MY BROTHERS HATES ME { On Going }

CHAPTER TWENTY-FOUR

YOHAN'S POV

" Nandito kalang pala " bigla akong napa lingon sa taong pinanggagalingan ng boses na iyon. She have a smile on her face while walking towards me.

" What are you doing here? It's class hour!" I asked her, binalik ko agad Ang tingin ko sa litratong nasa kamay ko ngayon.

" Vacant namin, how bout you may class ka diba? You ditched again?" Tanong niya hindi ko Siya sinagot dahil nag cut nga talaga ako. Ramdam ko Ang pag upo niya sa tabi.

" How did you know that I'm here?" I asked her without looking at her.

" I always seeing you here, Kaya alam Kong nandito ko " sagot niya sa tanong ko bago Siya sumandal sa punong pinagsasandalan ko Rin.

" Ngayon ko Lang na realize na maganda pala dito, and it's relaxing" dining Kong Sabi niya.

Kaya nga dito Siya nuon palang pumupunta, walang pinagbago malinis parin gaya ng dati Kung may pinagbago man ay Yung mga bulaklak na ngayon ay namumulaklak na sa Ganda.

" Bakit nga ba dito ka palaging pumupunta? Since I transferred here, I always noticed you that you've been here Everytime you're not in the mood" nanatilu akong tahimik habang punagmamasdan Ang buong paligid.

" This is her favorite spot, right?" Wala sa Oras akong napa tango sa kanya, binalik ko na ulit Ang pangin ko sa litratong hawak hawak ko ngayon, napaka Ganda ng ngiti niya dito.

" She's really simple and beautiful, no wonder why you fell in love with her. " Agad Kong tinago Ang litrato ng mapansin Kong naka tingin Rin pala Siya. " You missed her?"

Of course, I do really missed her so much. Sino bang hindi Diba?

When I knew that she's back, I wanted to hug her and tell her that I really missed her. But I didn't do, dahil inunahan ako ng kaba. I don't know how to approach her.

" Why don't you talked to her then" doon lang ako napatingin sa kanya, alam Kong Hindi peke Ang mga ngiting iyon.

" You know the reason Ash " I said but she just gave a smile before she look away.

" I know, but Yohan... Can you at least gave yourself a rest?" She said faced me again "We're  living in the same roof and I always noticed you." Hindi ako nagsalita at tinignan lang Siya, napakalambot ng emosyon na pinapakita niya ngayon.

" You're always looking at the picture that You just hide right now, I know how much you wanted to touch her and how much you missed her. " She said and a bitter smile line on her face.

" You don't have to stayed beside me every minute just to protect me. At dahil sa pag pro-protekta mo sa akin ay nalalayo kana sa kanya. You always give your full attention to me. Napapabayaan mo narin Ang sarili mo dahil sakin" kinagat pa niya Ang ibabang labi niya upang pigilan Ang pag iyak niya.

" Kung ano Mang ginagawa ko ngayon ay ginusto ko, If you're blaming yourself, it's not your fault. " Mahinahon ko Sabi sa kanya.

Umiling lang Siya habang nauunahan ng bumagsak Ang mga luha niya na kanina pa niyang pinipigilan.

" No, it's all my fault, Kung Hindi lang Sana ako humingi ng tulong sayo ay Hindi mangyayari ang lahat ng ito " Saad niya at tuluyan na nga siyang umiyak.

Siguro Tama Siya, pero ano Ang gagawin ko minsan na rin siyang naging parte ng buhay ko. Wala narin akong magagawa dahil nangyari na.

Her father wants to killed him. Like what the fvck! Sarili niyang anak ay gusto niyang patayin. Ash, explained everything to me. Her father is one of the Mafia boss and he wanted Ash to follow his steps. Kaya Rin sya nagpanggap noon ay dahil din sa kagustuhan ng ama niya.