မနက်ဖန်ပွဲထွက်ဖို့ရန်အတွက် ဒီနေ့ကတည်းက ပစ္စည်းတွေကားပေါ်တင်ရင်း
လရောင်တို့အဖွဲ့ အလုပ်များနေကြလေသည်။
“ ဟဲ့ ဟိုအသစ်ကလေး ဒီနားလာအုံး…”
“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီတိုးလာပါပြီရှင့်….”
“ ရော့ ဒီကန်တော့ပွဲဇလုံတွေကိုကားရဲ့ဟိုးထိပ်ပိုင်းကို ရောက်အောင်တင်၊ သူ့အပေါ် ကနေ ပစ္စည်းအလေးတွေမပိစေနဲ့၊ ဇလုံတွေ ပိန်ကုန်မယ်၊ကြားလား….”
“ ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်….”
ပုဆိုးလေးကို ရင်ခေါင်းမှာထမီလိုတက်ဝတ်ထားတဲ့ မနေ့ကမှ အဖွဲ့ထဲရောက်လာတဲ့မိန်းမလျာလေးက ဇလုံအထပ်လေးခေါင်းပေါ်ရွက်ကာ ဖင်လေးလိမ်ကာလိမ်ကာနှင့်ထွက်သွားလေတော့သည်။
“ မိတိုးရေ ….”
“ ရှင် မေခင်….”
“ လရောင်ရော….”
“ အကိုလေး သူ့အဝတ်တွေစစ်နေတယ် မေခင်….”
“ အေး ပြီးရင် ငါ့ဆီခဏလာလို့ပြောလိုက်…”
“ ဟုတ်ကဲ့ မေခင်…”
ဆရာကျောခိုင်းထွက်သွားတာနှင့် မိတိုး အကိုလေးအခန်းဘက်ထွက်လာခဲ့သည်။
“ အကိုလေးရေ အကိုလေး….”
“ အေး ….ဝင်ခဲ့….”
“ မေခင် အဲလေ…ဆရာက ပြီးရင်သူ့ဆီခဏလာပါအုံးတဲ့…”
“ အေး….အေး…ရော့ ဒါလေးတွေသေချာဆန့်နေအောင်ခေါက်ပြီး သေတ္တာထဲထည့်ထားပေး…ငါသွားလိုက်အုံးမယ်..”
“ ဟုတ်…”
လရောင်ကျောပြင်မှာ ဖြန့်ချထားတဲ့ပိတုန်းရောင်ဆံနွယ်ရှည်တွေကို ဘီးဇပတ်ပတ်လိုက်ကာ ထွက်လာခဲ့သည်။
“ ဆရာ…..ကျွန်တော်ဝင်လာခဲ့မယ်နော်…”
“ အေး ဝင်ခဲ့လေ…”
ခင်မြလှိုင်(ခေါ်) မေခင် ခန်းဆီးလေးလှပ်ကာဝင်လာတဲ့ တူတော်မောင်ကို တစ်ချက်မော့ကြည့်ရင်း လက်ထဲကရေနွေးကြမ်းခွက်ကိုမော့ချလိုက်မိသည်။
“ လရောင် ရှေ့လထဲမှာ မင်းဘွဲ့ယူရတော့မယ်နော်…”
“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ….”
YOU ARE READING
ငွေ လ ရောင် (Ongoing)
Romanceအကို့ဘာသာ မိန်းမလျှာမကလို့ ဘာကြီးပဲဖြစ်နေနေ ကျွန်တော်အကို့ကို ချစ်တယ် ကျွန်တော်ချစ်တာ ယောကျ်ားတစ်ယောက်လဲမဟုတ်သလို မိန်းမလျှာတစ်ယောက်လဲမဟုတ်ဘူး ကျွန်တော်ချစ်တာ ငွေလရောင်ဆိုတဲ့ အကို့ကို #ခေါင်ရိပ် ငါတို့လိုလူတွေအတွက် အချစ်ဆိုတာ စိတ်ကူးနဲ့တောင်တွေးမကြ...
