Pannenkoek

Het leven is net een pannenkoek.

Oké, sorry voor de iets aparte titel. Sorry voor dit iets aparte boek. Het is niet bepaald een doorsnee verhaal, wat ik je nu ga vertellen. Het is geen fanfic, waargebeurd verhaal of iets waarvan je moet gaan huilen. Het gaat heel droog over een pannenkoek.

Het leven is net een pannenkoek.

Een pannenkoek is plat en rond. Zo lijkt het leven soms ook. Een pannenkoek. Van zichzelf niet zo bijzonder, het is de topping die het m maakt. Oke; poedersuiker en vrienden kan je niet echt vergelijken, maar het speelt wel dezelfde rol.

Als het leven een pannenkoek zou zijn.

En ja, jam en familie is nou niet echt een voor de hand liggende combinatie, maar, dus?

Het leven kan een pannenkoek zijn.

Als je het leven niet zo serieus en plat van mij aanneemt, zal het voor jou geen pannenkoek zijn. Eerder, een poffertje. Gezellig met z’n allen in een pan met gaten. Het zal maar net je hobby zijn.

De ingrediënten van een pannenkoek.

Bloem (hoofdingrediënt)

Ei (om het allemaal een beetje plakkerig te krijgen)

Melk (om het deeg iets lichter te maken)

Klein beetje zout (voor wat drama)

Zie het als:

Lichaam (hoofdingrediënt)

Liefde (om het allemaal een beetje plakkerig te krijgen)

Plezier (om het deeg iets lichter te maken)

Klein beetje verdriet (voor wat drama)

Zie je.

Het leven is net een pannenkoek.

Ik zei toch dat ik gelijk had.

Nu moet je het beslag zien als jou, voordat je geboren werd.

En terwijl je lekker uit het lichaam van je moeder kwam, werd het beslag afgebakken tot een pannenkoek. Een prachtige, egale, perfect-ronde pannenkoek.

Als je nu naar jou pannenkoek zou kijken, zou het een soort sterrenvorm zijn.

Stukken eraf = stukken van je leven weggegooid.

Hopen jam slecht uitgesmeerd = teveel neppe vrienden.

Grote zwarte aangebrande plekken.

Van het egale huidje is niks meer over.

Het is nu een en al aangetast.

Terwijl je dit leest, met een opgetrokken wenkbrauw.

Weet ik 99% zeker.

Dat jij nu ook beseft dat.

Het leven een pannenkoek is.

Pannenkoek.