Het was op een donderdag.
We waren op schoolreisje, we gingen naar een vogeldierentuin.
We waren lekker aan het kijken bij de vogels, toen gebeurde het.
Ik at en broodje en keek lekker naar de pelikanen.
Mijn broodje werd afgepakt door de jongen.
De jongen van wie ik hield.
De jongen waarmee ik wild trouwen, waarom deed hij dit? Misschien om stoer te doen?
Ik weet het niet. Maar hij gooide mijn broodje weg!!! Zomaar! Maar ik heb zo'n honger. En nu dan?
Wat moet ik eten? Mijn beste vriendin is ook ziek en ik heb ook geen andere vrienden.
Ik kijk naar hem, hij gooit mijn broodje weg naar de pelikanen. Ik voel me verdrietig, alleen hoe je het ook wilt noemen.
Ik wou dat ik ook ziek was net als mijn beste vriendin.
Vrijdag
Ik kom 5 minuten te laat. Ik zal uitleggen waarom. Op school moeten we altijd half negen in de klas zijn. Ik ben daarom om om kwart voor acht wakker.
Maar door gister heb ik me verslapen! Door die actie van hem. Had ik trouwens al vertelt hoe hij heet?
Nee, nou dan vertel ik het nu wel, zijn naam is Tobias en hij is 11 jaar oud dus hij is op normale leeftijd voor iemand uit groep 7, vindt ik dan.
Maar waar was ik gebleven? O ja ik weet het weer, ik heb me verslapen door de actie van Tobias.
Waarom zou hij dat eigenlijk doen? Ja we zijn een klein beetje maatjes maar dat is het.
Zou hij verliefd op mij zijn dan? Ik weet het niet. Maar wacht! Ik moet naar school.
Ik moet wel lopen want ik heb zowat GEEN fiets, ja ik heb er wel èèn maar die is gewoon kapot.
Dus ik ga maar lopen, eigenlijk rennen want ik ben te laat.
Op School
Het is echt nu erg. Tobias zit lekker stoer te doen over dat broodje. En natuurlijk wordt ik lekker uitgelachen. Ik schaam me, erg heel erg. Wat moet ik doen? Ik weet het niet. Ik loop naar mijn tafel en begin te knutselen. Er is niks leukers dan knutselen, vindt ik. Ik ga van papier een kroon maken voor iemand, ik weet alleen nog niet voor wie.
Rond een uur of negen komt Roos naar mij toe en zegt dat het lijkt op een kroon van een varken.
Dat snap ik dus echt niet. Het lijkt toch op een kroon.? Niet dan? Raar dan.
Maandag
Ben weer op school, na een weekendje vervelen. Maar ik voel dat er iets aan de hand is.
Ik zie dat iedereen naar mij kijkt. Waarom?
Ik vraag het effe aan Rozemarijn, mijn beste vriendin.
'Hey, ben je weer beter Roos.' Vraag ik
Rozemarijn antwoord ' ja gelukkig wel maar hoe zit het met jou en Tobias eigenlijk?'
'Wat is er dan' vraag ik verbaast
'Je had toch verkering met hem en jullie hadden toch gezoend?' Zegt Rozemarijn
'Ja dat klopt toch?' Zegt Johan.
'Dat heb ik niet gedaan en wie heeft dat gezegd eigenlijk' zeg ik tegen Johan.
'Dat heeft Tobias zelf gezegd hoor, volgens mij heeft hij een oogje op je en zei hij net daarom' zegt Hendrik de beste vriend van Tobias. En opeens ben ik net gelukkigste meisje op aarde.
Om negen uur gaan we rekenen ik wil mijn pen pakken uit mijn laatje en ik zie een briefje liggen. Ik kijk om me heen en ik zie dat niemand kijkt. Ik pak het briefje en maak het open. En ik lees dit: Lieve Esther je bent misschien niet zo mooi als kan Maar je hart is van goud, ik houd van je en wil met je verkering. Dus dit is mij grote vraag, wil je met me verkering. Groetjes Tobias P.s. Kom voor het antwoord om half vier naar het steegje op de Husseleeg.
