SPICE UP MY LIFE

Chapter Two

Matagal din akong nakatulala at wala sa sarili nang mapansin ni Prof. Chua na hindi ako nakikinig sa kanyang litanya.

My brain kept asking something. Something na hindi saklaw ng imagination ko.

Something na hindi ko pa nararanasan.

‘Yong ma-inlove.

Ewan, siguro infatuated na naman ako sa isang lalaking nakabungguan ko kanina sa lobby.

*flashback*

I was walking with my head bow down dahil sa sobrang init hanggang sa marating ko ang lobby ng college building namin when suddenly *boooooooogsh*

Aray!

My books fell down.

Dali-dali ko itong pinulot mula sa sahig hanggang sa mahawakan ko ang kamay ng isang LALAKI.

(OH MY G!)

Oo, lalaki nga.

Kasi naman siya pala ‘yong nabangga ko and he helped me to pick my things up from the ground.

Hanggang sa magtama ang aming mga mata.

And then I realized that the man in front of me ay isang napakagwapong lalaki!

(Hyperventilating at the moment ang peg ko)

Pero syempre, hindi ko ‘yon pinahalata sa taong kaharap ko.

He smiled. Hindi ko alam kung bakit hanggang sa…

“Hey, Miss okay ka lang ba? Ang tagal mong hindi gumagalaw.”

Bigla akong natauhan sa sinabi ng lalaking ‘to.

“Ay oo! Okay na okay ako! Hahahaha. Pasensya na ha? Hindi kasi ako tumitingin sa dinaraaan ko.”

“Okay lang Miss, By the way, sorry din ha? But I need to go. May klase pa ako eh.”

“Sige lang.”

And he left me hanging with a big smile on my face.”

*end of flashback*

Sayang! Hindi ko naitanong ang pangalan nya.

Di bale na lang, may second time pa naman.

Whoa!

Hashtag: Medyo Desperada sa love.

Hahahaha.

Okay.

Back to reality.

Napagalitan na nga ako ng professor ko dahil sa walang palya kong daydreaming sa klase nya.

Pa’no ba naman kasi, pulos rants about anything lang ang pinaririnig n’ya sa amin.

And we were like: Oh, we also have rants pero we kept in on ourselves.

Hanggang sa narinig ko na ang pinakamahalagang salita mula sa aming guro “That will be for all, see you next time. CLASS DISMISSED!” Yes naman oh! tapos na ang klase ko sa kanya. Uwian na!!!

I was walking on the street pauwi sa dorm ko when I notice na nawawala pala ‘yong I.D ko.

OH MY G for the second time around!

Naku naman, bakit I.D ko pa.

Sobrang higpit pa man din ni Lady Ga-guard.

Huhuhuhu. Saan na kaya ‘yon napunta. Haaaayyyyy…

And I thought na nahulugan nga pala ako ng gamit kanina papasok sa university.

Siguro I forgot na nahulog din pala ‘yon.

Sana naman may makakuha at ibalik sa akin.

Ang malas ko naman ngayong araw na ‘to.

First, I messed up walking at nalaglag mga gamit ko.

And then I was told by my professor to stop daydreaming in his class.

At heto, my I.D is missing. GOSH!

I opened my mobile data sa phone and my facebook account as well.

May nag pop up na friend request.

Yay. And I was like: Sino kaya ito? I clicked the name and WOW!

JUST WOW!

Tama ba itong nakikita ko?!

The person na nakabangga ko kanina just added me on facebook?

And a message appeared.

From Blake Gabriel Fortuna Asis:

Hi! Valeen, ako ‘yong nakakuha ng I.D mo sa lobby. Remember 'nong nakabangga mo ako kanina and hindi ko napansin na hawak ko pala ‘yon at nalimutang ibigay sa’yo. Sobrang late ko na kasi sa klase ko kaya nagmamadali akong umalis. Sorry. Saan at kailan ko ba pwedeng ibalik ito sa’yo? Btw. I send you a friend request. Makiki-accept nalang para mareplayan mo ang message na ‘to. Bye!

Hindi ko alam ang unang letra pipindutin ko para mareplayan siya! Ang bilis ng pangyayari. At heto ako, kinikilig dahil magkikita kami for he’s the one na nakakuha ng I.D ko.

From Valeen Naval to Blake Gabriel Fortuna Asis:

Hi! Blake! Ikaw pala ‘yon. Salamat naman dahil may nakakuha ng I.D ko. Whoa! Alam mo naman na walang nakakaligtas kay Lady Ga-guard sa sobang higpit nya sa mga estudyanteng pumapasok sa pamantasan. Uhmmm… 9am bukas sa Pylon.  Thank you! Salamat ulit.

*clicks send button*

Meet up tomorrow. Formal meet up namin. Hahaha. I was just wondering if nabasa na n’ya ‘yong message ko. Sana naman.

I fixed myself. Eat my dinner. And finally close my eyes with peace. Another day is waiting for me. And I hope it will be odd-favored.

A/N: Salamat po sa patuloy na pagsuporta sa aking istorya. Sobrang tagal bago ako nakapag-update ng story because of studies. And now, since it’s vacation. I’ll update my story every now and then. Kindly vote me and my story. Drop down some comments for my story. I hope we can catch up! God bless you all!

- iamnicholson