BANSHEE

Ben Mavi

 Herkese merhaba :)   Yorum yapıp beğenirseniz çok mutlu olurum :)

"üst koridordalar tahminimce lorda giricekler. Adcyi ben tutarım gidin!" diye bağırdığım gibi var gücümle bilgisayarda tuşlara basmaya devam ettim.

"Ultime son 10 saniye dayan banshee " diyen casper ile dudaklarımı ısırdım. Karşımdaki düşman oldukça profosyeneldi. Tahmin ettiğim gibi lorddalardı. Bizim takım üyeleri hızla lord alanına vardığında bende adcye son gücümle vuruyordum. Canım oldukça azalmışken skillerimin son anda yenilenmesiyle son vuruşu yaptığım gibi karşı takımdaki adcyi öldürdüm. Son olarak lordu da çaldığımızda bir tek ana kule kalmıştı.

"Sakın dağılmayın oyunu döndürebilirler geri de birlikte kalın" dediğimde alnımdaki teri elimin tersiyle hızla sildim. Sonunda oyunu galibiiyetle bitirdiğimizde derin bir nefes verdim. Suratıma bir gülümseme yerleştirdim.

"Yalnız bu maç baya zorlayıcıydı bir an gidicek sandım" diyen Night'a katıldım. O sırada saatin farkına vardığımda gözlerim yerinden fırlıcaktı.

" Ben çıkıyorum arkadaşlar saat gene sabaha karşı 4 e geliyor. Yarın nasıl kalkıcam bilmiyorum." Dediğimde dudaklarımı büzdüm.

"Ooo ölüm perimiz yine kaçışlarda daha bir oyun daha atıcaktık ama ."

"Üzgünümm yarına sözüm olsun ." dediğim gibi itirazlara kafamı iki yana sallayıp gülümsedim. Görmesem de en yakın arkadaşlarım sayılırlardı. 4-5 yıllık oyun arkadaşlarımdan bahsediyorum. Oyun ekranını kapatıp pembe kulaklığımı kafamdan çıkardım. Tutulan sırtım için yüzümü buruşturarak gerindim. Erken yaşta kambur kalmama az kalmıştı. Hızla tuvalete bile uğramadan kendimi yatağa attım. Hemen kedim fındık da yanıma zıplamıştı. Bu arada kendimi tanıtmadım değil mi bekleyin. İsmim mi ? ismim Mavi . Mavi Derin. İsmimi duyunca mavi gözlerim yada sarışınlığıma koyulmuş bir isim sanabilirsiniz. Ailemde öyle sanmış. Babam esmer mavi gözlü, annemin de sarışın mavi gözleri varken benim kahve gözlerim ve siyaha yakın koyulukta kahve saçlarım var. Kimse benim halama çekeceğimi hesaplamadan ismimi kesin maviş bu diye mavi koymuşlar. Harika değil mi. Tek beğendiğim özelliğim beyaz tenli olmam. Eh bir de saçıma nazaran daha açık renkte bir kahverengi olan gözlerim. Her neyse sonuç olarak ben Mavi Derin. 20 yaşında güzel bir üniversitede 2. Sınıf olarak güzel sanatlar öğrencisiyim. Resim yapmayı seviyorum ama çok da yetenekli olduğum söylenemez aman aman bir öğrenci sayılmam. Hocalarımın dediğine göre yaratıcı değilmişim. Her ne boksa. Hayattan gram zevk almayan okulda bir vasfı olmayan biri sayılırım. Tek zevk aldığım konu oyun oynamak .Ve galiba tek yetenekli olduğumda. Banshee kullanıcı adım ile 6 yıldır lol'e benzeyen oldukça popüler bir savaş oyunu oynuyorum. Kimse kim olduğumu neye benzediğimi bilmiyor tek bildikleri banshee yani ölüm perisi anlamına gelen kullanıcı adım ve sesim. Kendime yarattığım bu dünya da gerçek hayata nazaran oldukça başarılı ve popülerim. Sabah nasıl kalkıcağım gene aklıma düşünce düşüncelerimden sıyrıldığım gibi fındıka sarıldım.

