Kız dört günde bir elma ağacının altında kitap okumaya gelirmiş. Çocuk ise onu gördüğü andan beri sürekli bu civarlardaydı tekrar o gülüşü görmek için.
Öğlen vakti yine geldi sarışın. Altına oturmak için elma ağacına yürüdü. Fakat Aniden birisine çarpmasıyla durdu ve kafasını kaldırdı. Esmer ondan fazla uzun olmayan çocuğa baktı. Bu o çocuktu. Garip saçlı ona hranlıjla bakan çocuktu. Çocuğa bakıp gülümsedi ve dudaklarını araladı.
"Özür dilerim. İyi misiniz?"
"Oh. Bu benim hatamdı Aka- yani hanımefendi. Özür olarak size bir kahve ısmarlayabilir miyim?"
"Ehh. Aslında-"
"Lütfen" çocuğun gözleri parlıyordu. Kız bu nedenle itiraz etmedi ve elma ağacının karşısındaki kafeye geçtiler.
"Adınız nedir?"
"Adım Julia Himari"
"Ben de Kokonoi Hajime. Isminiz çok güzel sanırım ingilizsiniz?"
"Evet annem bir ingiliz" Çocuk hafifçe gülümsedi. "Anladım~"
Birer kahve istedi ikisi de ve siparişleri gelince biraz sessiz kaldılar ve en sonunda Hajime konuştu.
"Sizi dört gün önce yine elma ağacının altında görmüştüm. Göz göze gelmiştik ve siz bana gülümsemiştiniz.."
"Ah aslında siz bana öyle bakınca yani- garipsedim çünkü çok farklı bakıyordunuz."
Çocuk buruk bir şekilde gülümsedi. "Öncelikle umarım ki rahatsız olmamışsınızdır. Aslına bakarsanız siz...Çok sevdiğim birine çok benziyorsunuz." Acı bir şekilde gülümsedi ve kahvesinden bir yudum aldı.
"Onunla tanışmak isterim. O şuan nerede?"
"Aslına bakarsanız... O aramızdan ayrılalı çok oldu."
"Ben- Çok üzgünüm. Özür dilerim"
"Üzgün olmanıza gerek yok. Her neyse bu konuyu kapatalım."
"Anladım pekâla"
"Elma ağaçlarını çok mu seviyorsunuz?"
"Aslında elma ağaçları Mayıs ayında çiçek açarlar. Bu yüzden bu zamanlarda elma ağaçlarının altında kitap okumayı çok severim. Çünkü kokusu beni çok mutlu ediyor" kız elma ağaçları hakkında çok şey bilirdi. En sevdiği şeylerden birisiydi elma ağaçları. Anlatırken istediği bir şey alınan çocukların gözleri gibi parlıyordu kahve gözleri.
-zaman atlaması-
Kafeden çıktıklarında hava kararmıştı ve ilkbahar rüzgarı yüzüne vurunca titredi julia
"Soğuk oldu Ak- Julia-san lütfen ceketimi al" dedi hajime julia'ya kırmızı uzun ceketini verirken
"Bunu alamam hajime-kun üşümenizi istemem"
"Lütfen itiraz istemem"
"P-peki. Teşekkür ederim" kızın omzuna attı kendi ceketini çocuk. Julia afallamış ve kekelemişti.
"Görüşürüz"
"Görüşürüz"
"ah unutmadan!"
Kokonoi julia'dan numarasını istedi. Birbirlerinin numaralarını kaydettiler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(telefondan yazdım bölümü olmamış olabilir)
(Julia medyadaki güzellik olur yn yapmak istemedim adını üzgünüm)
