خليها عندك خليها بعيد اى حته بعيد عن هنا امان لو رجعت مش هيسيبوها المعلم فرج مش هيسكت دا مستحلفلها و مستحلفلنا كلنا دا لحد النهرده بيخلى رجالته يدوروا عليها و بيضايقنا فى الرايحه و الجايه دا محمود جوزى بيقولى انه ممشي ناس ورانا
وفاء / ليه مفيش حكومه فى البلد مفيش بوليس ليه كل ده هو الجواز بالعافيه
فتحيه / ياريت الموضوع كان جواز انما ده عمل فرح و عزم اهله و حبايبه و اتفضح وسطهم دا دغدغ المحل اللى كنا بناكل منه عيش و لحد دلوقت ناره ما بردتش
وفاء/ لا اله الا الله
فتحيه / هو انتى معاكى محمول اقدر اكلمها و اسمع صوتها و اطمن عليها
وفاء / معايا بس مش هقدر اكلمها هى ما تعرفش انى جيالك ... كل ما بفاتحها فى الموضوع بتخاف دى بتخاف تخرج معانا لحد يشوفها و يرجعها اخاف تعرف انى جيتلك تخاف و تهرب و دى زى ما انتى عارفه ما لهاش حته تروحها
فتحيه / لا لا خليها عندك خليها ... انا كل اللى يهمنى انى اعرف انها بخير و خلاص
وفاء / انا محتاجه بطاقتها و اى ورق يخصها
فتحيه / انا ما عاييش اى ورق الورق كلو مع ابوها ... بس انا هحاول اجبهملك منه
الباب يخبط
فتحيه / دى اكيد سحر مرات ابنى ما تتكلميش قدامها فى حاجه
وفاء تطلع ورقه و قلم من شنطتها و تكتب رقم تليفونها جرس الباب يضرب تانى
وفاء / تمام همشي و ده رقمى انا خليه معاكى
فتحيه تاخد الورقه تحطها فى صدرها و تروح تفتح الباب تكون وفاء لمت حاجتها و راحت وراها
سحر / جرا ايه يا حماتى كل ده ... الله انتى عندك ضيوف
وفاء / عن اذنكوا
وفاء تمشي و فتحيه تقفل وراها الباب
سحر / مين دى يا حماتى
فتحيه / واحده معرفه خشي ارتاحى و انا هدخل اعلق على الاكل
فتحيه تدخل المطبخ و سحر مش مصدقاها تطلع التليفون و تتصل بحد
……………………
فى شقه عبد الله
عبد الله / و انتى صدقتيها يعني
وفاء / و الله صدقتها دى مهما كانت ام
عبد الله / مش كل الامهات زيك يا امى
وفاء / ما مسيرهم هيلاقوها ايه هتفضل مستخبيه العمر كله
عبد الله / اكيد لا بس ... خلاص اللى حصل بقي
وفاء / فكرت فى كلام حنان
عبد الله / فكرت بس خايف برده
وفاء / اتكل على الله و اسعى و احنا معاك
الباب يخبط عبد الله يستغرب و يروح يفتح يلاقي المعلم فرج واقف
عبد الله / خير حضرتك
فرج يزقه و يدخل
عبد الله / انت عبيط و لا ايه حكايتك اطلع بره
رجاله فرج تدخل
فرج / حنان فين
عبد الله و وفاء يتفاجؤا و يبصوا لبعض
فرج / رجالتى قطروا الحجه لحد هنا و شافو حنان بذات نفسها بتنشر الغسيل عندك النهرده و بلغونى فمن سكات و من غير شوشره و لا خساير طلعهالى اخدها و امشي و كفى المؤمنين شر القتال
عبد الله/ و مين حضرتك بقي ان شاء الله ابوها
فرج / لا جوزها يا عين امك
عبد الله / ممكن اشوف قسيمه الجواز
فرج / بص يا بيه انت شكلك ابن ناس و انا جايلك مستبيع فاعقل الليله اللى قدامك بدل ما تزعل
عبد الله / و انت اعقل الليله اللى بتعملها دى عشان ما تباتش فى الحجز النهرده اتفضل خد رجالتك بالادب و اطلع بره
فرج / يعني مش هتيجي سكه ... تمام ... اقلبولى البيت ده يا رجاله و اطلعولى بيها
الرجاله تدخل البيت وفاء تصرخ عبد الله يمنعهم و يزعق
عبد الله / ما حدش يتحرك من مكانه ايه البيوت ليها حرمه
فرج / و الحرمه دى تخصني ... يا حنان يا حنان
فرج ينادى حنان تفتح شقه وفاء و تطلع
حنان / انا هنا يا معلم
...........................
أنت تقرأ
مزاد مش علنى بقلم / لولو_محمد ( كامله )
Romanceابشع ظلم قد يتعرض له الانسان هو الظلم الواقع من الاهل باسم الزواج فهل سياتى العوض بعد العذاب