Sabah alarmın hemen kafamın dibinde bağrıltısı ile gözlerimi açtım. 8.00 . oflayarak yastığa kafamı geri koydum. Daha hava aydınlanmamıştı yahu! Susmayan alarm ile yavaşça yataktan kalktım. Bugün vermem gereken bir ödev olmasa hayatta adım atmazdım. Ama vardı işte. Gözlerimi ovuşturarak boy aynamın önüne geçtim. Rezil haldeydim. Hızlı bir duşun ardından uzun saçlarımı kuruttum ve at kuyruğu yaptım. İçime beyaz uzun kollu dar bir bluz ve bilmem kaçıncı kot pantolon tulumumu geçirdim. Her daim boya olduğu için oldukça çok tulumum vardı. Kalemlerimi ve defterlerimi toplarken saate gözüm takıldı. 9.20. İşte şimdi geç kalmıştım. Alel acele hazırladığım sandaviçi ağzıma sokuştururken beyaz spor ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. İlkbahara giriş yaptığımızdan havaya güvenerek mont almamıştım inşallah güvenimi boşa çıkarmazdı. Evim tek başıma kaldığım için 1+1 stüdyo daire ve okula oldukça yakındı. Genellikle öğrencilerin bulunduğu bir mahallede yaşıyordum. Annemle babam 2 sene önce boşanmışlardı. Ve hala didişiyorlardı. Ben tam o süreçte yanlarından ayrıldığım için benim için daha kolay olmuştu. İkisi de üstüme daha fazla titrediği için tek başıma üniversite evime çıkmayı kabul etmişlerdi. Tek çocuktum ve bunu kullanmayı bilirdim. Hızlıca okula koşarken aklımdan geçenler ani bir fren sesi ile son buldu. Nefesimi tutup karşımdaki arabaya baktım. Karan Karahan. Okulun namı değer popüler ama hiç tekin olmayan çocuğu. İsmi ve soyadını hep benimkiler kadar garip bulmuşumdur. Siyaha yakın kahve saçları dağınık bir şekilde duruyordu. Benimkinin aksine siyaha yakın bir lacivertlikle anca yakından fark edebileceğiniz koyu mavi gözleri tehlikeli bir biçimde kısılmıştı. Bunun nedeninin dikkatsiz bir şekilde koşup onun arabasının önüne atlamam olduğunu anlamamak salaklık olurdu. Göz göze geldiğimiz o kısa sürede elim ayağım dolaştı. Oldukça yakışıklıydı gerçek olamıcak kadar güzeldi ama tehlikeydi de. Düşüncelerimi kornaya basan eli böldü. Kafasını ne ayaksın der gibi salladığında kenara çekilmemi beklediğini anladım. Kaşlarımı çatmamak için zorlanarak kendimi hızla yolun ortasından çektiğim gibi okula girdim. Sabah sabah güne hiç güzel başlamamıştım. Karan her kızın hayalini süsleyen kötü çocuktu. Evet her kız gibi görünüşünü bende beğeniyordum. Beğenmemek elde değildi. 1.90 a yakın boyu, geniş omuzları vardı. Siyah saçlarına tezat benim gibi beyaz teni ve sadece dediğim gibi yakından fark edebileeğiniz mavi gözleri vardı. Benim nasıl farkettiğimi sormayın inanın bende biilmiyorum. Hiç gözlerine yakından bakma fırsatım olmadı. Sadece geçen sene aynı seçmeli dersi almıştık o kadar. O benim aksime işletme son sınıf öğrencisiydi. Ama kaç senedir son sınıftı onu bilmiyordum. Bir tek kendi bölümünde değil gördüğünüz gibi bütün okulda popülerdi.