Beni merak edenler olabilir ama ben sadece kır çiceğim ilkbahar da açtığım gibi sonbaharda da ölüme terk edilen, sesini hiç kimseye duyuramayan kır çiceğiyim ama artık sesini duyuramayanların sesi olacağım.
❄Kır çiceği❄
İnsanlar hep bir birine bağlanarak hayatlarını mutlu mesut yaşarken, ben bir tekerlikli sandalyeye bağlanmıştım. Bundan hiç bir zaman şikayetçi olmadım. Hatta benim çekmem gereken bir bedel olduğunu düşündüm.
İnsanlar yaşayabilmek için aşk, mutluluk gibi saçmalıklara bağlanırken ben acıma tutundum o beni hayatta tutan tek sebebimdi ta ki onla karşılaşana kadar onun KOYU KARAMEL gözlerindeki asi dalgalara tutundum, onun yağmur yağdıktan sonraki topraktan çıkan o kokusuna tutundum, onun güzel sesini anlatmak, şimdi hiç duymayan birisine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar imkansız. Ben ona tutundum umudum olmadığı halde ben ona tutundum.
Belki hiç bir zaman bizim masalımız mutlu sonla bitmeye bilir ama biz bir birimize, sonsuz gözyaşlarımıza tutunduk, biz acımıza tutunduk hep olduğu gibi.
Arkadaşlar yorum ve beğenilerinizi bekliyorum düşüncelerinizi benle paylaşın lütfen ama doğru bir üslupla lütfen. Beni sevmeye bilirsiniz ama saygı duymak zorundasınız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin Gölgesi
Romance-O adam geçmişinken onu geleceğin yapmak mı isyiyorsun? dedi kınayan bir ses tonuyla. Artık bıkkın bir sesle -Evet. -Acı çekmekten yorulmadın mı? dedi. Nefesimi dışarıya verim ve -Yoruldum. -O zaman neden? dedi bana kızgın bir sesle. -Neden mi? dedi...
