Η λάθος επιλογή

Κεφάλαιο 1

Η γυναίκα γράφει στο ημερολόγιο της...

Ακόμα μια μέρα σαν όλες της άλλες , ίδιες .
Κάνω τα ίδια πράγματα, έχω της ίδιες σκέψεις .

Ξαφνικά η γυναίκα ακούει ένα αυτοκίνητο στην αυλή της , τρέχει, τρέχει τρομαγμένοι στο παράθυρο που βλέπει στην αυλή

-ωχ αυτός , αναφώνησε

Κλείνει το τετράδιο που έχει στα χέρια της και το κρύβει στο πρώτο συρτάρι στο κομοδίνο

Άντρας

Κατεβαίνει από το αυτοκίνητο και προχωράει προς την πόρτα , πριν πάει σπίτι , είχε περάσει από το καφενείο του χωριού , είχε κάτσει και έκανε το ίδιο όπως κάθε μέρα , ήταν μεθυσμένος

Πάμε πάλι πίσω στην ιστορία . Ανεβαίνει τα σκαλοπάτια ,αργά , ζαλισμένος και παρά μιλούσε . Βγάζει τα κλειδιά και προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα , με την 3η προσπάθεια ανοίγει

Γυναίκα

Άκουσα τα κλειδιά να μπαίνουν στην κλειδαριά και κατευθείαν ήξερα τι θα ακολουθήσει

Άντρας

Μπήκε μέσα στο σπίτι και μόλις άρχισε να προχωράει , σταμάτησε , κοίταξε της αρβύλες του που ήταν γεμάτο χώμα και κατευθείαν χαμογέλασε , κοίταξε την γυναίκα του στα μάτια και συνέχισε να προχωρά προς την κουζίνα , φώναξε δυνατά σε όλο το σπίτι

-βάλε μου να φάω

Γυναίκα

-Tο ίδιο κάθε φορά , ένα ρίγος , ένα μούδιασμα , μια αίσθηση ότι ήρθε το τέλος μου , τρέχω , το μυαλό μου είναι φοβισμένο , παίρνω ένα πιάτο και κατευθείαν πάω προς την κατσαρόλα , το βλέμμα του το νιώθω καρφωμένο στην πλάτη μου , παίρνω μια βαθεια ανάσα για το ακολουθεί.

Aφήνω το πιάτο στο τραπέζι ενώ το βλέμμα του είναι ακόμα παγωμένο , ψυχρό κι με κοιτάει , καθώς πάω ποιο κοντά στο τραπέζι μυρίζω και καταλαβαίνω την ίδια μυρωδιά , αλκοόλ , μύριζε πάρα πολύ έντονα αλκοόλ , αφήνω κάτω το φαγητό και δεν σταματάω συνεχίζω , γυρνάω και βάζω ένα ποτήρι νερό , το αφήνω πάνω στο τραπέζι , καθώς κόβω το ψωμί , ακούω βήματα να με πλησιάζουν , γυρνάω κατευθείαν και μου πετάει το νερό στα μούτρα , αρχίζει να φωνάζει και να πετάει τα ποτήρια και τα πιάτα κάτω , προσπαθώ να τον ηρεμίσω ...

Έκανα το μεγαλύτερο λάθος , σήκωσε το χέρι του και με χτύπησε , προσπαθούσα να κρατηθώ από τα έπιπλα , τότε γύρισε και άρχισε να με κλωτσάει , αρχικά στην κοιλία και έπειτα στο πρόσωπο , το μόνο που περίμενα ήταν να ακούσω την πόρτα να κλείνει και να μπαίνει στο αμάξι του ...

Όταν έφυγε σηκώθηκα κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και δάκρυσα , όχι από πόνο αλλά από λύπηση για το πώς κατέληξα

στηρίχθηκα στον καθρέφτη στο σαλόνι για να μην ξανά πέσω ,

Κ όταν ηρέμησα πήγα να ξαπλώσω και έκλεισα τα μάτια μου ...

to be continued ...