Sahtekar - YizHan ( Uzaylı Prensler Serisi 7 )

2. Bölüm

" En büyük ağabeyiniz ve Blake ailesinini varisi, Andy Blake ölmedi. Yaşadığına dair haber aldık. Görünüşe göre savaş meydanında ağır yaralanmış ve iyileşmesi uzun zaman almış. Savaş biter bitmez geri dönememesinin nedeni buymuş. Geri gelmediği için de yanlışlıkla ölü ilan edilmiş ama bu durum, elindeki evrakları ibraz ettiğinde düzeltilecek. Artık her an eve dönebilir. "

/////****////

 " Bir alfanın yapması gerektiği gibi bana dokunmaktan ve kokuyla damgalamaktan kaçınıyorsun. Bunu her zaman Jin ve Erica 'yla yapıyorsun, ama benimle değil. Benimle asla. İlk yaptığından beri değil. "

Andy nefesinin altından küfretti ve sonra elleri hareket etti. Boğazına gitmeden önce kollarını yukarı ve aşağı okşadı, dokunuşu uzun kollu gömleğinin üzerinden bile yakıcıydı. Andy 'nin parmakları koku bezini okşadığında Zhan sızlandı, zihni zevkten adeta buğulanmıştı. Hayatında hiç daha iyi hissetmemişti. Bir erkek kardeşin feromonlarının böyle bir etkisi olabileceğini bilmiyordu. Annesinin alfa feromonları sadece onu rahatlatmış ve güvende hissetmesini sağlamıştı. Bunu şimdi de hissetse de, Andy tarafından kokuyla işaretlenmek çok daha zevkliydi, tatmini daha yüksekti, daha keskin, daha fazlasını talep etmesine neden olacak kadar yoğundu.



Alfa. Onun alfası.

****************************************

Zhan ertesi sabah heyecanını güçlükle bastırabildi. Bir bebek gibi uyumuştu ve Andy 'nin kokusu hala üzerindeyken uyanmıştı. Ama duş aldıktan sonra koku gitmişti. Kokunun geri gelmesini istiyordu. Bir yanı kendi hevesine şaşırmıştı. Annesi tarafından kokuyla işaretlenmeye bu kadar hevesli olduğunu hatırlamıyordu. Belki de hevesinin bir yıldan fazla bir alfası olmadan yaşamış olmasıyla bir ilgisi vardı. Wu amca sayılmazdı çünkü ne Zhan ne de kardeşleri onu gerçekten ailenin alfası olarak kabul etmemişlerdi. Bunu özlemişti, bu sürü dinamiğini, bu aidiyet duygusunu, güçlü ve güvenilir birinin yanında olmasını ve her şeyle ilgilenmesini özlemişti. Bir yanı sinmişti çünkü bu ihtiyaç çok fazlaydı. Bir alfanın bir omegaya neden güvenlik ve esenlik duygusu getirdiği bilimsel olarak kanıtlanmıştı. Feromonlar ve beyin kimyasıyla bir ilgisi vardı ama Zhan her zaman, tüm omegaların sözde hissettiği bir alfa ihtiyacının abartılı olduğunu düşünmüştü. Şimdi öyle olmadığını biliyordu. 

Andy 'nin masanın başında oturduğunu görünce hafifçe gülümsedi. Diğer kardeşlerinden hiçbiri henüz gelmemişti. Andy, onu gördüğünde bardağı dudaklarına dayayarak hareketsiz kaldı. Sonra yavaşça bardağı bıraktı. " Günaydın. " dedi. Zhan ona daha geniş gülümsedi, rahatlaması neredeyse eziciydi. Andy 'nin sözünü unutacağından ve onu görmezden gelmeye geri döneceğinden korkmuştu. Açıkçası durum böyle değildi.

Andy' nin ifadesi düzelmeden önce bir an için biraz gerginleşti. Ayağa kalktı ve Zhan için bir sandalye çekti. Ona gülümseyen Zhan, teklif edilen yere oturdu. Ancak oturduktan sonra bunun biraz garip olduğunu fark etti. Alfa soylularının omegalara karşı bu kadar kibar davranması adettendi ama normalde bunu kendileriyle akraba olan omegalar için yapmazlardı. Ama Andy hayatının yarısını savaşta geçirmişti. Şimdi Vikont Blake olabilirdi ama on yıldan fazla bir süredir kibar bir ortamda bulunmamıştı. Tavırlarının biraz paslı olması ve bazı gelenekleri karıştırmış olması şaşırtıcı değildi.

Zhan aldırmadı. Kardeşinin varlığının ve ilgisinin tadını çıkardı. Sözüne sadık kalan Andy, artık kokusunu saklamaya çalışmıyordu, yoğunlaşmasına izin veriyordu. Kahretsin, o koku... Biraz narenciye ve odunsu bir taban ile karanlık ve zengindi. Resmen ağzını sulandırıyordu. Kendi kokusunun bu kadar güzel olmasını dilerdi. " Günaydın. " dedi gecikmeli olarak ve çıplak bileğini kaldırarak elini masaya koydu. Onu kokuyla işaretlemesi için ince bir davetti. Andy isterse görmezden gelebilirdi; hayal kırıklığına uğrasa da gücenmezdi.