HAMRA

PEPUKE

Ah Pepuke... 
Nasıl başlanır, nasıl anlatırım bazı şeyleri!
Bu hikayeden ne çok ders çıkarttım bir bilsen.
Pepuke...
Yarınlara kaldı bazı insanlar, yarınlara...
En güzel insanlar dün kayıp gittiler...
Nasıl kıymetsiz kıldık onları.
Dar ağacında sallanıyor düşlerim.
Adsız bir hikayenin baş kahramanıyım, Pepuke...
Kelime kelime kayboldum.
Hani bir deniz olsam yada bir bulut belki yağmur tanesi, o zaman kavuşur umuduyla yaşardım.
Herşeyi gökyüzüne sığdırdım.
En çok gökyüzüne bıraktım uçurtmamı...
Rüzgar vurunca balonlarıma!
Artık benim bir balonumda  yok, Pepuke...
Ellerim ve ellerin kınalı.
Hayallerimiz bir uçurum kıyısında.
Cümlelerimiz boğazımızda düğümlü Pepuke...
Bir kadın öldü Pepuke, dün bir kadın öldü!
Yarında ölecek belli ki...
Ama sen ölme Pepuke, biz ölmeyelim...
Yaşamın kıt kanaatı ile sevilmek vardı Pepuke.
Artık yüreğimizde sevilmiyor Pepuke...
Hangi dağı mesken bildin, 
Ahh Pepuke "yüreğim kanıyor hayallerim acıyor,"
Şimdilerde bir annenin dilindeki ninnilere hayat veriyorsun.
Seni baştan sona yazmak ne güzel Pepuke.
En çokta seni ve sana inan bütün kalpleri.