The Longest ( Hopeless ) Promise.

P - 4

~ ကိုယ့်ရဲ့မျှော်လင့်ချက်လေး ကိုယ်ရှင်သန်ရာအကြောင်းပြချက်လေး ~

ရှောင်းကျန့် ရိပေါ်ဘေးနားမှထွက်သွားဖို့ ဘာကြောင့်ဝန်လေးနေမိမှန်းမသိပေမဲ့လည်း ဆုတောင်းကိုဖြည့်ဆည်းပေးဖို့အတွက်
ထွက်သွားဖို့လိုအပ်နေလေသည်။

မသွားခင် ရိပေါ်ရဲ့နှလုံးသွေးကိုထုတ်ယူဖို့ လိုအပ်နေသေးသည်။

" ထပ်ပြီးမစဥ်းစားတော့ဘူးလား ? နှလုံးသွေးကိုထုတ်ရင်မင်းရဲ့သက်တမ်းက ဒီထက်ပိုပြီးနည်းသွားမှာ"

" ကိစ္စမရှိဘူး။ ငါ့သက်တမ်းမရှည်တာငါသိတယ်။ ငါမသေခင်ငါဖြစ်ချင်တာလုပ်ရမှဖြစ်မယ်။ အဲ့ဒါပိုအရေးကြီးတယ်။"

"ကောင်းပြီ ငါ့မျက်ဝန်းကိုကြည့် "

ကောင်းကင်လိုပြာလဲ့နေတဲ့မျက်ဝန်းပြာတွေကို မေ့မောစွာငေးကြည့်နေရင်း သွေးရောင်အနည်းငယ်သာရှိသည့်နှုတ်ခမ်းကို ကြည့်မိသွားသည်။

နာကျင်မှုကြောင့်မျက်ခုံးတွန့်သွားပြီး ရှေ့သို့ငိုက်ကျသွားတော့ ဖမ်းဆုပ်လိုက်သည့်အေးစက်သည့်လက်တွေနဲ့အတူ ထွေးပွေ့ခံလိုက်ရသည့်နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ။

ဒီမြွေလေး ဘယ်ကနေသင်လာခဲ့တာလဲ ?

အေးစက်တဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကပူနွေးလာကာ နာကျင်မှုတွေတောင်မေ့လျှော့သွားသည့်အထိပင်။
နိုးလာသည့်အခါ အေးစက်သည့်အရာတစ်ခုကို ခေါင်းအုံးမိထားပြီးရင်ဘတ်ကလည်းလေးလံနေသည်။

မင်းအမြီးနဲ့ငါ့ကိုပတ်ထားစရာတော့မလိုဘူးလေ။

ရိပေါ်နိုးလာတော့ ရှောင်းကျန့်မှာလူပုံအသွင်ပြောင်းလိုက်သည်။

" မင်းနိုးလာပြီဆိုတော့ ငါသွားတော့မယ်။ ခြောက်လ မဟုတ်ရင် တစ်နှစ်အတွင်းပြန်လာခဲ့မယ်။"

" အင်း "

မျက်နှာချင်းမဆိုင်ဘဲပြန်ဖြေလိုက်သည့်ရိပေါ်ကြောင့် ရှောင်းကျန့်ပြန်လှည့်လာခဲ့သည်။ အေးစက်သည့်အထိအတွေ့က ပါးနှစ်ဖက်သို့ထိတွေ့လာပြီး မျက်နှာကိုမော့ခိုင်းလာသည်။

ရိပေါ်မျက်လွှာကိုချလို့ ရယ်လိုက်သည်။

" မင်းသွားဖြစ်တော့မှာလား ?"