foul-mouthed, irfan can kahveci

flammable hands

deputykadioglu askim icin✨

Tarih alabilir miyim?

23.05.2024'den not: Bu kurguyu çok çok uzun süre sonra tekrar yayımlıyorum. Bakalım ne olacak sonumuz.. heyecanlandım ya

♫

Sınıfa girdiğimde erken gelmiş olduğumdan az kişi vardı, göz teması kurmaktan kaçındım. Ağlamaktan gözlerim şişmiş olmalıydı, bunu kimsenin farketmesini istemiyordum. Makyaj ile kapatmaya üşenmiştim, açıkçası hiç halim yoktu.

Çantamı bıraktım ve kafamı sıraya koyup gözlerimi kapattım. Bir süre o pozisyonda kaldım. Gözlerimi açtığımda ise göz göze geldiğim kişi beni epeyce şaşırmıştı.

İrfan Can... Beni şaşırtan şey onun bizim sınıfta olmayışıydı, neden buradaydı? O da bana aynı şaşkınlıkla bakıyordu. Bir haftadır okula gelmiyordum ve kimseye haber vermemiştim. Şaşırmasını garipsemedim.

Tanışıyorduk, zaten okulun mevcudu çok az kişiydi. Herkes birbirini tanırdı. İrfan daha çok popüler olan taraftı, bahsettiğim şey kitaplardaki gibi bir şey değil tabii ki. Mütevazi ve sosyal birisiydi, yani dışarıdan öyle bir izlenim veriyordu.

Daha sonra sınıf arkadaşlarımdan duyduklarımla neden bizim sınıfta olduğunu anladım. Misafir öğrenciymiş, dersleri boşmuş ve bir derslik bizimle olacakmış...

Gözlerimi kapattığımda yine kendimi kötü hissettim.

Kendine gel Azrem... Kendine gel Azrem...

Daha fazla katlanamadım. Aklım hala bir hafta öncesindeydi. Gözümden yaşların akmasıyla kafamı salladım.

Güçlü olacaktım, ona söz vermiştim.

Sikeyim, gözümden akan yaşlar durmuyordu! Eşyalarımı bile almadan çıktım sınıftan. Çıkarken herkes bana baksa da umursamamaya çalıştım.

Lavaboya girdiğimde şükür ki boştu. Kabinlerden birisine girdim, daha sonra sırtımı kapıya yasladım. Ayakta durmakta bile zorlanıyordum. En sonunda dayanamayıp olduğum yerde diz çöktüm.

"Özür dilerim anne, güçlü olamıyorum. Hiçbir şey olmamış gibi devam edemiyorum."

Annemin vefatı üzerine bir haftadır enkaz gibiydim. Okula gelmeme sebebimde buydu. Kafamı nereye çevirsem onu görüyordum.

Hıçkırıklarım arasında duyulan şey gelen adım sesleriydi. Kim olduğunu bilmiyorum, birisi yaslandığım kapının ardındaydı. Onun da benim gibi oturup kapıya yaslandığını hissettim.

"Azrem, kim ağlatıyor seni böyle? Taylan salağı falan mı?"

İrfan mıydı bu? Titrek sesimle cevapladım.

"Ne işin var burada? Kızlar tuvaleti burası!"

"Sikimde değil, kapıyı da kilitledim zaten kimse gelemez. Kim ağlatıyor seni? Belli ki değersiz birisi. Bulup sikeyim onu. Özellikle Taylan ise seve seve yaparım."

Burnumu çektim.

"Aşk meşk işleri değil, ayrıca çok küfürbazsın."

"Aşk meşk işleri için ağlayacak bir kız değilsin zaten. Hem ben küfürbaz değilim, insanlar küfre zorluyor."

Bunu neden yaptım bilmiyorum, kimseye söylememeyi planlıyordum ama birisiyle paylaşmazsam daha da kötü olacağımı hissettim.

"Annem vefat etti, bir hafta önce."