Dus het is waar Tobias vindt me leuk? Dat had ik echt niet verwacht.
Half vier
Ik sta bij het steegje in de husselweg. Ik kijk om me heen en ik zie Tobias, met gel is zijn haar. Hij loopt naar me toe. Hij is nog geen twee meter van mij vandaan en zegt iets waar ik verbaasd over ben.
'Hey pelikaan hoe gaat het?' Zegt Tobias
' pelikaan? Hoezo Pelikaan Tobias?' Zeg ik
' doet er niet toe ik wil alleen wat zeggen, dat briefje was nep en nu ben je de sigaar, kijk achter je en bereid je maar voor' zegt hij op een toon die ik niet van hem ken.
Ik draai me vliegensvlug om en zie Hendrik en Johan staan. Ze lachen zich kapot om Tobias.
Hoezo ben ik de sigaar? Waarom? Wat gaan ze met me doen?
Hendrik en Johan lopen naar me toe en pakken me beet. Het doet pijn heel erg zelfs.
En Tobias loopt nu naar met toe. Hij geeft me een harde en pijnlijke klap in mijn buik. Ik hap naar adem, maar zal ik die ooit krijgen? Dat weet ik niet. De volgende klap komt tegen mijn neus. En ik voel echt iets breken, bij mijn neus.
Ik voel het dikke warme bloed langs mijn gezicht glijden. En ze laten met los, Hendrik en Johan laten me los en rennen met z'n drieën er vandoor. Ik val neer op de koude stenen. En het regent. Nee het stormt.
Ik kruip langzaam naar huis. Mijn ouders zijn gelukkig niet thuis. Ik ben er blij mee omdat ik niet wil dat Tobias in de problemen komt. Ik kijk in de spiegel en zie dat mijn neus gewoon bijna plat gedrukt is door de klap.
Ik durf nu niet meer te kijken. Ik weet wat ik ga doen. Ik weet precies wat ik ga doen. Ik ga na het ziekenhuis. Ik zeg dat het een spoedgeval is en mag naar de eerste hulp. De dokter vraagt wat er is gebeurd en ik antwoord dat ik ben gevallen op een rots. Dat is eigenlijk niet logisch want we wonen in Tiel. Maar hij zegt verder niks.
Hij haalt een chirurg bij en praat op fluisterende toon. De chirurg knikt en gaat aan de slag.
'Wat gaat u doen' vraag ik bang
'Je opereren, niet echt opereren maar proberen je neus weer normaal te maken' antwoord hij.
Ik krijg een prik en voel me slap, en val dan in slaap.
Ik wordt wakker en voel aan mijn neus. Ik zoek mijn neus op mijn gezicht, maar ik kan hem niet vinden.
De zuster komt kijken of ik al wakker ben geworden.
'Waar is mijn neus!! Is die weg' schreeuw ik
Ondertussen is de chirurg binnen gekomen en zegt iets waar ik me heel raar bij voel
'Je neus is weg, we konden hem niet repareren, sorry dat het zo moest maar anders was je misschien wel dood gebloed, en nu wegwezen je bent behandeld en er is nu niks meer aan de hand, en een prettige dag verder'.
Ik loop naar buiten en iedereen kijkt naar me.
En opeens staat hij voor me. Het is Tobias hij zei dat het als grapje bedoelt was en hij heeft heel erg spijt ervan. Hij vraagt mij nu echt verkering en ik zeg ja en hij zegt dat ik er NIETS over onze relatie mag zeggen. Maar hij zegt nog iets waar ik jarenlang verdriet kan hebben. Hij gaat verhuizen! Hij gaat naar Zeeland en komt nooit meer terug!
Eind deel 1
Later komt er meer!!
Fijne Hunger Games, en mogen je kansen immers in je voordeel zijn.
Groeten Eppie10pelikaan
