M-jak mogłeś z nami koniec
Pe-przerpaszam proszę
M-mogleś tego nie robić za późno
*3lata później *
Monika miała depresję chodziła i płakała a Pedro znalazł sobie dziewczynę ale ona nie była taka sama jak Monia Monia była jedyna w swoim rodzaju pewnego dnia Mona wybrała się na spacer była zapatrzona w telefon i nie zauważyła że wpadła na kogoś a ten ktoś to był pedro na początku nie poznali siebie a późnej przypomnieli te wspaniałe momenty spędzone ze sobą
M-oj przepraszam nie widziałam pana
Pe-nie przepraszaj ja też nie widziałem pani
M-P-pedro?
Pe-M-moniczka ?
M-tyle lat cierpienia i znów to samo
Pe-ty cierpiałaś przeze mnie ?
M-tak te cholerne 3 lata codziennie płakałam przez ciebie i znów to wraca dlaczego !?
Pe-nie wiem ale jedno wiem tęskniłem za tobą bardzo ale i tak to nigdy nie powróci
M-jak tam życie u ciebie ? Masz rodzinę ? Bo ja nie i nigdy nie będę mieć heh
Pe-u mnie złe trochę poznałem dziewczynę ale ona nie jest fajna i nawet nie jest lepsza od ciebie ty jesteś jedyna w swoim rodzaju
M-ja już będę szła pa życzę ci wspaniałego życia z nową dziewczyną
*Moni łzy poleciały*
Pe-proszę nie opuszczaj mnie nie dam rady bez ciebie moje życie bez ciebie nie ma sensu proszę cię Monia ja cię kocham bardzo kocham cię żałuję tego że to zrobiłem ja cię kocham bardzo
Cdn
