Rüya (Levi x reader)

14. Bölüm

OFFFF BU BÖLÜMÜ BAYA DSÜNEREK YAZICAM YA AKLIMDA PEK BİSEY UOK SUAN
*****************************************

At arabasıyla bizi götürüyorlardı.
İçeriye gitmiştik çok büyüktü ve herkes bize bakıyordu.
Bizi odalara götürdüler.

Levi ile farlan aynı odada ben ve isabel aynı odada kalıyorduk.

Oda çok büyük değildi.
İki katlı yatak vardı.

-"Eşyalarınızı yerleştirin."

Yanımızdaki asker odadan çıktı.

-"Hadi ama gerçekten keşif birliğnde mi olacağız?"

-"Levi abi kabul ettiyse bence bi bildiği vardır hem bizi başkalarının ellerine verselerdi kötü olurdu."

-"Haklısın.. Bilmiyorum yıllarca ordaydım ve bi anda böyle oldu."

-"Oh bu senin için zor olur (s/a) abla. Ama ben yanındayım hem ayrılmadık baksana! Yine dördümüz beraberiz!"

Gülmeye başladık.

-"Haklısın isabel."

-"Seni asla bırakmıyacağım (s/a) abla!"

-"Bende seni bırakmıyacağım isabel, emin ol seni hep koruyacağım"

İsabele doğru yaklaştım ve sarıldım.
Galiba o da bunu beklemiyordu.
Şaşırdı ve o da bana sarıldı.

İçeriye iki kişi girdi ve bizi kollarımızdan tutup götürdüler.
İsabel bişeyler diyecekti ama ona "sorun yok isabel" diyormuş gibi baktım sustu.

Bizi dışarıya götürdüler levi ve farlan da ordaydı.
Buraya bizi kendimizi tanıtmamız için getirmişlerdi. Çok aptalca.

-"Kendinizi tanıtın."

Çocukça.

-"İsmim levi."

-"İsabel magnolia! Tanıştığımıza sevindim!"

-"İsmim.. Farlan church."

-"(s/a)."

Bu kadarıyla yetinmiştim.

Herkes bize bakıyordu gerilmiştim.
*****************************************
Surların yakınlarına devler gelmişti ve onları öldürmek görevimizdi.

Eğitimimizi düzgünce almıştık zaten manevra teçhizatında çok iyiydik.
Devlerden korkuyordum ama ilk defa görücektim.

-"(s/a).."

-"Oh efendim levi?"

Levi ile neredeyse hiç konuşmamaya başlamıştık ve bu beni nedensizce çok üzüyordu.
Bana seslendiğinde ve onun gözlerine baktığımda kalbim sanki patlayacakmış gibi hissediyordum.
Neden böyle hissediyordum?

-"Görevde, dikkatli ol. Daha ilk görevde ölme velet."

Yüzü endişeliydi sözleriyle bastırmaya çalışsa bile yapamıyordu.

-"Sende ölme. Buna zaten izin vermem."

Gülümsedi.

O kadar içten ve tatlo gülümsedi ki oracıkta ölücekmiş gibi hissettim.
Sadece gözlerine bakıyordum o da bana bakıyordu.
Sanki tüm zaman durmuş ve sadece biz vardık..

Sadece biz..

Gözlerindeki tüm acıyı görüyordum her şeyi.
Yaşadığımız her şeyi.
Sanki tanıştığımız ilk günki gibi korkuyordu.
Ölmemizden, ölmemden.
O hala çocuktu.
Onu korumam lazımdı, bana bir şey olmayacaktı.
Levi benden önemliydi o ölürse yaşayamazdım.

O ölmeyecekti.
Biz ölmeyecektik.

Hala göz göze olduğumuzu fark ettim.
Bana doğru yaklaştı.

-"Çocukkende gözlerime bakmadan duramıyordun (s/a). Gözlerimde ne buluyorsun?"

Hala bakıyordum ona birşey diyemiyordum ağzımı bıçak açmıyordu.

Eliyle yüzüme gelen saçı kulağımın arkasına koydu.
Çok utanmıştım.
Kalbim deli gibi atıyordu.
Hala birbirimize bakıyorduk..

-" Ne buluyorsun? "

Sorusunu tekrarladı.

Ben yine cevap vermedim..
Daha çok yaklaştı.
Heryer sessizdi ya da ben duymuyordum..
Levi ın kalp atışlarını duyuyordum.
Çok hızlı atıyordu kalbi.
Onuna benim kalbimin sesini duymasından tedirgin olmuştum..

Ben Levi'a aşıktım..

Ona karşı böyle hissetmem suç muydu? Bu normal insanların dediği aşk mıydı?

Bu hislere aşk deniyorsa ben levi a aşıktım.

Kafasını yana doğru yatırdı çok tatlı görünüyordu..
*****************************************

AAAAAA ÖLÜYORUMMMM ÇOK TATLILAR AAAAAA
BU BÖLÜM ÖLMEDİLER ONUN YERİNE Bİ TATLILIK KRİZİ YASATAYIM DEDİM HEHEHEGEG

SİMDİ BUNU YAYINLAYIP DİREKT DİĞER BÖLÜMİ YAZMAYA KOSUYORUM AĞLAMADAN ÖNCE Bİ TATLİLİK YAPTİM